Vraag
Wat zegt de Bijbel over profetische intercessors?
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Je vraagt wat de Bijbel zegt over profetische intercessors. Nu, als ik het goed zie, worden met profetische intercessors mensen bedoeld die voor anderen of voor zichzelf bidden en dan een of meer profetieën ontvangen, die ze eventueel aan die anderen kunnen doorgeven. Het woord intercessor betekent namelijk tussenpersoon of bemiddelaar of voorbidder. En het woord profetie zou dan betekenen: een woord of woorden die van God komen. En nu zegt men: Als zo’n intercessor voor een persoon of voor een gemeente bidt kan hij of zij voor die persoon of die gemeente een profetie van God ontvangen.
Wat zegt de Bijbel daarover, vraag je? Ik denk dat we moeten zeggen: weinig of niets. Natuurlijk spreekt de Bijbel van bidden en voorbeden doen voor anderen. Denk aan wat Paulus schrijft in 1 Timotheüs 2:1-4: “Ik roep er vóór alles toe op dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbeden en dankzeggingen (hij gebruikt daar heel uitgesproken vier woorden) voor alle mensen, voor koningen en allen die hooggeplaatst zijn.” Dus voor de koning en de koningin, de regering (denk aan de kabinetsformatie), voor wereldleiders, we kunnen ook denken aan zendelingen, evangelisten, voorgangers van de gemeente, enz.
Als je dat goed leest, moet je zeggen: wat zijn wij vaak lauw. Vooral als je leest dat Paulus in Romeinen 15:30 spreekt van “met mij tot God te strijden in de gebeden”, iets wat we bijvoorbeeld ook lezen van Epafras (Kolossenzen 4:12). En aan de Thessalonicenzen schrijft Paulus: “Broeders, bidt voor ons” (1 Thess. 5:25). Maar dat wil niet zeggen dat men dan een profetie of “woord van God” ontvangt om die vervolgens aan Paulus of aan anderen door te geven. Ook Jezus heeft daar niet van gesproken toen Hij over bidden sprak. We lezen wel verschillende malen van de profeten in het Oude Testament dat ze op hun gebed antwoord van de Heere ontvingen, maar dat was in heel bijzondere situaties. En in het Nieuwe Testament lezen we het bijvoorbeeld van de dochters van Filippus en van Agabus (Handelingen 21:9-14), maar we lezen niet dat ze “profetisch gebeden” hebben. Paulus spreekt wel van de gave van profeteren, zelfs zegt hij: “Streef daarnaar” (1 Korinthe 14:1-4). Maar ook hij spreekt niet van profetisch bidden.
Natuurlijk kan de Heilige Geest in onze tijd die bijzondere gave geven. Ik denk aan bepaalde crisissituaties, daar waar bijvoorbeeld christenen vervolgd worden of mensen in grote nood verkeren. Maar ik denk dat we daar heel voorzichtig mee moeten zijn. En dat is, als ik het goed zie, heel wat anders dan profetische voorbede, alsof iemand tot God kan bidden en dan voor zichzelf of voor een ander een woord van de Heere ontvangt. Mensen kunnen zich daar sterk in vergissen en de ‘menselijke geest’ aanzien voor de Heilige Geest. Ik denk dat we voor onze tijd bij profeteren in de eerste plaats moeten denken aan het profetische Woord dat vast en zeker is (2 Petrus 1:19) en we doen er goed aan, zegt Petrus dat we daarop acht slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats.
In ieder geval is er geen sprake van dat mensen de gave van “profetische voorbede” zouden hebben en profetische intercessor genoemd zouden kunnen worden. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je aan een beproefde christen in een bepaald geval geen raad zou kunnen vragen en dat hij dan zegt er even over na te willen denken en dat hij, na de Heere om raad gevraagd te hebben, met zijn advies komt. Maar daarmee is hij nog geen profetische intercessor. Als ik het goed heb komt het fenomeen profetische intercessors uit charismatische kringen in Amerika. Maar ik zie het niet direct opkomen vanuit de Bijbel.
Ik hoop dat mijn antwoord voor je duidelijk is.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
