Geloof in de beloften

Aan ds. C. Harinck. De laatste tijd houdt een vraag me bezig die ik hopelijk duidelijk kan verwoorden. In de Bijbel staan rijke beloften (bijvoorbeeld in Mattheüs 11:28, Jesaja 45:22 e.v., Jesaja 55, Johannes 6:37). Er zijn er velen aan toe te voegen. Deze teksten met rijke nodigingen en beloften geven hoop voor een overtuigde zondaar, echter mijn vraag is of het geloof in deze beloften en het komen op grond van deze beloften voldoende is? Dus als je gelooft dat je bij de Heere welkom bent en niet zal worden uitgeworpen op grond van deze teksten, en je bent daar werkzaam mee, is dat voldoende? Zijn daarmee je zonden vergeven en is de gemeenschap met God hersteld?

Ik hoor soms ook van een bevestiging aan het hart, door middel van een tekst bijvoorbeeld, dat het “nú ook voor mij” is of dat “Christus werd geopenbaard in het hart” of dat er “toen en toen ook duidelijk werd gesproken dat het voor mij is.” Maar komt dat weten voort uit een spreken van God door middel van een tekst, of kan dat ook eenvoudig het geloof in deze beloften zijn waar je ogen voor worden/zijn geopend. Eigenlijk komt het neer op de vraag: is het geloof in bovengenoemde beloften en daar werkzaam mee zijn voldoende, of moet er nog een nadere bevestiging komen dat het ook voor jou is?

Ik hoor bijvoorbeeld weleens de uitspraak “waarbij zal ik het toch weten?” en die vraag herken ik ook. Ik denk echter dat deze vraag heel erg gericht is op (de twijfel aan) de echtheid van je geloof en hoe de aard van dat geloof dan moet zijn. En of dat geloof bevestigd moet worden of dat het geloof nu juist niets anders is dan je verlaten op die beloften, angst wellicht ook voor een ‘conclusiegeloof’. Ik hoop dat mijn vragen een beetje duidelijk zijn.

Beste vraagsteller,
 
Er is veel strijd geweest over de beloften. Men heeft meningsverschillen gekend en nog steeds omtrent belofte en doop, belofte en pleiten, belofte en geloof, belofte en zekerheid enz. Daarom is er veel verwarring over Gods beloften.

Enkele zaken staan echter boven de gedachten van mensen omtrent de beloften. Ze zijn van God afkomstig, Die niet liegen kan. Het is belangrijk dit vast te houden. Het pleiten en gelovig bezig zijn met de beloften is in de Bijbel daarop gericht. Denk aan Daniël, die toen hij merkte dat de 70 jaar waarover Jeremia gesproken had voorbij waren en Juda niet verlost was uit Babel. Hij doet dan een beroep op Gods betrouwbaarheid. Hij herinnert de Heere aan Zijn belofte. Hij doet dit echter als een zondaar, die zich voor God vernedert en voor een volk dat het voor God verzondigd heeft. Dat is een tweede en onmisbaar element.

Dan is er de gouden regel: je moet de beloften lezen zoals ze er staan. Er zijn zoveel verschillende beloften met zoveel verschillende inhoud en zelfs met het noemen van personen waarvoor ze bestemd zijn, dat je ze moet lezen zoals ze er staan. Er mag niets aan toegevoegd, maar ook niet aan afgedaan worden. Dit kun je vanuit menselijk oogpunt ook wel begrijpen. Iemand kan jou er aan herinneren dat je hebt beloofd om hem of haar te helpen als er financiële nood is. Maar je hebt niet beloofd: leef maar raak, ik zal je wel van geld voorzien. Als men dan bij je aanklopt, zul je het daarover ook hebben. Zo verbindt God vergeving met bekering en uitkomst met een voornemen voortaan Zijn geboden te houden enz. Je mag er ook niet aan afdoen. Je mag bijvoorbeeld de woorden “om niet”, die in sommige beloften staan niet ontkrachten door toch weer met allerlei voorwaarden zo’n belofte te beperken. Lees dus goed wat God belooft.

Wat concreter op je vraag, wil ik je er op wijzen, dat het geloof rust op Gods beloften. Indien God geen beloften aan zondaren deed was er niets om te geloven. Werkzaam zijn met de beloften is vooral een zaak van biddend werkzaam zijn met de beloften. Calvijn noemt in dit opzicht het gebed de belangrijkste geloofsoefening. 

De vraag of je zeker mag weten dat wat God belooft ook jou beloofd is, roept om een tweeledig antwoord. Allereerst dat God in ernst is als Hij belooft dat wie zich naar Hem wendt behouden zal worden, Jes. 45:22. Om de troost en inhoudt van deze belofte te genieten, moet je je dan ook met je hart tot Hem wenden. Ik denk dat dit je vraag beantwoordt waarin je vraagt of alleen het geloven van bepaalde beloften voldoende is. 

Vervolgens vraag je hoe je zekerheid kan hebben dat het beloofde ook jouw deel is. Je hoort daar verschillende meningen over. Waarvan kan een mens zeker zijn? Van God en Zijn beloften. Dat allereerst. Maar hoe kan ik zeker zijn dat de belofte en het beloofde goed voor mij is? Hier moet je goed  zien dat we onszelf door redeneren of oppervlakkig geloven geen zekerheid kunnen geven. Naar goed Bijbels en reformatorisch  opzicht, ligt het  primaat  van de zekerheid bij de Heilige Geest.

Hij werkt die zekerheid:

a. In een hart, dat naar de zekerheid van vergeving van zonden en aanneming door God zoekt. Vergeet dat niet.

b. Door de beloften van het Evangelie. Niet door een bepaald gevoel of opvatting. 

Hij maakt dat de beloften, die waar zijn in zichzelf, waar worden voor ons en in ons hart. Hij doet dit door te laten zien dat wij de merktekenen dragen van hen aan wie God een bepaalde belofte doet en Hij doet dit door de belofte met kracht op het hart te brengen, zodat de twijfel wordt overwonnen en men de belofte en het beloofde heil omhelzen kan en mag. Lees zondag 7 nog maar eens aandachtig over deze zaak. Het is de door de Puriteinen zo mooi genoemde “dubbele omhelzing.” De belofte omhelst dan ons en wij omhelzen dan als antwoord de belofte. De  Heilige Geest werkt dit als onze Trooster.

De vraag van Abraham is een wezenlijke vraag naar zekerheid en die moeten wij onszelf  ook stellen.  Je kunt wel een belofte aannemen en jezelf  zoeken te troosten, maar het is  toch ten diepste een zaak tussen God en je ziel.

Er zou nog veel meer over te zeggen zijn. Ik heb een boekje geschreven over de beloften dat DV voorjaar 2017 zal verschijnen. Daar worden veel van uw vragen in behandeld. Ik heb begrepen dat daar behoefte aan is.
 
Van harte veel geloofsoefeningen met Gods beloften in het gebed toegewenst, 
Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

• Geboortedatum:
  09-04-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

250 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven