Grond voor onze zaligheid

Ds. J.A. van den Berg | Geen reacties | 01-01-2015| 11:23

Vraag

Laatst hoorde ik een preek waarin de dominee zei dat we geen grond mochten zoeken in onze bevindingen en ook niet in de beloften. De enige grond is te vinden in Christus offer. Daar ben ik het mee eens. Toch vraag ik me af of we dan niet tekort doen aan Gods beloften. Deze wijzen toch juist naar Christus? Kunt u daar meer over zeggen?

Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':


Antwoord

Beste vragensteller, de grond of het fundament voor onze zaligheid is een belangrijk onderwerp. Goed om daar dieper over na te denken. Het is waar dat er geen grond is te vinden in onze bevindingen, dat betekent in onze ervaringen. Niet dat het zonder ervaringen gaat.

Wanneer we door het geloof genade in Christus ontvangen, zullen we daar zeker iets bij ervaren. De blijdschap die we daarin ervaren is niet altijd even sterk. Toch zal die er zijn. Blijdschap is echter geen grond voor de zaligheid. Het kan een gevolg of vrucht zijn van het ontvangen van redding door Christus. We kunnen echter ook blijdschap ervaren door andere oorzaken. Je kunt bijvoorbeeld blij zijn omdat de zon schijnt. Dus blijdschap is geen grond voor de zaligheid.

Met de beloften van God ligt dat anders. Het geloof dat de Heilige Geest in een mensenhart werkt richt zich op het Woord. Romeinen 10:17 zegt: “Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord Gods.” In dat Woord vinden we de beloften van God. Daarin vindt het geloof houvast.

De vraag komt dus op wat deze predikant heeft bedoeld. Bedoelt hij te zeggen dat we niet onze grond moeten zoeken in het in herinnering krijgen van beloften. Met andere woorden, dat ik niet moet menen behouden te zijn omdat ik onverwachts een belofte in gedachten kreeg. In dat geval heeft hij gelijk.

Het gaat er om dat we inzien en erkennen dat we zondaar zijn voor God en dat we Christus nodig hebben. Zodat er in ons hart de overgave van het geloof komt om af te zien van alles wat ik doe en heb. Door het geloof mag en moet ik rusten in het volbrachte werk van Christus. De beloften roepen me daar toe op. Zij brengen Gods genade en trouw in Christus tot uitdrukking. Daarin moet en mag ik vrede vinden voor mijn schuldige hart en geweten.

Beste vragensteller, ken je die vrede?

Ds. J. A. van den Berg,
Grand Rapids (USA)

Lees meer artikelen over:

belofte(n)bevindinggeloofszekerheid
Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.A. van den Berg

  • Geboortedatum:
    04-02-1967
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Sint Anthoniepolder
  • Status:
    Actief
77 artikelen
Ds. J.A. van den Berg

Bijzonderheden:

Bekijk ook:

 

 

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Liever naar reformatorische kerk

Ik zit in een Gereformeerde Kerk vrijgemaakt, maar qua (theologische) opvattingen pas ik meer bij een reformatorische kerk. Ik merk dat ik het hier ook steeds moeilijker mee begin te krijgen. Heeft ie...
Geen reacties
01-01-2020

Niet betrokken bij begrafenis van broer

Mijn broer is afgelopen vrijdag begraven. Vooraf was er een dienst in de kerk. Mijn broer ging nooit naar de kerk, maar mijn schoonzus ging af en toe op zondag en dat was een kerk bij haar in de buurt...
Geen reacties
01-01-2019

In gedachten spreken tegen overledene

Het is in onze kringen niet gebruikelijk om b.v. bij een begrafenis het woord tot de overledene te richten. Heel begrijpelijk overigens. Maar nu overkomt het me nogal eens dat ik in gedachten tegen mi...
1 reactie
01-01-2016
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering