Vraag
Drie jaar geleden ben ik verkracht. Ik had als gevolg daarvan tics ontwikkeld. Dankzij EMDR bij een christelijke organisatie ben ik die gelukkig kwijtgeraakt. Ik heb nu een goede vriend die mij een aanbod heeft gedaan voor een positieve sekservaring. Maar nu heb ik de tics weer en ik weet ook dat er in de Bijbel staat dat je geen seks voor het huwelijk mag hebben. Ik ben alleen nog steeds bang van mannen en wil graag van de angst af.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Allereerst excuses dat je niet direct een antwoord hebt gekregen want enige spoed lijkt me wel geboden. Om je vraag kort en bondig te beantwoorden wil ik er geen doekjes om heen binden. Doe dit absoluut niet. Het ‘oplossen’ van een negatieve ervaring kan niet door er een positieve tegenover te stellen. Het voorstel van deze goede vriend is onjuist, onethisch, ongezond en beschadigend. Het klinkt meer als een voorstel om onder het mom van genezing misbruik van je te maken. Seksualiteit is een samenspel tussen man en vrouw die alles met elkaar delen in de veiligheid van verbondstrouw.
De angst voor mannen heeft geen seks nodig maar aandacht, zorg, erkenning, ruimte en compassie. Van jezelf en van je omgeving. Deze angst duidt veel meer op een gevoel van onveiligheid wat ontstaan is door wat je hebt meegemaakt. Wat ronduit vreselijk en verdrietig is. Het is heel heftig als seksualiteit plaats vindt in dwang en dreiging.
Ik begrijp dat je van de angst en de tics af wilt, waarschijnlijk schaam je je ervoor en wil je weer normaal zijn. Maar de tics zeggen iets, ze laten iets zien van spanning, opgesloten emoties, het niet kunnen omgaan met wat er gebeurt is. Een sekservaring kan daar niets in veranderen en de sekservaring zal ook zeker niet positief zijn. Een positieve sekservaring kan nooit voortkomen uit het strategisch inzetten van seks om iets te bereiken of op te lossen. Zo seks hebben is een vorm van ontucht. Je kunt via seks niet van je angsten afkomen. Je angsten hebben echt wat anders nodig. Zoek opnieuw hulp en niet alleen EMDR.
Hartelijke groet en veel sterkte,
Wilbert Weerd
Dit artikel is beantwoord door
W.E. (Wilbert) Weerd
- Geboortedatum:01-10-1985
- Kerkelijke gezindte:Evangelische Gemeente
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je veilige muur is ruwweg doorbroken, iemand is heel dichtbij je hart gekomen en heeft daar schade gemaakt. Een verkrachting duurt misschien een paar minuten, maar het is zeker niet iets kleins wat je zomaar vergeet (zoals je merkt). Het gevoel van veiligheid is weggenomen en je grenzen zijn vervaagd. Het is daarom lastig om jezelf goed te beschermen. Daardoor raak je nu ook verward in wat je moet doen en zoek je uit wanhoop naar oplossingen.
Die gevoelens gaan diep, dus laat geen anderen zoals die vriend toe om dichtbij je te komen. Hij kan je niet die veilige liefde geven al doet hij nog zo aardig. Dan kom je nog moeilijker uit je situatie omdat je grenzen nog vager worden en open blijven liggen. Je wilt hier toch niet gewend aan raken waardoor het nooit ophoud?
