Nog geen genade ontvangen

Ik heb het al vaker met Johangroen te stellen gehad, zijn bijdrages heb ik overgeslagen (sorry) , maar ik merk uit andere reacties dat hij (weer) veel stof doet opwaaien. Jammer.

Terug naar waar we gebleven waren.

Ik heb alles nog eens terug gelezen, Robert McCheyne wordt bij ons ook nogal eens aangehaald, zijn woorden kan ik dus niet anders dan voor waar aannemen. Maar het stukje brengt me niet verder. Alleen geloven? Dat doe ik (denk ik). En dan, hoe weet je dan zeker dat het het echte geloof is, door de HG gewerkt? Want dat weet ik niet, ik twijfel veel te veel of het eigen werk is, verstandswerk of wat dan ook.

Op onze catechisatie behandelden we deze week DL H2, vraag 8. Eigenlijk staat daar het antwoord. Of niet? Hieruit blijkt dat we zelf niet KUNNEN geloven. Ik was er iig door getroffen. Zou dit het antwoord zijn wat ik zoek?

8.Want dit is geweest de gans vrije raad, de genadige wil en het voornemen van God den Vader, dat de levendmakende en zaligmakende kracht van den dierbaren dood Zijns Zoons zich uitstrekken zou tot alle uitverkorenen, om die alleen met het rechtvaardigmakend geloof te begiftigen, en door ditzelve onfeilbaar tot de zaligheid te brengen; dat is: God heeft gewild, dat Christus door het bloed Zijns kruises , waarmede Hij het nieuwe verbond bevestigd heeft,, uit alle volken, stammen, geslachten en tongen, diegenen allen, en die alleen, krachtiglijk zou verlossen, die van eeuwigheid tot de zaligheid verkoren, en van den Vader Hem gegeven zijn; hen zou begiftigen met het geloof, hetwelk Hij hun, gelijk ook andere zaligmakende gaven des Heiligen Geestes, door Zijn dood heeft verworven; en hen van al hun zonden, zowel de aangeborene als de werkelijke, zowel na als vóór het geloof begaan, door Zijn bloed zou reinigen, tot het einde toe getrouwelijk bewaren, en ten laatste zonder enige vlek en rimpel heerlijk voor Zich stellen.

@johangroen, van uitlokken was bij mij oprecht en absoluut geen sprake. En kinderachtig gedoe vind ik een misplaatst verwijt. En verder wil ik er niet op doorgaan. @johan100 en @gerard hebben goed verwoord, wat ik had willen zeggen. Ik heb het als leerzaam en tot overdenking ervaren. Maar nu gaat het even verkeerd en als ik daaraan heb bijgedragen bied ik hierbij mijn verontschuldigingen aan. Allen een vriendelijke groet en Gods zegen toegewenst.

Ik zou het erg jammer vinden wanneer het hier stopt... het is idd erg leerzaam en waardevol. Kunnen we niet net doen of er geen stoorzender was?(onaardig, sorry)
Zo niet, allen hartelijk dank voor de bijdragen! Ik zal ze nog eens teruglezen.

@dorpeling, staan er tekstverwijzingen bij dit stuk uit de DL. Dat is belangrijk nl. Vertrouw niet blind op de DL maar op de bijbel. Ga na hoe God zelf en de apostelen spraken over geloven en of zij met de uitverkiezing begonnen. Ik zal zo eens nakijken waar dit artikel mee onderbouwd word uit de bijbel.

@dorpeling
Mag ik zo vrij zijn :-) : Je kijkt de verkeerde kant op.

Je kijkt naar jezelf: je kunt niet geloven
Je kijkt naar jezelf: je weet niet hoe het moet
Je kijkt naar jezelf: je bent vol zonden
Je kijkt naar jezelf: en je tobt maar verder.......

etc.

Maar kijk nu eens anders.

Kijk naar Christus: Hij is verhoogd om ons te geven bekering en vergeving van zonden (Hand. 5:31)
Kijk naar Christus: Hij is machtig om je te redden (Matth 28:18)
Kijk naar Christus: Hij is zonder zonde (Joh 8:46)
Kijk naar Christus: Hij is gewillig om jou te behouden (Joh 6:37)
Kijk naar Christus: Hij wil niet dat JIJ er verloren gaat (Ezechiël 18:32)
Kijk naar Christus: Hij zal bidder nooit laten staan! (Matth 7:7)

Als je hoort dat je het niet kunt, wordt je weer bevestigd in het beeld als je naar jezelf kijkt. En het is nog waar ook.
Maar je kunt niks met jezelf. Je bent verloren en je zult nooit jezelf beter kunnen maken en jezelf zó tot God kunnen brengen. Wees ook niet tevreden met de mogelijkheid dat je misschien niet uitverkoren bent: dat was de Kananese vrouw ook niet. Zij "vocht" om haar dochter met Christus en ving Hem in Zijn woorden.

En ziet, een Kananese vrouw, uit die landpalen komende, riep tot Hem, zeggende: Heere! Gij Zone Davids, ontferm U mijner! mijn dochter is deerlijk van den duivel bezeten.
Doch Hij antwoordde haar niet een woord. En Zijn discipelen, tot Hem komende, baden Hem, zeggende: Laat haar van U; want zij roept ons na.
Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels.
En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij!
Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen, en den hondekens voor te werpen.
En zij zeide: Ja, Heere! doch de hondekens eten ook van de brokjes die er vallen van de tafel van hun heren.
Toen antwoordde Jezus, en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof; u geschiede, gelijk gij wilt. En haar dochter werd gezond van diezelfde ure.

Fijn weer, deze reacties :)

Ik sta steeds weer beschaamd in mijn ongeloof en twijfels. Hoe hebben jullie toch die kennis, al die teksten en dan ook nog weten waar ze staan. Als ik zo vrij mag zijn, weten jullie er persoonlijk wel van? Hebben jullie wel die zekerheid, en hoe werd dat geschonken? Hebben jullie ook zolang gezocht en getwijfeld? Het lijkt zo makkelijk te gaan, en ik tob maar raak (antwoorden zeer graag, maar hoeft natuurlijk niet) .

Wat er wel steeds in me opkomt, aansluitend ook op Jaleco, 'de geweldigers nemen hetzelve met geweld' of iets in die trant. Zou dat kunnen? De besluiten staan toch vast, en dat ligt toch ook van tevoren besloten?

@dorpeling , ook ik ken de worsteling die jij hebt. Ook ik heb het heel moeilijk gehad. En soms nog, als mijn vleselijke gedachten over God weer de overhand krijgen. Ik moest door God zelf op de woorden van de Heere gewezen worden ; "zalig zij die niet gezien en toch geloofd zullen hebben". Ik wilde net als Thomas bijzondere dingen voelen en zien en dan zou ik het zeker weten. Maar niet het ik en mijn gevoelens waren belangrijk maar Gods beloften in de bijbel, die zijn ja en amen. Daarom ging bij mij steeds meer de bijbel open en ik heb zoveel liefde voor dat woord. En zoveel verwondering dat God ons door de bijbel zo persoonlijk aanspreekt. Hij volvoert Zijn plan, de redding van zondaren zodat we weer in relatie met Hem kunnen leven. Vooral Romeinen heeft me zoveel te zeggen gehad. Toen de Heere Jezus leed, stierf en begraven werd nam Hij mij daarin mee. En door Zijn opstanding zal ik ook eens zalig opstaan om nooit meer te sterven. Hier mag ik deel aan hebben door het geloof. Ik heb toen tegen mijn kinderen gezegd dat ik zo blij was dat ik met Christus gestorven was en met Hem opgestaan in een nieuw leven. Dat is onvergetelijk. Dat wens ik je zo toe. Ik zal voor je bidden dat je mag sterven om alles van jezelf achter te laten en in de Heere Jezus een nieuwe schepping te zijn.

@Dorpeling,
Laat je niet misleiden.
Wachten op God, op een bijzondere ervaring?
Naar de kerk gaan, goede boeken lezen, God vindt het volkomen zinloos als je niet eerst van Hem bent. Hij zegt Zelf dat alles wat we doen buiten de Heilige Geest zinloos is.
Ga niet eerst proberen te geloven, het kan immers niet.
God haatte Ezau niet hoor, haten betekend op de tweede plaats stellen. God zegt in Zijn Woord, "wie zijn vader en moeder en... niet haat kan mijn discipel niet zijn. Denk je dat je je ouders moet haten om Jezus te kunnen volgen?
Satan is zo sluw.
Hoe oud ben je? Zo lang wacht God al op jou. Hij wacht totdat jij je bekeert.
God heeft Zijn zoon al gegeven, Hij heeft geleden, betaald voor jou zonden, zelfs gestorven, maar nu gaat het er om of Hij ook voor jou is opgestaan.
Hij is opgestaan voor mensen die door de Liefde en de Genade van God en het bloed van Jezus Hem mogen erkennen als hun Heiland en Verlosser. Degene die Die onbeschrijflijke Liefde hebben ervaren.
Ik lees hier niets over bekeren terwijl God het van ons verlangt, wij moeten ons bekeren, God spreekt er meer dan 100 keer in Zijn Woord over.
Na onze bekering, dat is niets anders dan wenden tot God, met een oprecht hart, zal de wedergeboorte erop volgen zoals God beloofd heeft.
Hij zegt `kom zoals je bent` dus niet met `ben ik wel slecht genoeg`of `door een toeleidende weg` Vreselijk satan probeert je dan weer tegen te gaan.
Er is wel een toeleidende weg en weet je hoelang hij is? Dat is de afstand tussen je knieën en de vloer. Het is aan jou dorpeling, God heeft alles gedaan wat er nodig was en staat met open armen op je te wachten. Het is een keuze en daar sta jij nu voor. Jezus zegt "kies dan heden wie gij dienen zult". Dorpeling, als jij vanavond je zonden oprecht belijdt voor God en Jezus in je hart vraagt opdat hij alles weg wilt nemen wat niet van Hem is en je wilt vullen met de Heilige Geest opdat er voor satan geen ruimte meer is, en Hij je wilt leiden op de weg die Hij vind dat goed voor je is, gaat er een wonder gebeuren. Toen ik het deed, 6 jaar geleden, was ik de volgende morgen een heel ander mens. Hoe anders, zul je je afvragen, ik kan het niet omschrijven.
Mail me gerust nochthans@gmail.com
Ik bid voor je.

Even niet gelezen en je loopt behoorlijk wat reacties achter. Ik wordt erg treurig bij het lezen van een aantal reacties dat Gods werk als duivelswerk (zogenaamde truc) wordt bestempeld. Wat is nou een Godswonder, dat je hetzelf niet meer wist, niet meer kon, niet meer wilde, niet meer kon bekijken en dat God overkomt met Zijn Woord en Geest en spreekt tot die verloren zondaar. Wat heeft de mens dan gedaan? Helmaal niets, o ja toch wel, ja tegenwerken en dan wordt het wonder alleen maar groter. Als ik die reacties zo lees, moet ik hier jaloers op worden?

dorpeling

Ik weet niet waar ze allemaal staan, maar als een tekst in mij omhoog komt, gebruik ik Google, en dan vind je vanzelf waar de tekst staat ;-).

Voor mij was het ook niet 1-2-3 gebeurt. Ik ken ook jouw worsteling. Maar het werd me elke keer steeds helderder. Dat het niet is door de wet, maar door het Evangelie. Paulus zegt ook dat hij door de wet der wet gestorven is. Je doet zó je best, maar je wordt er alleen maar erger van. Maar je hoeft het ook niet door de wet te doen. De wet is juist bedoelt om te laten zien dat je niks kunt zodat je des te meer naar de Zaligmaker zult verlangen. Lees Galaten er maar op na.
En ik moet er elke keer weer op gewezen worden. Want je gaat elke keer weer naar jezelf kijken. Dat je niet genoeg vrucht draagt bijv. En de duivel helpt ook om je elke keer op jezelf te wijzen. Maar je moet hem op Christus wijzen.

Het klopt dat de besluiten vast staan. Maar dat weten wij niet. Jij weet niet of je uitverkoren bent of niet (er staat nergens in de Bijbel "het is niet voor ..." en vul je naam maar in.
Daar mag je je dus ook niet mee bezig houden. Jij weet wel dat als je in Christus gelooft, dat je dan behouden bent.

Nog een mooi stukje van Boston

Het is niet de leer van het Evangelie, dat Christus alleen mensen zal ontvangen die oprecht berouw hebben. Of dat alleen mensen met oprecht berouw een pleitgrond hebben om Christus door geloof te omhelzen: 'en de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet' (Openbaring 22:17). Het kwade van deze leer is, dat het zondaren aanzet om bekering uit hun eigen binnenste op te diepen, en zichzelf daarmee tot Christus te brengen. In plaats van tot Hem te komen door geloof om bekering te ontvangen. En het verhindert zondaren die een besef van hun zonden hebben om tot Christus te komen, als zij menen pas te mogen komen als zij overtuigd zijn dat zij oprecht berouw hebben. Ik zeg: overtuigd. Want hoe kan een zondaar tot Christus komen, totdat hij een garantie heeft om te komen? Als Christus niemand zal ontvangen dan hen die oprecht berouw hebben, dan wordt niemand anders uitgenodigd om te komen. Wat het is toch zeker, dat degenen die genodigd worden, welkom zullen zijn als ze komen. Als niemand anders uitgenodigd wordt, dan zijn onboetvaardige zondaren niet verplicht om tot Christus te komen. Want niemand is verplicht te komen, dan zij die uitgenodigd worden. 'Want waar geen wet is, daar is geen overtreding'. Echter, op aarde komt niemand tot Christus, dan door eerst te geloven en daarna oprecht berouw te krijgen. En niemand dan degenen die oprecht berouw hebben, zullen de hemel zien.
Zondaren die een besef hebben van hun zonden kunnen denken dat zij niet hoeven en behoren te geloven en Christus te omhelzen, totdat zij dieper vernederd zijn en volkomener berouw hebben over hun zonden. In één woord: totdat zij geschikter zijn om Hem te ontvangen. Maar dat is slechts een verguld bedrog, en een list van het bedrieglijk hart. Het is te vergelijken met een vrouw in barensnood te laten, totdat ze uiteindelijk sterft. Maar de Bijbel houdt een heel andere leer voor: 'Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen , en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem Avondmaal houden en hij met Mij' (Openbaring 3:20). 'O, alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk! (Jesaja 55:1)
Er is een groot verschil tussen wat een zondaar zal doen en wat hij kan en hoort te doen. Het is wel waar: er zijn wel velen die nooit tot Christus zullen komen, als zij niet bewuster worden gemaakt van hun behoefte aan Hem dan ze nu zijn. Maar allen die het Evangelie horen, kunnen en horen te komen, hoe hun toestand ook is. En zij die niet komen, zullen veroordeeld worden omdat ze niet gekomen zijn (Joh 3:19)


Hoe moeten we in geloof handelen om bekering te ontvangen?
Geloof vast, dat wat uw schuld ook moge zijn, God met u verzoend is in Christus Jezus. Dat er hoop is voor uw zaak, als u de weg kiest die aangewezen is om uw leven te beteren. U hebt hiervoor Gods Woord 'Komt dan, en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol'(Jes. 1:18) 'Zou Ik enigzins lust hebben aan de dood des goddelozen, spreekt de Heere HEERE; is het niet als hij zich bekeert van zijn wegen dat hij leve? (Ez. 18:23) Dit woord van de Heere zal uw inspanningen om het geluk van uw zielen te vinden, stimuleren. Satan haalt uit naar dit fundament, om op vele manieren de ziel te weerhouden van bekering. Hij zal u vertellen dat u niet moet denken dat God ooit mensen als u kan liefhebben. Maar de Heere zegt het tegenovergestelde: 'Ik zal hunlieder afkering genezen, Ik zal hen vrijwillig liefhebben; want Mijn toorn is van hem gekeerd' (Hos. 14:5). En verder: satan zal u vertellen dat u niet uitverkoren bent, maar voor de ondergang bestemd bent, hoewel God hem, noch u, ooit in de geheimen van Zijn bevelen heeft laten zien: 'De verborgene dingen zijn voor den HEERE, onzen God; maar de geopenbaarde dingen zijn voor ons' (Deut 29:29). Maar waarom vertelt hij u dit alles, dan om u zorgeloos te maken? Als dat gelukt is, dan weet hij dat u zich niet kunt bekeren.

@Dorpeling,
Net als velen hier heb ik ook lang geworsteld. Dat had voornamelijk met de diepte van zondekennis en berouw te maken. Ik dacht dat ik daar diep doorgeleid moest worden, wilde het goed komen. Ik heb God bijna gedwongen om mij diepe zondekennis te geven, maar.... dat gebeurde niet! Ik werd er bijna wanhopig van.
Maar onder een preek over het Avondmaal mocht ik inzien dat waar ik mee bezig was, volkomen gericht was op mezelf. Ik moest iets hebben (zondekennis), zodat ik dat God aan kon bieden en Hij mij aan kon nemen.
Wat een kromme, onzinnige gedachte. Immers, Hij werkt Zelf de overtuiging in de mens? Hij heeft Zelf alles volbracht? Hoe kon ik zelf wat aan Hem geven? Hij zorgt er Zelf wel voor hoe het moet. Ik hoef de manier van bekering niet aan Hem voor te schrijven, wat een dwaasheid van mezelf!
Ik heb heel veel last van introspectie gehad. Een gebied waarop in nog vaak verleid word: Heb ik genoeg? Zit het wel goed? Weet ik het echt wel zeker? Moet ik niet....
Dat is zo gevaarlijk, je verdwaald er in. Want in je zelf zit immers niets, het is allemaal in Hem te vinden.
Geloven is naar boven kijken. Alles buiten jezelf in Christus zoeken. Jezelf loslaten en al je gedachtes en denkbeelden overgeven aan Hem.
De preek van Spurgeon over berouw was zo'n heerlijke bemoediging.
http://www.downloadpreken.com/artikelen/A032.pdf
Daarna liet de Heere me wel zien waar het fout zat, de zonden en de gebreken, niet te tellen.
Reken er maar op dat Hij dat zeker gaat doen. Maar op Zijn tijd en Zijn manier. En die manier was zo anders dan ik dacht! Zondekennis is een proces wat je leven doorgaat, en niet een moment. En de mate en diepte er van is aan Hem! Daarom heb ik in mijn eerdere reactie daar ook zo'n dikke streep onder gezet. Ik vertel je mijn voorbeeld, zodat je weet dat de Heere het doet op Zijn manier!
Ik heb nooit geweten dat je zonden aan Hem belijden zo'n voorrecht was.
Dat alles door het offer dat Hij ook voor mij heeft gebracht. Het leven met Hem is liefdedienst, ik kan niet anders zeggen.

Prachtige bijbelse reacties. Hier word ik stil van.

Omega, en anders ik wel. Geweldig! Het bemoedigd me meer dan ik zeggen kan.

Mona, ik heb het stuk van Spurgeon biddend gelezen, uitgeprint, en hoop het nog vaak te lezen. Waarvoor ook mijn dank!

Wat een fijne ervaring dit toch, mooi om anderen zo te willen helpen. Gods zegen!!

Nog een paar stukjes.

“Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van vaststelling van zijn staat.”

Wilhelmus à Brakel

Dan zijn er ook anderen, die doorgaans zeer duister leven en waarbij het klagen een kwijnende ziekte is geworden; dikwijls drukt hen zo veel, dat zij het hoofd nauwelijks boven water kunnen houden. En op dezen hebben wij voornamelijk het oog. Laat ik nu, ten tweede, de voornaamste gronden van twijfeling eens voorstellen naar de verscheidene onderwerpen, in welke die plaats hebben, en wel: In eerstbeginnende christenen, die eerst op de weg komen en nog nooit verzekerd zijn geweest, zijn de gronden van twijfeling de volgende.

a. Zij vrezen, dat hun overtuiging de rechte niet is, omdat het niet met die naarheid en beroering is, die zij zien en horen van anderen, wie de zonden als een slagorde onder het oog worden gebracht, die God zien in Zijn heiligheid en rechtvaardigheid en die de hel voor zich als geopend zien. Zo, denken zij, moest het met hen ook geweest zijn, en dat zoveel te meer als zij zien op hun zonden, die in hun natuurstaat zeer groot, ja boven die van anderen zijn geweest. Zij hebben volop de wereld gediend en zij zijn vijanden geweest van God en Zijn dienst, ja, zij hebben zich misschien wel aan buitensporigheden schuldig gemaakt. O, denkt zulk één, hoe zou het mogelijk zijn, dat ik zo gemakkelijk zou bekeerd worden, terwijl burgerlijke, godsdienstige mensen dikwijls als langs de rand van de hel geleid worden. En dus willen zij wel een evenredigheid hebben tussen hun zonden en hun overtuigingen, eer zij durven geloven dat het waarheid is.

b. Anderen zijn bekommerd omdat zij de tijd en plaats van hun verandering niet kunnen noemen, gelijk velen, die dag, uur en ogenblik, bij welke gelegenheid, of ziekte, of onder een predikatie of aanspraak, noemen kunnen, wanneer God hen in het hart heeft getroffen. Maar dit weten zij niet. Zij leefden van jongsaf met een ontwaakt geweten; zij werden burgerlijk, ja godsdienstig opgevoed; zij hadden nooit gelegenheid om diep in de wereld ingewikkeld te worden, maar voegden zich al van jongsaf bij de godvruchtigen, zonder dat nochtans het hart waarlijk veranderd was. Wanneer God nu daarna in het hart door Zijn Geest werkt, durven zij niet besluiten, dat het ware genade is; vooral als het werk stilletjes en bedaard is toegegaan, zonder veel naarheid, dat het allengskens werd overgehaald tot God en Zijn dienst. Dan vrezen zij, dat het maar vruchten van een beschaafde opvoeding zijn, van een zacht humeur, van een natuurlijke afkeer van de wereld, omdat zij niet weten te zeggen wanneer het werk in hen begon.
En ik erken, dat zulken het goede over zichzelf niet altijd zo gemakkelijk kunnen besluiten, en dat zij, als het hun bestreden wordt, al klare kentekens nodig hebben om er zich mede gerust te stellen.

c. De bekommering van anderen komt daaruit voort, dat zij, ofschoon in de wereld levende, niet schielijk en ineens zijn bekeerd, maar dikwijls zeer langzaam. Niet aan de zijde Gods, want de eerste levendmaking geschiedt in één ogenblik, maar aan hun zijde. Zij kregen onder de godsdienst al menige slag op het geweten, die lang afgekeerd, verzet en tegengegaan werd. Bij elke gelegenheid klopte God al weer eens aan het hart, maar dit werd niet opgevolgd. Er was wel een voornemen, dat men anders zou gaan leven, maar dat werd alweer gestuit en niet gevolgd door een dadelijk overgeven van zichzelf aan God en Christus. Totdat God hen eindelijk te machtig werd en het hart geheel en al overhaalde om Hem te dienen.
Nu zullen dezen er zeer over bekommerd zijn of hun werk wel waarheid is. Want, zeggen ze, ik was voor deze ook zo nabij overtuigd en al nader dan ik nu geweest ben; en het is weer overgegaan. Wie weet of het nu beter is? Misschien als dezelfde gelegenheid tot zondigen mij andermaal voorkwam, dat ik alweer dezelfde zou zijn.

d. Velen zijn bekommerd, dat zij de zonde tegen de Heilige Geest gedaan hebben; en dan, denken zij, is er toch geen vergeving. Of men al berouw heeft, of men bidt, smeekt en worstelt om genade, het is alles vruchteloos. Want Christus zegt: ,,die zonde zal niet vergeven worden”, Matth. 12 : 32. En hier gaat al dikwijls een list van de duivel mede gepaard, om zulk een bekommerde te doen stilzwijgen, dat hij dit aan niemand zal openbaren. Och, zegt hij, dat is te gruwelijk, dan dat iemand het weten zou! En met die gedachten kan een ziel lang worstelen en bezwaard gaan, terwijl zij, indien ze die bezwaren aan anderen bekend maakte, er van ontheven zou kunnen worden.

e. Sommigen vrezen, dat zij niet uitverkoren zijn, en zo zij niet uitverkoren zijn, zullen zij toch niet zalig worden. En die kommer maakt hen niet alleen moedeloos, maar ook werkeloos, zodat zij de handen slap laten hangen, want alles is dan toch vergeefs.

f. Anderen — en dat heeft nog meer plaats in meer bejaarden — vrezen, dat het voor hen te laat is, dat zij te lang hebben gewacht en hun beste tijd en krachten hebben versleten in de dienst der zonde en der wereld, en dat God hen nu niet aannemen zal. En dat toch is de list van de duivel. Als de mensen nog jong zijn, dan zegt hij: Het is nog tijds genoeg; wilt gij uw beste leeftijd zo treurig leven? Men moet ook wat van de vreugd van de wereld hebben. Als gij tot wat meer jaren komt, dan is het tijd om aan de dood en de eeuwigheid te denken! En als zij dan oud worden, is het: Nu is het te laat; om hen dan te beroeren.

Dit zijn de voornaamste gronden van bekommering, die zich opdoen in eerst overtuigden, waarvan men hoopt, dat hun overtuiging hen op de rechte weg zal brengen.

Petrus Immens

Weer een hele serie reacties, nieuwe vragen en opmerkingen. Er zijn een paar kleine puntjes waarbij ik iets toe wil voegen/een kanttekening wil plaatsen. Met de gedachte in het achterhoofd: wat wíl je hier nog aan toevoegen, dan herhaling, Arendsoog?

Bericht dorpeling 02/03 13:29 uur:
Je hebt hierop een prachtig antwoord van Jaleco gehad, lijkt me. De zekerheid van het geloof ligt niet in ons, maar in Christus, in zijn volbrachte werk. En dat wordt door het geloof ons deel, door het werk van de H. Geest, die Christus' verdienste toepast. (zie ook HC zondag 23 vr. 60; Avondmaalsformulier, na het opnoemen van allerlei ergelijke zonden: Want wij komen niet tot het avondmaal om daarmee te betuigen dat wij in onszelf volkomen en rechtvaardig zijn. Integendeel, omdat wij ons leven buiten onszelf (!!!) in Jezus Christus zoeken, belijden wij daarmee dat wij midden in de dood liggen) Zelf vind ik dit http://www.digibron.nl/search/detail/012e36968a31c87dfe76bb31/extra-nos-en-in-nobis/0 een leerzaam artikel, maar daar zit nogal wat vaktaal in, en ook scanfoutjes.

De echtheid zal ook blijken uit de vruchten. Lees bijvoorbeeld 1 Johannes. Onder meer het liefhebben van de broeder wordt daar genoemd als kenmerk van de gelovigen; de vrucht van de Geest wordt door Paulus beschreven aan het einde van Galaten 5. (zie ook: HC z32 vr. 86: ..Daarna ook, dat elk bij zichzelf van zijn geloof uit de vruchten verzekerd zij ..; DL 5, 10: [verzekering]...uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken..)

Over DL 2,8: hoofdstuk 2 van de DL gaat over "Van den dood van Christus, en de verlossing der mensen door dezen", over de reikwijdte van de verzoening. De verdorvenheid van de mens wordt eigenlijk pas in het volgende hoofdstuk behandelt. Je kunt er idd wél in lezen dat het geloof een gave is. Omdat we elders lezen dat de mens van zichzelf 'geneigd is tot alle kwaad' (DL 3/4:3; HC zondag 3), kan dit wel wijzen naar de 'oplossing', lijkt me. (waarbij veel onbekend blijft, en wij de precieze werken niet kunnen achterhalen, zie ook DL 3/4, 13. Laten we daar echter niet te snel stoppen!) Als iemand 'gelooft', zich 'wil' bekeren, kunnen we zoiets zeggen als: 'dat kan niet, niemand kan/wil geloven". Daar mogen we niet stoppen. Ter vergelijking: Als ik een magneetje op mijn bureau leg, kan die niet van zichzelf gaan bewegen. Toch kan het heel goed, dat het magneetje tóch gaat bewegen, terwijl we zeiden dat het niet kon. Hoe dan? Wel, als ik met een andere magneet, onzichtbaar, onder het bureau heen en weer beweeg, gaat de magneet op mijn bureau ook 'zomaar' bewegen. Wat is het punt van vergelijking? Wel, als iemand, "door de bediening des Evangelies geroepen zijnde, komt en bekeerd wordt", dan "moet het Gode toeschrijven", volgens DL, 3/4:10.
---
Klein puntje, @Nieuwverbond: in principe heb je gelijk. Goed gereformeerd geldt voor de belijdenisgeschriften nog altijd: wie het beter weet mag het zeggen, dus in principe kan ik je niet afvallen ;) Toch wil ik toevoegen dat we niet moeten onderschatten hoe goed de 'vaderen' in Dordt onderlegd waren in zowel de grondtalen van de Schrift, als in allerlei theologische kwesties. Dat maant tot voorzichtigheid;) Of de apostelen met verkiezing beginnen, wel, als ik een voorbeeld mag geven, 1 Petr. 1:2: [aan] Den uitverkorenen naar de voorkennis van God den Vader.
In het algemeen: uiteraard moeten we op onze woorden passen, en komt (als ik het zo mag zeggen) tot ons het bevel van bekering en geloof, en niet het bevel om de verkiezing te regelen. Weten we wel wat we zeggen, als we het over Gods besluiten hebben... (zie advies DL 1,14) Dit neemt niet weg, dat, goed gereformeerd, de verkiezing als troost benoemd moet worden! (DL 1,6). Het schijnt (ik heb het niet gecheckt) dat Calvijn in zijn commentaar of preek over 2 Tim. 2:19 (evenwel het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel: de Heere kent degenen die de Zijnen zijn) extra langs stilstaat, als troost voor de vluchtelingengemeente, met al hun zorg en moeite!
---
@dorpeling, opnieuw: Mijn aard, overeenkomstig de streek waarin ik geboren en getogen ben, is niet zó dat ik hele persoonlijke verhalen zomaar op het wereldwijde web plaats, al is het dan anoniem. Is denk ik ook niet nodig, na de verhalen die er al gegeven zijn. In het algemeen geldt, wat ook hier geldt: degene die denkt uitgeleerd te zijn, moet zichzelf maar eens achter de oren krabben, dus wat dat betreft: we zijn allemaal lerende mensen. Voorin zijn Institutie citeert Calvijn Augustinus: wij zijn onder het getal van degenen die schrijvend, voortgang maken in kennis, en voortgang makend in kennis, schrijven. (of andersom, dat weet ik even niet meer ;)). Dat geldt ook hier, niemand weet alles ineens, en iedereen leert elke dag bij. Sommigen zijn alleen een poosje eerder begonnen met leren ;) Een korte opmerking over het vinden van zekerheid: onderschat de middelen niet. Die zijn immers meegenomen in Gods grote plan! Zo bijv. ook ons bidden. We zeggen (hoop ik) toch ook niet, dat we niet hoeven te bidden "omdat alles al vast ligt"? (maar wel: Uw wil geschiede) Er zijn verschillende boeken die dit onderwerp behandelen, zodat je ook kan lezen wat ermee bedoelt werd/wordt. Als ik je één boekje (naast de Schrift uiteraard) aan mag raden over dit thema: De zekerheid van het geloof, van E. Erskine.
---
@RSTHG21: Hopelijk komt je reactie op uit een authentiek geloofsleven. In zoverre wil ik niet meer zeggen, dan dat het voor anderen een verwarrende of eenzijdige manier van spreken kan zijn. Als het echter een puur dogmatische reactie is, dan zijn er nogal wat haken en ogen, en wil ik daar op reageren. Zo zegt Paulus in Rom. 7 dat hij het goede wil (ook al doet hij het niet). Hij wíl. (uiteraard: Filip. 2:12-13); hij weet: 'want ik weet, Wien ik geloofd heb, en ik ben verzekerd," (2 Tim. 1:12). Uit de DL: 'werkt hij ook zelf' (DL 3/4:12)
---
Heldere en goede stukjes, @Jeremiah.
Bij die van à Brakel moet ik denken aan wat een ds. ooit op Refoweb schreef, als ik me goed herinner: "Er zit wel orde in Gods werk, maar het is niet eentonig."

@Dorpeling

Wel mooi hé, al die mede christenen die willen helpen?!

Ik dacht nog aan Johannes 14 vers 21 waarin staat:
“Wie mijn geboden heeft (ze weet) en de bewaard (doet), die is het die Mij liefheeft; en wie Mij liefheeft, zal geliefd worden door mijn Vader en Ik zal hem liefhebben en mijzelf aan hem (haar) openbaren”.

Let wel: met dit openbaren wordt bedoeld de Heilige Geest schenken want daar gaat dit hoofdstuk immers om!
Dus aan de slag, doe wat je weet dat goed is en nalaten alles wat slecht is.

Dan zien Jezus & God dat je van ze houdt en krijg je, volgens Zijn eigen woord, een bevestiging door middel van uitstorting Heilige Geest: kracht om de zonde de baas te blijven, grote blijdschap, openbaring, nieuwe interesse in alles wat van Boven is. Dan wordt je door de Geest gedreven en ben je een kind van God, dat weet je dan 100% zeker.

Bovenstaande is beproefd en ook door mij ervaren. Het mooiste wat mij is overkomen!
cors.dekort@anico.nl

In mijn telefoon heb ik een aantal citaten "voor het grijpen"- als ik zelf weer verkeerd kijk & denk; maar ook voor anderen, ter bemoediging.

De duivel maakt u wijs dat u het niet kunt. Waar u echter in waarheid ervaart dat u het niet kunt, kom daar met uw zonden en omarm het Lam dat de zonden der wereld draagt, en zeg tot Hem: "Ik kan niet", en zie dan wat Hij kan en doet. (Kohlbrugge)

Bent u onwetend en dwaas, en is het duister voor u, bij Hem is wijsheid om u de weg te leren die u gaan moet. Staat u steeds opnieuw schuldig voor God? Bij deze Hogepriester is een overvloed aan gerechtigheid. Al bent u nog zo onrein en vuil, en al is uw levenswandel vol gebrek, bij Hem is heiligmaking. Wordt u door veel vijanden omringd, bij Hem is een overvloed aan volkomen verlossing. Hebt u een ziek, neergebogen en verslagen hart? Ga dan naar Jezus. Hij is een barmhartig en getrouw Hogepriester, Die medelijden heeft met uw ellende. Hij is de Arts voor uw ziel, Die u kan genezen. Bij Hem is licht, leven, kracht en sterkte. Zijn volheid staat altijd voor u open, Hij biedt die aan hen die zich tot Hem wenden voortdurend aan.
(Petrus Immens)

Worstel net zolang met Christus totdat Hij zegt: "Wat is er vriend, dat u Mij maar blijft lastig vallen met uw verzoeken en ongemanierd roepen?"(Rutherford)

Slechts één ding verlangt hij: dat wij ter bruiloft komen. Is dat niet koninklijke genade? Maar de bruiloftskleren dan? Die hangen gereed in de kasten. Voor elkeen is hier een kleed voorhanden. Wie verlangt er één aan te hebben? Die trekke het over zijn lichaam aan, het lichaam moge dan zijn hoe het zij. (Kohlbrugge)

Als de mens de belofte niet durft toe te eigenen, dan is dat de wet die de mens afhoudt en tegen hem zegt: u bent niet recht gesteld. Het Evangelie roept echter de mens op te kopen zonder geld. (Erskine)

Gewis, o zondaar, het zien op Christus zal u helpen te geloven. Gij moet niet eerst geloven en dan naar Christus gaan, want dan zou uw geloof van generlei waarde zijn. Ga tot Christus zonder enigerlei geloof en vertrouw op Hem. (Spurgeon)

Blijf om uw ongeloof niet weg bij Jezus, maar ga ermee naar Hem toe en roep Hem aan om verlossing.

beste vraagsteller, Genade? het is al Genade dat je de vraag stelt, en jij ook dorpeling wauw dat je je afvraagt of je Genade kent, je kunt blijkbaar niet zonder Christus nou dat is genade!!! je leest Gods woord en hoort het dat is God die dit doet, idd dat kun je niet uit je zelf dat is het wonder, als je dit leert zien in jezelf dat wat ik opnoemde in je zit dan ken je genade, verwacht het niet van mystieke dingen dat is onbijbels, dat je je afvraagt of de Geest je je zonden laat zien wauw dat ben jij niet dat is de Geest anders zou jij je dat niet afvragen, is dit te makkelijk? wel nee want er zijn er maar weinig die zich dit allemaal afvragen, lees eens veel de puriteinen, weet je waarom die in veel rechtse gemeenten afzijdig gehouden worden? omdat de waarheid erin staat en zuiver vanuit de Bijbel en ja dat klinkt makkelijk maar zo is het ook de Bijbel is heel eenvoudig over de Genade, de mensen hebben het moeilijk gemaakt in de loop der tijd. lees veel de romeinen brieven en alle anderen van de apostelen. veel zegen en Genade gewenst een ieder.

Wedergeboorte is een eenzijdig werk van God. Een mens moet geleerd hebben / besef gekregen hebben door de werking van de Heilige Geest dat hij/zij zondaar is voor God in welke mate van doorleving dan ook. Waar zou je Christus anders voor nodig hebben?

Ook al horen we de wet zondag aan zondag verkondigen, we slaan er geen acht meer op. Ons hart is verhard. We worden misschien eens getroffen door een woord uit een preek (of door ziekte, een sterfgeval in de omgeving of iets anders) en we gaan proberen onszelf te veranderen, we gaan lezen uit Gods Woord, we passen ons leven wat aan, voor zo lang als het duurt. Maar geloof je het dan? Verstandelijk misschien of als je wat kritischer van aard bent niet eens. En het gaat weer voorbij, wanneer je wat van de schrik bekomen bent, de wereld weer trekt leef je weer verder zoals je altijd leefde (misschien op een keurige kerkgangersmanier)

Wat moet er gebeuren voor een mens God gaat zoeken? Nou er kan veel gebeuren maar een mens blijft van nature geneigd God en zijn naaste te haten. Hij wil van geen verlossing weten, hij vindt zichzelf nl niet echt schuldig, misschien verstandelijk, maar niet vanuit het hart. Daar is Gods Geest voor nodig en daar gebruikt Hij vele middelen voor en met name Gods Woord zelf en de prediking daarvan en het gebed. Vaak niet de manier die jij bedacht had, niet op de tijd die jij in gedachten had, maar op Zijn tijd en Zijn manier.

Gods wegen zijn zoveel hoger dan onze wegen, Zijn gedachten zoveel hoger dan onze gedachten.

‘Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.’
‭‭Filippenzen‬ ‭2:13‬

De opdracht blijft staan dat je de middelen moet gebruiken die God gegeven heeft en die wil Hij ook gebruiken, maar het is én blijft een eenzijdig werk van God. Een wonder van vrije genade!

Rinusk, ik hoor jou bijna letterlijk de gergeminned citeren,
Zou je wat je zegt willen onderbouwen vanuit de Bijbel? Kun je dat?