Schoonouders tegen homoseksuele relatie

Ik ben een jongen van 25 en ik ben niet gelovig opgevoed. Ik heb sinds een paar maanden een vriendje die wel christelijk is opgevoed. Tussen ons gaat het heel goed en we zijn gelukkig. Wat niet zo goed gaat is het contact met mijn schoonouders. Dat is er namelijk niet. Mijn vriend heeft -toen het net aan was- zijn ouders op de hoogte gebracht van onze relatie. Zij reageerden toen heel emotioneel en zeiden dat hij verkeerde keuzes maakt. Vervolgens werd meteen gezegd dat ik niet welkom ben bij hen thuis.

Ik vind dit zeer moeilijk te begrijpen. Ik begrijp dat gelovigen moeite kunnen hebben met een homoseksuele relatie, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat zij mij niet willen zien? Wat ik van mijn vriend leer over geloven, staat in schril contrast met de houding van mijn schoonouders. Heeft het zin om zelf een keer het gesprek proberen aan te gaan met hen? Mijn vriend denkt dat dit alleen maar meer ellende met zich meebrengt. Ik zou graag willen dat het contact spontaan verloopt, zeker ook tussen mijn vriend en zijn ouders. Door alles staat hun verhouding ook onder hoogspanning. Wat kan ik doen?

Beste vraagsteller,
 
Doordat ik kort na het binnenkomen van deze vraag op vakantie ben gegaan, heeft het wat langer geduurd voordat ik kon antwoorden, maar hierbij dan toch een antwoord.
 
Het lijkt me allereerst heel belangrijk dat je goed begrijpt hoe belangrijk het geloof in God en Jezus Christus voor mensen kan zijn. Ik hoop dat het geloof ook zo belangrijk is voor de ouders van je vriend en je vriend zelf. Wat zou het mooi zijn wanneer ook jij Christus leert kennen. De eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat 'geloof' voor mensen soms ook vooral een stukje buitenkant kan zijn van regeltjes waar je aan hoort te voldoen. Ik ga er echter even vanuit dat het geloof voor hen een zaak van het hart is. Je moet dan begrijpen dat het volgen van de Heere Jezus Christus en het luisteren naar Zijn geboden het allerbelangrijkste is in het leven. Mensen, die lid zijn van de kerk volgen de Heere Jezus als Heiland niet automatisch. Het is een wonder wanneer God ons leert (door Zijn Heilige Geest) om Jezus te volgen. Dat wonder is echter wel het allerbelangrijkste in ons leven. Ik noem een tekst uit de Bijbel, die het heel duidelijk en scherp zegt: "Want wat baat het een mens, als hij heel de wereld wint en aan zijn ziel schade lijdt" (Matth. 16:26). Die tekst maakt onder andere ook duidelijk dat het kennen van de Heere Jezus en het volgen van Hem met heel ons leven (luisterend naar Zijn geboden) belangrijker is dan genoeg geld of ook een gelukkige relatie. Wanneer je daar iets van gaat begrijpen, begrijp je misschien ook dat ouders bevreesd kunnen zijn voor het maken van verkeerde keuzes door hun kinderen. Het lijkt me heel belangrijk dat je dit begrijpt.
 
Dan moet je vervolgens gaan begrijpen dat deze ouders het als een verkeerde keuze zien dat hun kind een homoseksuele relatie aangaat. De ouders van je vriend zullen bang zijn dat je vriend schade lijdt aan zijn ziel (dat is, wie hij ten diepste als mens is voor de heilige God) en jij met hem. Je moet begrijpen dat dit ouders heel diep in hun emotie als vader of moeder raakt.
 
Vervolgens lijkt het me wel belangrijk dat de ouders van je vriend toch ook heel goed nadenken. Vanuit christelijke kring wordt denk ik onterecht vaak meer emotioneel gereageerd wanneer iemand gaat samenwonen met een vriend(in) van het zelfde geslacht, dan wanneer er bijvoorbeeld sprake is van een zoon, die in de leeftijd van 20-25 heel gemakkelijk vier verschillende vriendinnen heeft gehad, met wie hij ook allen het bed heeft gedeeld. Soms weten christelijke ouders dat niet eens of willen ze het niet weten. Op Bijbels-ethische gronden is het gedrag van die zoon met vier vriendinnen, meer verwerpelijk dan het gedrag van een zoon, die een vaste relatie heeft met één vriend. Toch kan soms de emotie bij een homoseksuele relatie hoger liggen. Dat is inderdaad moeilijk te begrijpen.
 
Zelf pleit ik in soortgelijke situaties wel altijd voor een gesprek. Het risico is namelijk groot dat ouders anders hun kind helemaal kwijt raken. Dat zal dan wel van beide kanten een eerlijk gesprek moeten kunnen zijn. Niet in de eerste ontmoeting, maar...  Je vriend en jij zullen open moeten willen staan voor een gesprek waarbij vanuit de Bijbel wordt gezegd dat op Bijbels-ethische gronden het hebben van een homoseksuele relatie zonde wordt genoemd. Dat betekent ook dat zij op grond van de Bijbel jullie relatie niet zullen kunnen goedkeuren. En er zal begrip moeten zijn dat ouders op grond daarvan keuzes maken. Heel concreet zal er begrip moeten zijn dat in het huis van de ouders ook hun Bijbels-ethische principes worden gerespecteerd in jullie gedrag en opstelling. Aan de andere kant denk ik dat ouders een houding van barmhartigheid zullen moeten hebben bij ontmoeting, een houding waaruit ook blijkt dat zij zelf niet beter zijn, maar dat ook zij zelf gemakkelijk verkeerde keuzes kunnen maken. Wanneer we als christen ons zelf goed kennen voor het aangezicht van God, krijgen we een houding van barmhartigheid. Die barmhartigheid zorgt er niet voor dat we alles wat op Bijbels-ethische gronden zonde genoemd moet worden, goed praten, maar die houding zorgt er wel voor dat we nooit boven een ander zullen gaan staan.
 
Wellicht kan het een opening bieden om contact te zoeken. Ik zou daarbij niet confronteren door ineens voor hen te staan. Het lijkt mij een betere weg om een brief of een e-mail te sturen en daarin, zonder te beschuldigen, iets van je eerlijke vragen op te schrijven. Ik hoop dat dit antwoord je helpt en ik hoop dat je ook nog eens goed kennis wilt nemen van het eerlijke denken op basis van de Bijbel over seksualiteit.
 
Een hartelijke groet,
Ds. J. L. de Jong

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.L. de Jong

• Geboortedatum:
  25-11-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Soest
• Status:
  Inactief

29 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven