Helder beeld van God

Aan dhr. Slurink. Soms brengt deze huidige tijd me volledig van mijn stuk. Wanneer ik luister naar liederen van Sela, of een ander lied “Mary did you know” van Pentatonix, raak ik kwijt wat we eigenlijk zouden willen belijden. Zeker wanneer belijdende christenen dit gebruiken. Akkoord, de muziek kan aan de kant, maar toch kan dat niet helemaal. Mijn kinderen op de basisschool zingen nu, en straks met het Kerstfeest, liederen van Sela. Ik kan ze mooi vinden of voelen dat er iets wringt, maar mijn heldere beeld van hoe God in de Bijbel tot ons spreekt raak ik kwijt. Ik vind het ook niet meer. Hoe was het ook al weer? En hoe zal ik God vinden? Wat ik geleerd heb uit de Ger. Gem. -ook het scheve- contrasteerde met sommige liederen. En: hoe is God dan werkelijk? Kunt u er iets over schrijven wat richting kan geven?

Beste vragensteller, 

Het is enorm belangrijk dat we leren weten wat we geloven en waarom, zodat we niet heen en weer worden geslingerd door de golven en meegesleurd door elke wind van leer (Ef. 4:11-15). Mensen kunnen daarbij helpen maar Bijbel lezen blijft het belangrijkste want dat is ons houvast, het Woord van God dat voor ons opgeschreven is. Daarin moeten we volharden, onder gebed, ook in tijden dat we er even niets meer van begrijpen. En dat is ook hoe en waar we God vinden. Want God komt tot ons door de prediking, dat wil zeggen door de verkondiging van Zijn boodschap. In de tijd van het oude testament kwam deze hoofdzakelijk tot de mensen door Zijn profeten, en als laatste sprak Hij tot ons door Zijn Zoon zoals ook Hebr. 1:1-2 zegt. Jezus zond Zijn apostelen om Zijn boodschap overal in de wereld bekend te maken. En deze boodschap werd voor ons opgeschreven in het Nieuwe Testament samen met allerlei gebeurtenissen die van belang zijn, met als doel dat wij zouden gaan geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en zo het leven ontvangen in Zijn Naam (Joh. 20:31). Daarbij staan in het Oude Testament vele dingen die hieraan voorafgingen, inclusief de woorden die God sprak door Zijn profeten. En ook hieruit leren we iets van God kennen en van Zijn wil en van Zijn plan (vgl. 2 Tim. 3:16-17).

Het gaat om een boodschap aan ons, de boodschap van het evangelie, het goede nieuws. En deze boodschap moet in geloof worden aangenomen, zoals bijvoorbeeld de Thessalonicenzen deden (zie 1 Thess. 2:13). "Geloof is uit het gehoor, en het gehoor door het Woord God" zegt Paulus in Rom. 10:17. En "het heeft God behaagd door de dwaasheid van de prediking zalig te maken hen die geloven." zegt Paulus in 1 Kor. 1:21. Daartoe moeten we uiteraard de boodschap kennen en begrijpen.

Maar om de evangelieboodschap te begrijpen moeten we ook onze situatie begrijpen. Als Paulus spreekt op de Areopagus zegt hij: "God dan verkondigt, met voorbijzien van de tijden van de onwetendheid, nu overal aan alle mensen dat zij zich moeten bekeren, en wel omdat Hij een dag vastgesteld heeft, waarop Hij de wereld rechtvaardig zal oordelen door een Man Die Hij daartoe aangesteld heeft. Daarvan heeft Hij aan allen het bewijs geleverd door Hem uit de doden te doen opstaan." (Hand. 17:30-31). Paulus zegt niet: "Lieve mensen, er is een God die onvoorwaardelijk en oneindig veel van jullie houdt. Kom er bij en doe mee. Vanavond een concert met een gospelband in het centrum van Athene!" En dat predikte Jezus ook niet en de andere apostelen ook niet en dat predikten de profeten ook niet. Allen predikten bekering, oordeel en genade.

Aan de vraag "hoe is God dan werkelijk?" is een andere vraag verwant: "hoe is de mens dan werkelijk?". En misschien ligt hier wel het knelpunt want Paulus zegt in Rom. 1: 18 dat de toorn van God komt over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen. Als we naar de geschiedenis van de mensheid kijken zien we een eindeloze aaneenschakeling van onrecht en ongerechtigheid, in het klein en in het groot. Niets of niemand is daarvan uitgesloten. En ook wijzelf niet, ongeloof, ontevredenheid, ondankbaarheid, oneerlijkheid, onrechtvaardigheid en ontrouw vinden wij bij iedereen. Ik denk dat we kunnen stellen dat ieder mens hier schuldig staat, zoals Paulus ook uitwerkt in Rom. 1 t/m 3. Dat is onze situatie. Daarom zijn we van nature onder de toorn van God (Joh. 3:36). Vervreemd van God. En uit onze slechte daden blijkt dat we Hem in ons hart eigenlijk liever kwijt zijn, zodat we kunnen doen wat we willen, weliswaar met behoud van Zijn gunsten maar zonder onszelf te hoeven verantwoorden (Kol. 1:21) .

Jezus waarschuwt vele malen voor de komende toorn en het komend oordeel. Waarom? Omdat Hij gekomen is ons daarvan te verlossen (1 Thess. 1:10). Hij kwam om te sterven voor onze zonde, onze straf te dragen en ons te redden van het oordeel. Hierover laat de Bijbel laat er geen enkel misverstand bestaan. Het komend oordeel is niet onverdiend. Wij staan schuldig. Misschien zijn we blind voor veel van de ongerechtigheid die we dagelijks doen, want iedereen om ons heen doet dat en we denken dat het normaal is. Maar dat zijn de dingen waardoor God toorn over de ongehoorzamen komt (Kol. 3:6, Ef. 5:6).

Maar dit alles is niet zo prettig om te horen en trekt geen volle concertzalen. Dus klinkt de boodschap dat God onvoorwaardelijk en oneindig veel van ons houdt. Alle onaangename kanten van onze realiteit worden netjes uitgewist. God wordt gemaakt tot een God die niet oordeelt, zodat we ons niet langer schuldig hoeven te voelen als we onze eigen begeerten navolgen. Dat is uiteraard een volledig ander uitgangspunt en dat heeft grote gevolgen. Dat er van nature een scheiding is tussen God en ons wordt daarmee ontkent. Er is dan ook geen bekering meer nodig, slecht een 'ontdekken van Gods liefde'. Er wordt wel erkent dat iedereen wel eens wat verkeerd doet, maar in wezen zijn we van goede wil, zo wordt gedacht. En vanuit de psychologie komt dan de gedachte dat ongeveer iedereen slachtoffer is, van omstandigheden, van wat er vroeger is gebeurt en van wat dan ook. De mens is in wezen goed maar door omstandigheden of door toedoen van andere mensen zijn ze geworden zoals ze zijn en doen ze dingen die ze doen. En dan komt de God die oneindig veel van ons houd Zijn liefde tonen. En als we van nature al redelijk goed zijn hoeven we natuurlijk ook niet veel meer te veranderen. Je mag zijn zoals je bent, en God heeft grootse plannen met je, die je mag ontdekken. Er zijn misschien hier en daar wel wat puntjes die verbeterd kunnen worden, maar al met al mogen we niet klagen met onszelf. En dan ga je uiteraard ook door met je eigen wensen te vervullen, ook op godsdienstig gebied, een beetje shoppen hier en een beetje shoppen daar, kijken wat je het meest aanspreekt. God vind het allemaal wel prima. Mensen oordelen maar God oordeelt niet. En het evangelie verandert dan ook van inhoud. Het kruis kan niet ontkent worden, maar dat wordt dan een teken van liefde. Oude begrippen worden nog wel gehandhaafd maar hebben grotendeels hun inhoud verloren. En de aandacht komt te liggen op het doen en meemaken van allerlei bijzondere dingen.

Nu is het zo dat er een onbevattelijke liefde van God is naar ons mensen toe. Hij is goedertieren in Zijn zorgen voor ons (vgl. Hand. 14:17). Maar meer dan dat, Hij is met een ontfermende liefde naar ons toegekomen. Johannes zegt het meer precies: "Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem. Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot verzoening voor onze zonden." (1 Joh. 4:9-10).

Dat is Gods liefde. Wij liggen verloren in zonde, onder Gods toorn, maar God komt naar ons toe met de boodschap van het evangelie: "Wees niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die voor heel het volk wezen zal, namelijk dat heden voor u in de stad van David de Zaligmaker geboren is; Hij is Christus, de Heere." Dat is Gods opzoekende, reddende en onverdiende zondaarsliefde. Want Hij vindt geen vreugde in de dood van de goddeloze, maar daarin dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft (Ezech. 33:11). En toen wij nog vijanden waren is Christus gestorven voor zondaars en goddelozen (Rom. 5:6-10, Kol. 1: 19-23) om ons met Hem te verzoenen. En dat is niet zonder doel. God zoekt een nieuw, Hem met het hart toegewijd volk, een nieuw geslacht, niet het geslacht van Adam, maar het geslacht van Jezus Christus, wedergeboren mensen, uit God geboren, die het lichaam van de zonde hebben afgelegd en Christus hebben aangedaan, door het geloof in Hem, dat wil zeggen overgave aan Hem (Kol. 2:10-11, Rom. 13:14).

Als we het probleem van onze situatie niet begrijpen, zullen we ook de genade die geboden wordt in de evangelieboodschap ook niet begrijpen. En als we dan toch iets geloven zal dat geloof een andere inhoud krijgen. En de uitwerkingen daarvan zullen dan ook anders zijn. En als we dan op verkeerde gronden, zonder de reiniging door Christus, menen binnen te kunnen gaan zouden we zomaar kunnen zijn als de man zonder bruiloftskleed in Matt. 22, die wordt buitengeworpen in de buitenste duisternis.

Dominee W. Busch geeft ergens een illustratie van een man die op het vliegveld staat bij de pascontrole. De man geeft z'n pas af. De beambte kijkt, en zegt: Wacht even, uw pas is verlopen. De man antwoord: Ach, doe niet zo kinderachtig. De hoofdzaak is dat ik een pas heb. Nee, zei de beambte beslist: De hoofdzaak is, dat U een geldige pas hebt. Zo is het ook met het geloof. Het gaat niet om één of ander geloof, het gaat om het zaligmakende geloof in Gods belofte, in de verzoening en reiniging door het bloed van Christus dat reinigt van alle zonden en Zijn geschonken gerechtigheid. Jezus is de Deur en wie door Hem naar binnen gaat zal behouden worden. De Heere Jezus is de Goede Herder, die Zijn leven heeft gegeven voor Zijn schapen en Hij zal Zijn kudde veilig thuis brengen. Wie in Hem gelooft en zich aan Hem toevertrouwt behoort tot Zijn kudde.

Het is gevaarlijk mensen een vals gevoel van veiligheid te geven op een basis van een 'onvoorwaardelijke en oneindige liefde van God' zonder deze te binden aan het evangelie van Jezus Christus als antwoord op onze zondige natuur en de daarmee samenhangende vervreemding van God.

Dus: hoe is God werkelijk? Hij toornt over alle onrecht en ongerechtigheid. Maar hij is lankmoedig en traag die toorn ten uitvoer te brengen. Hij is goedertieren en blijft ondanks alles voor ons zorgen. Hij heeft geen vreugde in de dood van een zondaar maar wil dat deze zich bekeert. En daartoe heeft Hij Zijn Zoon gegeven, als volmaakt offer, om voor ons de straf te dragen die wij verdienen en ons zo Zijn gerechtigheid te geven door het geloof in Hem. Hij zegt: "Mijn zoon, mijn dochter: geef me je hart. Bekeer je van je eigen wegen. Luister naar mijn Zoon. Ik wil je Vader zijn. Ik wil je het eeuwige leven geven, een eeuwig leven bij Mij. Ik heb het oordeel aan Mijn Zoon gegeven. Wijs je Hem af, dan blijft je ongerechtigheid en zal Mijn toorn over je weerspannige houding op je blijven en zullen de gevolgen van je ongerechtigheid op jezelf neerkomen. Daarom bekeer je, geloof het evangelie en leef!"

Toen ik uw vraag las, viel me iets op waar ik me over verheugde en dat is dat het u werkelijk gaat om de levende God en niet om wat u van Hem verlangt of wat mensen zeggen. Als we werkelijk Hem zoeken zullen we Hem ook vinden (vgl. Luk. 11:5-13). Ik dacht aan een boekje dat u mogelijk van nut zou kunnen zijn. Het heet 'Zo is God' en is geschreven door D.A. Carson. Het gaat de hele Bijbel door, van de schepping tot de voleinding en volgt het ontvouwen van Gods plan door de geschiedenis heen. Met uw achtergrond zullen veel onderdelen wel min of meer bekend zijn, maar het helpt denk ik de Bijbelse lijn te volgen en meer van God te zien of weer helder te krijgen. Er zijn misschien wel wat kanttekeningen te plaatsen hier en daar, maar het boek bevat veel belangrijke zaken, waarbij de onaangename zaken niet uit de weg wordt gegaan. Houd vol met Bijbel lezen en gebed, en ik hoop dat u spoedig de woorden die ik hier geschreven heb terug vindt in uw Bijbel. Geeft u over in vertrouwen aan de Heere Jezus. Ik hoop dat dit antwoord u verder helpt.  

Ontvang een hartelijke groet,

Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

155 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven