Vraag
Afgelopen zondag werd er bij ons in de kerk (HHK) gepreekt over Maria Magdalena en haar ontmoeting met de opgestane Jezus en 's avonds over de discipelen bij het meer van Galilea dat ze gingen vissen terwijl ze op Jezus wachtten die hen had gezegd dat Hij hen daar zou verschijnen. Nu werd er door de dominee een lijn getrokken dat wij ook nodig hadden dat de opgestane Jezus aan ons verschijnt, dat wij in een soort niemandsland kunnen verkeren (de brug naar de wereld opgehaald en God nodig gekregen, maar erbuiten staan) en dat dan na wachtenstijd in dat niemandsland de opgestane Jezus aan ons wil verschijnen als wij erom smeken (Habakuk 2:3, zo Hij vertoefd, verbeid Hem enz.).
Ik mag geloven dat God in mijn leven gekomen is en ik heb ook mijn zonden ingezien, schuldig voor Hem en nog elke dag ontrouw tegenover zo'n Getrouwe, liefdevolle God. Het licht viel over Jesaja 4:4 (Als de Heere zal afgewassen hebben de drek der dochteren Sions en de bloedschulden van Jeruzalem zal verdreven hebben...). Maar ik heb niet bijzonder ervaren dat Jezus aan mij is geopenbaard. Moet ik hieruit opmaken dat ik nog geen kind van God ben?
Antwoord
Hoe moeten wij de openbaring van de Heere Jezus aan ons nu voorstellen? Het is duidelijk dat Hij Zich niet meer aan ons openbaart zoals Hij dat deed in de veertig dagen na Zijn opstanding. Toen hebben Maria Magdalena en de discipelen aan het meer van Galilea niet alleen Hem gezien in Zijn opstandingslichaam, maar vooral Hem gezien door het geloof! Vooral Johannes 21 maakt ons dat duidelijk. Eerst herkenden zij Hem niet, maar door de wonderlijke visvangst mocht Johannes tegen Petrus zeggen: het is de Heere!
Nu heeft jullie dominee het gehad over een soort niemandsland waarin je verkeert, je hoort niet meer bij de wereld, God nodig te hebben, maar je staat er nog buiten. Ik denk dat hij bedoelt te zeggen dat je nog te weinig denkt aan het feit dat Jezus Christus alleen ons redden kan en wil van het eeuwig verderf.
Hoe word ik verzoend met God? Dat is best een heel groot probleem voor heel veel kinderen Gods. Dat heeft te maken met het feit dat we in eerste instantie denken dat onze redding af hangt van wat wij doen: onze gebeden, onderzoek van de Bijbel, onze goede werken, enz. om God gunstig te stemmen. Dan zien we de vreemdeling aan het meer van Galilea niet Die ons zegt: Werp het net aan de andere kant van het schip. En toen die wonderlijke visvangst. De hele nacht gevist en niets gevangen. En nu op Zijn Woord een wonder! Wie ervan overtuigd is dat we alleen als een arme, verloren zondaar door het volbrachte werk van de Heere Jezus zalig worden, die mag weten dat de Heere Zich aan ons geopenbaard heeft. Dus niet een of ander visioen of stem uit de hemel, maar door Christus’ woord en Geest in mijn hart mag ik weten een kind van God te zijn. Dan zeggen we met Emmausgangers: waren onze harten niet brandende in ons toen Hij met ons sprak op de weg.
Ds. A. J. Schalkoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.J. Schalkoort
- Geboortedatum:05-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Iedereen zal het ermee eens zijn dat de genade 100% een gave van God is. Volgens mij is ook iedereen het ermee eens dat wij voor 100% verantwoordelijk zijn voor onze eigen daden. Deze uitspraak van Jezus toont aan dat er geen enkel excuus meer overblijft om niet te geloven als het evangelie tot je komt. Als het excuus is: je kunt niet geloven en niet heilig kunt leven, dan maakt Jezus hier dus korte metten mee. ALLES wat je de Vader bidt in de Naam van Jezus, ZAL je ontvangen. Zal de Vader dan niet het geloof schenken én een heilig leven als we daarom bidden in Jezus Naam?
En als we het dan toch niet krijgen? Dan ligt dat volgens Jakobus hieraan:
Jak. 1:5-8 En als iemand van u in wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig geeft en geen verwijten maakt, en ze zal hem gegeven worden. Maar laat hij er in geloof om vragen en daarbij niet twijfelen. Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt.
Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere. Hij is een dubbelhartig man, onstandvastig in al zijn wegen.
Vraag je het in vertrouwen, dan ontvang je wat je vraagt. Het is heel simpel: als je twijfelt, dan krijg je het niet. Het probleem ligt dus niet bij God, maar bij onze twijfels en ongeloof.
Deze laatste reactie''s ,komen op mij over als welmenend en bewogen
zonder schampere verwijten naar br en zr die vast zitten.
maar gelukkig werkt de Heilige Geest elke dag nog om mensen indachtig
te maken en uit de put te trekken,en als mensen soms zelf niet kunnen of
willen bidden, wil Hij ook reageren op het gebed van br en zr die om hen
heen staan
Mooie uitleg van @Gerard!
