Euthanasie

Tijdens een les op mijn (niet-christelijke) hogeschool stonden we stil bij euthanasie. Vrijwel alle medestudenten gaven in die context veel kritiek op geloofsovertuigingen die euthanasie afkeuren. Ik gaf toen daarop aan dat ik geloof dat God het leven bepaalt en daar een plan mee heeft, zo bepaalt Hij ook het moment van ons sterven. Mijn medestudenten vielen mij daarop aan door te zeggen dat euthanasie door ‘ons’ verboden word, omdat Christus geleden heeft. Hij wil dat wij ook lijden. Is die gedachte (Hij moest lijden, dus wij mensen ook) kloppend als het gaat om euthanasie? Hoe zou ik dit kunnen uitleggen aan medestudenten?

Beste vraagsteller,

De problematiek die je naar voren brengt is op zich bekend: euthanasie. Maar de reacties van je medestudenten m.b.t. het afwijzen van euthanasie door christenen, is voor mij iets, wat ik nog niet eerder ben tegengekomen.

Jouw antwoord aan je medestudenten vind ik voluit Bijbels: God bepaalt ons leven: het moment van geboren worden en het tijdstip van ons sterven. Ik begrijp aan jouw vraagstelling, dat je hier zelf ook mee zit; jij kent dit argument ook niet. Christus heeft geleden: dus Hij wil dat wij ook lijden.

In ieder geval heeft het lijden van een christen niets uit te staan met het verbod, dat wij zouden hebben met betrekking tot euthanasie.
De gedachte van jouw ‘tegenstanders’ is absoluut niet kloppend. Om het aan hen uit te leggen is niet gemakkelijk. Zeker als jij de Bijbel als uitgangspunt neemt en zij al bij voorbaat geloofsovertuigingen, die euthanasie afwijzen, bekritiseren. Zonder hen (jouw medestudenten) tekort te doen, vind ik deze uitleg wel erg naïef, ja zelfs simpel. Van studenten mag je toch een genuanceerder visie verwachten?!

Ten eerste is het belangrijk dat jij Gods Woord vast blijft houden, zij houden hun vooroordeel ook vast. Ik hoop dat jij de Bijbel beter kent, dan je studiegenoten. Natuurlijk komt er in de Bijbel het lijden van christenen voor, maar niet om dat als straf te ondergaan, omdat Christus ook veel geleden heeft. Zijn lijden, sterven, begraven worden en opstanding heeft een uniek karakter en kan in de verste verten niet vergeleken worden met het lijden van een christen. Hij leed om voor de zonden van anderen te betalen, wij moet lijden omdat wij gezondigd hebben. God straft de zonden geen twee keer: wie door genade mag weten dat zijn/haar zonden vergeven zijn, die wordt niet nog een keer gestraft. Wij zijn niet tegen euthanasie, omdat Christus geleden heeft, maar omdat onze tijden in Gods hand zijn, wij mogen het heft niet in eigen hand nemen, niet aan het begin van het leven, en ook niet aan het einde van ons aardse leven. In de eerste brief van de apostel Petrus wordt indringend gesproken over het lijden van een kind van God, vooral hoofdstuk 4, maar ook 2, 3 en 5. Lees die gedeelten maar eens rustig door. Vooral 1 Petrus 5: 10, maar ook de andere plaatsen, waar gesproken wordt over het lijden van een christen.

Tenslotte is het goed om ook de krant erbij te houden. Ik lees in het R.D. van vrijdag 14 augustus het volgende:

- een kwart van de euthanasieverzoeken bij de Levenseinde kliniek wordt slechts ingewilligd; Psychisch zieken hebben de kleinste kans dat hun verzoek wordt ingewilligd (slechts 5%)
- Bij deze kliniek komen mensen terecht, die bij hun huisarts niet terecht kunnen.
- Dit betreft toch niet altijd artsen met een christelijke achtergrond?

Waarom worden aanvragen met een psychische achtergrond niet gehonoreerd? Omdat mensen die aankloppen, psychisch lijden hebben en niet altijd lichamelijk uitzichtloos lijden ondergaan. Vaak vinden zij hun leven voltooid.
Wettelijke zorgvuldigheidseisen moeten te allen tijde in acht genomen worden: er moet sprake zijn van ondraaglijk en uitzichtloos lijden en het verzoek moet weloverwogen zijn. Het onderzoek dat verricht wordt, bevestigt de beslissing van de eigen arts van de patiënt, die eerder negatief op de hulpvraag reageerde.

Bij zo’n belangrijke beslissing moet zorgvuldig worden omgegaan met mensen. Daar past volgens mij de opvatting van jouw medestudenten niet bij. Ik ben zelf geen deskundige op dit gebied, maar met Gods Woord in de hand kom je verder dan met meningen, die een karikatuur zijn van het leven uit Gods hand.

Wel wil ik tot slot de opmerking maken, dat er ook een andere kant is: iemand met ondraaglijk, uitzichtloos lijden moet met eerbied gezegd ook de mogelijkheid hebben om te sterven, op Gods tijd. Zinloos en oneindig het leven rekken met allerlei hulpmiddelen is ook geen rekening houden met het leven en sterven in Gods hand.
 
Hopelijk kun je hier iets mee, anders kun je het aangeven, dat proberen we op een andere manier nader tot elkaar te komen.
 
Sterkte bij je studie en wij hebben het profetische Woord, Dat zeer vast is!
 
Met hartelijke groeten,
B.S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven