Gods straffen

Er wordt gezegd dat God je niet straft naar je zonden, maar naar wat straft God dan? Als je iets verkeerds doet/hebt gedaan, straft Hij dan? Ik weet niet hoe ik dit moet zien. Ik zie God zo vaak negatief, als boos, straffend etc. terwijl Hij zo vol Liefde en zorgzaamheid is. Dit heb ik ook zo vaak gezien, hoe goed en liefdevol Hij voor mij is. Ik vraag vaak aan God of Hij mij wil helpen om mijn beeld over Hem goed te krijgen, want zoals ik al zei: ik denk vaak te negatief over Hem. Ben soms zo bang dat Hij mij straft. Terwijl ik dit zeg voelt het slecht om zo over God te spreken. En houdt God/Jezus echt onvoorwaardelijk van mij? Ook als ik het geloof nog vaak moeilijk vind?

Graag zou ik weten waarom je deze vraag stelt. Anders gezegd: hoe komt het dat je een negatief beeld van God hebt? Dat is waarschijnlijk niet zomaar ontstaan. Daar is misschien (een bepaalde) aanleiding toe. Een voorbeeld: als een meisje incestslachtoffer is van haar vader zal ze hoogstwaarschijnlijk ook een negatief beeld hebben van God als Vader. Je kunt haar dan allerlei teksten noemen waarin het beeld van God als een liefdevolle vader wordt onderstreept, maar dat helpt niet. Ze is fundamenteel beschadigd in haar vaderbeeld en projecteert dat (onbewust) op God. Zo zouden er ook bij jou oorzaken kunnen zijn die ervoor gezorgd hebben dat er in jouw gedachten een negatief beeld van God is ontstaan. Dat zou bijvoorbeeld kunnen doordat jou van jongs af een beeld van God als een straffende en wrekende God is voorgehouden. Probeer eens bij jezelf na te gaan hoe het komt dat je een negatief beeld van God hebt. Want anders bestaat het gevaar dat alle teksten die God als een goede God tekenen niet landen, maar contraproductief werken.

Vervolgens wil ik enkele lijnen neerzetten van het beeld dat de Bijbel over God schetst, zonder volledig te willen zijn. Ik begin met de schepping die in al haar onderdelen getuigt van Gods wijsheid, maar evenzeer van Zijn goedheid. Dat zien we nog steeds duidelijk, ook in de gebrokenheid die gevolg is van de zondeval. Na de zondeval zorgt God ervoor dat het leven leefbaar blijft. De gevolgen van de zonde zijn tegelijk straffen op de zonde. Die hebben we intussen zelf over ons heen gehaald door onze opstand tegen God. Maar als God ons werkelijk strafte naar onze zonden zouden we allemaal al voor eeuwig verloren zijn. Hij geeft ons het leven en wat meer is: Hij wil van de eeuwige ondergang ons redden. Alles had Hij daarvoor over. Hij gaf Zijn enige Zoon, die Hij onuitsprekelijk liefhad, over aan dood en hel. Om aan Hem de straf te verrekenen die wij verdiend hadden. Wie zou dat doen? Niemand! God wel! Daarbij komt nog dat Hij jou persoonlijk wil laten delen in dat heil. Hij zorgde ervoor dat je een Bijbel hebt, brengt je onder de prediking van het evangelie waarin Zijn uitnodiging klinkt, met klem ernst en tegelijk vol van goddelijke bewogenheid. Dat Hij jou persoonlijk wil laten delen in het plan van Zijn verlossing en Zijn zorg en liefde wil schenken, bewees Hij door je op te nemen in Zijn verbond waarvan de doop het bewijs (zegel) is (in het geval je gedoopt bent). Kon God verder gaan? En alle zegeningen die Hij je van dag tot dag geeft, zijn bewijzen dat Hij jou Zijn genade en liefde wil bewijzen. Hij gaat zelfs zover dat Hij het negatieve in ons leven een positieve wending wil geven, zodat uit verlies winst ontstaat. Ik denk aan de tegenslagen, die even zovele gevolgen van de zonde zijn, ook al is er doorgaans geen aantoonbaar verband tussen jouw zonde en de tegenslagen díe je treffen. Kortom: God is een overvloeiende fontein van alle goeds. 

Als je daarentegen negatieve gedachten van God hebt, kun je niet of nauwelijks het goede van God zien. Misschien probeert satan je dat negatieve beeld in te prenten. Want naar een goede God ga je vele malen eerder dan naar een in jouw ogen boze en wrekende God. Probeer dat ook voor jezelf helder te krijgen: is het de duivel die me op deze manier bij God vandaan wil houden?

Straft God dan niet? Jazeker. God is een wreker van alle goddeloosheid. Maar dat geldt mensen die Zijn liefde veracht en Zijn goedheid in de wind geslagen hebben. Wie een leven lang Gods goedheid miskent en Zijn liefde veracht heeft, zal ervaren dat het vreselijk is te vallen in de handen van de levende God. Maar dat heb je dan te wijten aan je eigen onbekeerlijkheid. Want zoals Psalm 145:3 (berijmd) het beeld van God schildert, zo is God ten voeten uit: goed, vriendelijk en weldadig, barmhartig, mild lankmoedig en genadig.

Ds. P. van der Kraan

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. van der Kraan

• Geboortedatum:
  06-02-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Arnemuiden
• Status:
  Actief

129 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven