De laatste tijd helemaal verhard

Ds. C.J. Droger / 2 reacties

31-08-2015, 13:20

Vraag

Ik (jongen van 15 jaar) heb enige tijd een meisje leuk gevonden. Ik heb lang geen contact met haar gehad. Ik ken het meisje al enkele jaren en heb nog nooit zoiets gevoeld voor een meisje. Enkele maanden terug begon het contact sinds lange tijd. Ik voelde dat wij een klik hadden. In die tijd leefde ik dicht bij God. Ik heb God gevraagd om dat meisje.  Het voelde alsof Hij luisterde. Hij gaf mij wat ik vroeg. Het meisje gaf mij de indruk mij leuk te vinden. Ik dankte God iedere dag voor datgene wat Hij mij gaf. Het meisje gaf mij kracht om overeind te blijven. Ik zag tegen haar op als persoon en wat karakter betreft. Het is heel bijzonder. Ze is aardig voor iedereen. Ik vond haar het mooiste en liefste meisje die ik ooit gekend heb. Toen kwam ik erachter dat zij mij (onbewust) bedrogen had door mij de indruk te geven dat ze mij  leuk vond. Dat heeft mij heel veel pijn gedaan. Nu kijkt zij mij niet meer aan. Ik ben zo verdrietig geweest. Nu nog steeds.

Maar mijn grote vraag is: Waarom liet God het zo gaan? Vroeger praatte ik mensen altijd klakkeloos na als ze zeiden: “God is goed”. Hij doet alles goed. Maar nu, nu kan ik dat niet over mijn lippen krijgen. Ik wil vaak van pure ellende niet meer leven. Ik voel mij onwaardig. Ik ben de  laatste tijd helemaal verhard. Ik ben inwendig van het geloof afgestapt. Ik voel mij zwaarmoedig. De hele week door vloek ik hardop tegen mezelf. Ik heb mijzelf de verdoemenis toegewenst. Ik ben boos op God dat Hij het zo ver heeft laten komen. Waarom, waarom, waarom treft mij dit!?

Nu ben ik totaal de weg kwijt. Ik zie in dat het zo verkeerd gaat, maar ik weet niet wat ik moet doen. Als ik probeer te bidden, voel ik mij een huichelaar. Thuis voel ik geen aansluiting. Om elk ding raak ik geïrriteerd. Tot het kleinste toe. Ik heb nog een tijdlang gebeden of Hij mij uit deze poel van zonden wil redden. Hij luistert (nog) niet! Nee, ik had nooit gedacht dat ik ooit zoiets zou kunnen zeggen. Nooit! Dus wel (Psalm 22). Nu ben ik bang dat ik steeds meer van kerk en geloof afstap. Ik kan niet meer bidden. Ik schaam mij voor mijn buitengewoon egoïstische gedrag. Ik dacht alleen aan mijn eigen verlangens. Ik loofde God in tijden van voorspoed, maar toen in tegenspoed heb ik het laten varen. Ik kan niet meer. Ik ben moe. Ze hebben mij gezegd dat Hij zich laat vinden. Ik wil wel, maar kan niet. Of is het andersom? Ik kamp ook met persoonlijkheidsproblemen. Ik wil dingen die mij niet lukken. Heeft iemand iets om mij te helpen?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Je zit in een heel diepe put. Je moet op dit moment een heel grote teleurstelling in je jonge leven verwerken. En dat heeft een geweldige uitwerking, zelfs op je geestelijke leven. Ik heb echt met je te doen. Dit is heel moeilijk...

Ik lees aan het slot van je stukje dat je kampt met persoonlijkheidsproblemen. Ik weet natuurlijk niet wat je daarmee bedoelt. Maar ik denk wel dat ze er misschien de oorzaak van zijn dat je zó diep teleurgesteld bent. Natuurlijk, het doet pijn en geeft verdriet, als zoiets gebeurt. Je had hoop, je deed alles biddend en dan nu dit. Dat is heel moeilijk. Tegelijk is dit wat er wel vaker in ons leven gebeurt. En waar we mee om moeten leren gaan. 

Ik zou om te beginnen stoppen met vloeken tegen jezelf. Dat roept een hele nare sfeer op en bovendien wil de HEERE dat niet. Vervolgens ga je de HEERE weer zoeken en ga je aan Hem vertellen wat je nu tegen mij hebt gezegd. En dan smeek je Hem of Hij je wil helpen en in de komende tijd de weg zal wijzen. Ik ben er vast van overtuigd dat Hij dat zal doen. Misschien is het ook goed om dat meisje eens te spreken of te mailen. Zeg eerlijk wat je voor haar voelt en dan hoor je wel wat zij daarvan vindt. En heeft ze geen gevoelens voor, dan is dat heel jammer voor jou, maar dan is het niet anders. De HEERE zal je dan kracht geven om verder te kunnen.

Als ik heel je stukje overzie, denk ik: je zit in een diepe dip. En dan kun je heel naar gaan denken en doen. En dan heeft dat vaak ook een uitwerking richting de geestelijke dingen. Ik denk dat het in de komende tijd wel weer goed gaat komen. En dat je dan sterker in het leven zult staan. Heb je echt grote persoonlijkheidsproblemen, dan zou ik je aanraden naar de huisarts te gaan om je problemen met hem te bespreken. Indien nodig zal hij je doorverwijzen naar de hulpverlening die je zal helpen je leven weer op de rails te krijgen. En als het dan psychisch weer beter met je gaat, zal het geestelijk ook weer beter worden. Dat is een eenheid bij ons.

Ik zou zeggen: houd moed, jonge vriend! De Allerhoogste maakt het goed, na het zure geeft Hij het zoet (Ps. 77).

Heel veel sterkte voor de komende tijd!

Ds. C. J. Droger

Ds. C.J. Droger

Ds. C.J. Droger

  • Geboortedatum:
    10-01-1963
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Vlaardingen
  • Status:
    Actief

Tags in dit artikel:

boosheid
2 reacties
Gerard
31-08-2015 / 14:03
Beste jongen,
Volhardt!. Alle moeiten en tegenslagen zijn bedoeld om ons te doen groeien in geloof. Je kent vast wel de gelijkenis van het 4-voudig zaad. De tweede groep was het zaad dat in ondiepe aarde viel. Dat zaad groeide snel in tijd van voorspoed. Maar toen moeite en tegenspoed kwam hield het geen stand meer. Alleen de vierde groep dat diep wortelde in weer en wind bracht vrucht. Ben jij aarde van de tweede groep dat afvalt als er tegenslagen komen of aarde van de vierde groep dat volhardt en op zijn tijd vrucht zal dragen? Bid dat je aarde van de laatse groep zal zijn en zet je in dat ook te zijn. Hou vol! God heeft ons geen prettig leventje op aarde beloofd waarin al onze wensen nu vervuld zullen worden. Maar wel een heerlijke toekomst. Maar verwacht het niet van jezelf! Je maakt er een puinhoop van, net zoals ieder mens. Als het aan ons zou liggen zou het niets worden. Maar verwacht het van de Heere Jezus! Sterkte.
Gerard
31-08-2015 / 14:39
En wat het meisje betreft, ik kan me voorstellen hoe je je voelt. De eerste keer dat ik werd afgewezen dacht ik dat ik er nooit overheen zou komen. Het was een pijn die ik niet kon verdragen. Maar ik ben er toch overheen gekomen. Dat is inmiddels alweer 35 jaar geleden, met vele hoogtepunten en dieptepunten, maar de Heere heeft gered uit alle!

Terug in de tijd

Na ongeveer acht maanden met veel ups en downs is mijn verkering uit. Het begon zo goed en we dachten dat de Heere ons bij elkaar gebracht had, zo voelden we dat ook allebei. Toen kwam de eerste twijf...
Geen reacties
31-08-2011
Ik ben 18 jaar en heb nog geen belijdenis gedaan in de Ger. Gem. Omdat mijn ouders voor deze kerk gekozen hebben, vinden zij ook dat ik de keuze heb om te kiezen naar welke kerk ik ga. Ik ga naar geme...
Geen reacties
31-08-2003
Mevrouw Els van Dijk, ik heb met verwondering en plezier al uw antwoorden gelezen. Wat staat u positief in het leven! Ik ben bang voor mijn toekomst. Ik heb nu vrijwilligerswerk en ben er niet aan toe...
3 reacties
31-08-2010
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering