Hulp bij hormoon- en erectiestoornis

Mijn man heeft als gevolg van een hormoonstoornis ook een erectiestoornis. We hebben onder andere hierdoor geen gemeenschap. We zijn nog maar een paar jaar getrouwd. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd, maar mijn man heeft mij toendertijd wel beloofd dat hij naar een seksuoloog zou gaan, maar waarschijnlijk heeft ook dit geen zin? Zelf verlang ik wel naar intimiteit en gekend worden als vrouw, ook al hoeft dit dan niet perse te leiden tot gemeenschap. Maar mijn man taalt niet naar mij.

Onlangs vroeg een arts een keer tegen mij of dit ook gevoelens van boosheid in mij werkte? Ik denk het op zich wel, net als gekwetstheid. Nu houd ik zielsveel van mijn man en ik vind het de beste man die ik mij maar kan indenken, maar toch houdt het me bezig. Is dit dan echt de situatie waarbij ik mij moet neerleggen? Betekent geen erectie dan ook dat er echt verder niets mogelijk is? Ik voel me, denk ik, ook niet echt gezien als vrouw, terwijl ik wel weet dat mijn man echt van mij houdt. Moet ik hier meer op letten? Is dit dan echt voldoende voor een goed huwelijk? Of is een goed huwelijk alleen als er ook meer mogelijk is tussen man en vrouw? Ik vind het best moeilijk.

Beste vragenstelster,

Naar ik begrijp heeft uw man een vastgestelde hormoonstoornis waardoor er ook sprake is van een erectiestoornis. Het gevolg is dat er daardoor geen seksuele gemeenschap plaats vindt. Nu weet ik echter niet welke hormoonstoornis uw man heeft. Er zijn namelijk meerdere soorten. Bij een hormoonstoornis wordt er soms te veel of te weinig hormonen aangemaakt. Ook kan het zijn dat er een klier ontbreekt waardoor er helemaal geen productie is van hormonen.

Uw verlangen, ondanks het probleem van uw man, om toch onderlinge intimiteit te willen hebben is zeer begrijpelijk. U houdt van hem en naar weten houdt hij ook van u en dat roept gezonde verlangens op.

Uw man heeft in een eerder stadium beloofd contact aan te willen gaan met een seksuoloog. Wat maakt dat hij dit niet doet of denkt u zelf ook dat een dergelijke stap geen zin heeft? Ik denk namelijk, ook al ontbreekt nu het krijgen van een erectie, dat er meer aan het samen kunnen delen van intimiteit mogelijk is. 

U stelt echt essentiële vragen. Mijn vraag aan u is of er onderling gecommuniceerd wordt over het al dan niet hebben van verlangens en uw vragen. Spreekt u over uw gevoelens door het totaal ontbreken van fysiek contact in de huwelijksrelatie? Ik denk dat in gesprek gaan met uw man over uw gevoelens en uw (gezonde) wensen belangrijk is. Tevens is het belangrijk dat u beiden de problemen serieus nemen. Dan kan er door u beiden beslist worden of er een draagvlak is onderling te willen gaan investeren.

Wat doet een seksuoloog: Een seksuoloog onderzoekt een aangemeld seksueel probleem vanuit het biopsychosociale model. Oorzakelijke of in stand houdende factoren kunnen biologisch van aard zijn zoals genetisch bepaalde- of verworven aandoeningen. Er kunnen psychologische factoren zijn die het probleem veroorzaken of in stand houden. Ook kan er sprake zijn psychosociale problemen zoals onderlinge huwelijksrelatieproblemen die van invloed zijn of een combinatie van de genoemde oorzaken of instandhouders.

Het is zeker de moeite waard het contact aan te gaan met een geregistreerd seksuoloog om de problematiek goed in kaart te brengen en om te onderzoeken of er effectief iets kan worden aangepakt. Uiteraard is een dergelijke keus en een stap tot inschakelen van hulp geen garantie voor verbetering of succes. Maar het feit dat er moeite wordt gedaan het probleem aan te willen pakken betekent dat men in elkaar wil investeren en dat bindt ook.

Kees den Hamer,
Psychotherapeut-BIG/Seksuoloog NVVS

Dit artikel is beantwoord door

C. den Hamer

• Geboortedatum:
  15-03-1953
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  Zwolle
• Status:
  Actief

114 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven