Bijzondere gave

Beste beantwoorder van mijn vraag. Ik heb lang getwijfeld om hier mijn vraag te stellen. Maar ik ga het toch doen. Ik heb hier al wat gelezen op de site, maar toch ontdekte ik het antwoord op mijn vraag nog niet. Ik kan sinds jongsaf aan heel goed emotionele situaties aanvoelen. Naarmate ik ouder word, merk ik dat dat sterker wordt. Ik hoef mij er niet in te verdiepen, want ik heb dit gewoon. Ik probeer ook niet om beter te worden, want dat gaat vanzelf. Ik zit momenteel in tweestrijd. Ik heb God gebeden en gesmeekt om het -als het niet van Hem is- weg te halen, maar ik heb het nog steeds. Later las ik in de Bijbel dat mensen destijds ook gaven hadden om andere mensen te helpen in dienst van God. Hoe weet ik nou zeker dat het van God komt? Ben ik anders occult belast? Ik wil nog zeggen dat ik geadopteerd ben uit Sri-Lanka toen ik zeven weken oud was. Van mijn biologische ouders en familie weet ik niks. Zou dat er mee te maken hebben, zou ik er dan juist vanaf moeten, of kunnen? Misschien is er iemand die mij kan helpen met de zoektocht in dit moeilijke gebied?

Beste vriend of vriendin,

Bedankt voor je vraag. Je had wat Refoweb betreft helemaal niet hoeven te twijfelen of je je vraag wel kon stellen, want Refoweb is juist om te proberen vragen waar mensen mee zitten te beantwoorden. Dus: goed dat je de vrijmoedigheid hebt genomen. Bedankt.

Nu vind ik het moeilijk om je vraag te beantwoorden. Je kunt sinds jongsaf aan heel goed emotionele situaties aanvoelen, schrijf je. Wat versta je daaronder? Ik veronderstel: emoties van anderen. Daar ben je misschien heel erg gevoelig voor. Of bedoel je met emotionele situaties: dingen die anderen niet weten, die ze misschien niet eens van zichzelf weten en die bij jou opkomen? Want je spreekt van gaven die ook in de Bijbel voorkomen, die mensen hadden om anderen te helpen in dienst van God. En dan is mijn vraag weer: zijn dat gaven die met iemands gezondheid te maken hebben of met iemands toekomst of iets dergelijks? Ik denk dat we met die laatste gaven uiterst voorzichtig moeten zijn, want de toekomst is aan God. Zulke ‘gaven’ zet ik in het rijtje ‘verkeerde gaven’ die niet van God zijn. Bij jou houd ik het op die eerste gaven: iets weten wat anderen niet weten, die ze misschien niet eens van zichzelf weten. Hopelijk vergis ik me daar niet in.

Nu heb je bij jezelf aan drie mogelijkheden gedacht: 1. Is het occult, ben je occult belast? 2. Heeft het te maken met het feit dat je, zeven weken oud, uit Sri-Lanka geadopteerd bent en van je biologische ouders en familie niets weet? 3. Zou het van God kunnen zijn en zo ja, hoe kun je dat weten?

Laat ik meteen maar zeggen: Ik zie het niet als occulte belasting. Iemand die occult belast is heeft met zijn ‘gaven’ niet zoveel moeite en wil meestal niet zoveel met de God van de Bijbel te maken hebben. Als je misschien zou denken aan bezetenheid, zoals dat in de Bijbel voorkomt, dan denk ik dat dat bij jou niet het geval is. Een bezetene in de Bijbel heeft verschijnselen van heel ernstige psychische gestoordheid en jij bent iemand die helder kan denken en de dingen helder onder woorden kan brengen. Bovendien, heel fijn van je: je zoekt de weg en de wil van God.

Het tweede: of het met je Sri-Lankaanse achtergrond en met het feit dat je niets weet van je biologische ouders en familie te maken kan hebben: ook daar denk ik niet in de eerste plaats aan. Wel kan het zijn dat je heel veel hebt meegemaakt en daardoor uiterst gevoelig geworden bent. Je hebt bijvoorbeeld bewust of onbewust meer over jezelf en je achtergrond nagedacht dan andere mensen en dat kan een heel sterke emotionele betrokkenheid bij allerlei dingen en/of mensen bij je gegeven hebben.

De derde mogelijkheid kan ook: dat het van God komt. Er zijn scheppingsgaven die God in de natuur heeft gelegd. Denk, om een voorbeeld te noemen, aan gaven die dieren hebben: trekvogels die de weg weten naar andere landen als het in hun land te koud gaat worden en zonder ANWB-bord precies de weg terug weten naar hun vroegere nest. Gierzwaluwen, die voor hun jonkies soms larfjes halen uit Parijs, ook zonder ANWB-bord. En wat Dolfijnen allemaal kunnen, ook in relaties met mensen. Of postduiven. Wij noemen dat instinct. Maar als je mij vraagt wat instinct is kan ik alleen maar denken aan de grootheid van God, die dat in de schepping heeft gelegd. Kan God zo aan mensen ook geen gaven geven? Dat is wel een heel moeilijk terrein, omdat de duivel er altijd bij is om die gaven te misvormen of te misbruiken. Daarom moeten we daar heel voorzichtig mee zijn. En dan zijn er ook nog de zogenaamde gaven van de Geest, waar bijvoorbeeld Paulus van spreekt in 1 Korinthe 12. Die gaven kan de Heilige Geest geven aan mensen die heel dicht bij de Heere Jezus leven en door Gods genade vol van de Heilige Geest zijn.

Nu is de vraag natuurlijk waar het bij jou vandaan komen. Beste vriend of vriendin, wist ik het maar. En wist jij het ook maar. Ik denk een klein beetje de kant van je Sri-Lankaanse achtergrond op. Dus: een heel overgevoelige natuur, wat een plekje bij je moet krijgen en waar je langzamerhand mee leert leven, zonder dat het een last voor je is of wordt. In de tweede plaats denk ik ook in de richting van God. Ieder mensenkind is uniek, jij ook. Ieder mens heeft ook gaven: schilderen, musiceren, bijzondere zorg aan anderen geven, enz. Soms spreken we van een bepaalde aanleg. Zo’n aanleg moet een plekje in iemands leven krijgen. Bij jou ook. Je hebt God gebeden en gesmeekt om, als het niet van Hem is, weg te halen, schrijf je. Maar dat is niet gebeurd. Misschien moet je je gebed nu anders richten: of God het een plekje bij je wil geven, zodat het geen last voor je is, zodat je misschien andere mensen kunt helpen. Waar ik wèl bij zeg: Als het ‘vreemde’ gaven zijn (ik weet namelijk niet waar het bij jou precies om gaat), wees dan uiterst voorzichtig. Je hoeft, denk ik, niet te bidden of God de gaven van je weghaalt. Maar wel dat je er geen verkeerde wegen mee inslaat, maar tot eer van Hem mag leven.

Je schrijft over "de zoektocht". Misschien dat je bij het ouder worden wel niet precies vindt wat je zocht, maar wel, en dat hoop ik van harte voor je, dat je bij het ouder worden mag zien de weg die God met je ging en gaat, ook al was die weg niet altijd gemakkelijk.

Heb ik je goed begrepen, beste vriend(in)? Ik hoop in ieder geval dat ik je wat geholpen heb.

Van harte Gods zegen, voor het jaar 2011, maar ook voor alle jaren die God je geeft.  
  
Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven