Zonde overwinnen

Kun je aan het Heilig Avondmaal gaan als er een zonde in je leven is die nog niet overwonnen is? Een zonde waar je enorm veel strijd om hebt en heel vaak met God geprobeerd heb die zonde (bijvoorbeeld, roken, seks met vriend voor huwelijk, uitgaan en drinken, e.d.) te overwinnen. Het gevoel alles te hebben gedaan wat mogelijk is: gevraagd om Gods hulp, de Bijbel gelezen, Refowebvragen gelezen, christelijke boeken gelezen erover, gevast, de wapenuitrusting aangedaan om met God de strijd aan te gaan. Ook bemoediging gekregen van God, even sterk geweest te zijn, maar dan er dan toch weer voor bezweken. Dit doet me erg twijfelen aan God en vooral aan mijn eigen geloof. Jezus heeft toch overwonnen, en geeft ons toch de Heilige Geest om ook overwinnaars te zijn? Hij roept ons toch op om heilig te zijn?! Is het mogelijk je zonden helemaal te overwinnen met hulp van de Heilige Geest? Ik ben het strijden moe. Ik geloof in God en wil een volgeling van Hem zijn, maar het lukt me niet om zoiets 'kleins' te overwinnen met Hem, terwijl er in andere landen er christenen zijn die alles voor God over hebben, gemarteld worden en doodgeschoten. Kan ik wel getuigen van God terwijl ik niet heilig leef? Hoor ik dan wel echt bij Hem?

Beste lezer,
 
Een diepgaande vraag, waarmee veel kerkmensen zitten. En zeker ook jongeren, die wel aanvoelen: het moet zuiver zijn in je verhouding tot de Heere. Nu is het altijd wat lastig om een adequaat antwoord te geven als je een persoon niet kent - dat is meer dan eens het nadeel van het communiceren via het web. Immers, er kunnen meerdere factoren een rol spelen. Ik zet een paar dingen op een rij, om eens in de spiegel te kijken.

-Heb je echt een levende band aan de Heere Jezus Christus, zó, dat je je werkelijk als een verloren zondaar aan Hem hebt overgegeven en toevertrouwd? Dat is van het hoogste belang. Weet je waarom? Omdat we anders aan de verkeerde kant beginnen: bij de mens. Dat kan ook de vrome mens zijn, die bidt en Bijbelleest en goede boeken raadpleegt, enz. Niet dat die dingen op zich verkeerd zijn -uiteraard niet, het zijn bijbelse zaken- maar als ze buiten de levende geloofsband aan de Heere Jezus omgaan, worden ze een vorm van 'werkheiligheid'. Dan probeer ik met allerlei hulpmiddelen mijzelf tot een bepaald heiligingsniveau op te werken, en steeds weer ontdek ik dat het me niet lukt. Zoals een lied het zegt:
 
"Ik heb gejaagd, wel jaren lang,
om goed en vroom te leven;
maar 't werd mijn ziele toch te bang,
mijn werken kon niets geven."
 
Kohlbrugge zei eens: "Werp uw heiligingskrukken weg, ver van u weg; u komt er de berg Sion niet mee op."
 
-De vraag is: wil je echt van je zonde af, of houd je die toch heimelijk aan de hand? Onze ellende is, dat we onze zonden zo vaak wel proberen terug te wijzen, maar ze niet doden. En dat is wat de Heere van ons vraagt; zie Kolossenzen 3:5. Hoe dat dan kan? Alleen in de levende gemeenschap met de Heere Jezus - lees het hele gedeelte maar eens. Dat vraagt dagelijkse omgang met de Heere en oefening in het geloof.
 
-Het klinkt misschien vreemd, maar toch moet ik ook nog iets anders zeggen. Als er sprake is van een bepaalde verslaving (roken, drinken, seks) heb je simpelweg ook professionele hulp nodig. Is dat in tegenspraak met het vorige? Nee. Bid en werk. De Heere geeft gelukkig ook mensen die op dit gebied kennis en ervaring hebben en die meer dan eens concrete handvatten kunnen aanreiken. Zo kan de Heere ook 'door middel van' je gebed verhoren. Dus, als het van toepassing is (maar nogmaals: ik ken je niet), maak daar dan zeker gebruik van.
 
- De beantwoording van bovengenoemde punten zal van betekenis zijn voor de vraag rond het Heilig Avondmaal. Bij de voorbereiding wordt het ons middels het formulier (en de prediking) gevraagd om onze zonden en vervloeking voor Gods aangezicht te bedenken en te benoemen. Ons wordt ook gevraagd of we de zekere belofte van de Heere over de vergeving geloven. En er wordt gevraagd naar onze gezindheid, o.a. of we oprecht voor de Heere willen leven (dus geen dubbelleven erop na houden).

Maar... er is toch geen mens zonder zonde? Zeker niet. Elk kind van de Heere heeft er zoveel verdriet van zelf ook nog steeds echt een zondaar te zijn. Maar nu is er wel verschil. Val ik soms in de zonde, tegen mijn wil (zie in dit verband 1 Joh. 1:8-10)? Of leef ik in de zonde, bewust (zie hiervoor 1 Joh. 3:6 - de werkwoordsvorm wil zeggen: "zondigt niet voortdurend")? In het eerste geval zal ik er veel verdriet van hebben, het aan de Heere belijden en vragen om vergeving èn die zonde in Zijn kracht bestrijden. In het tweede geval ben ik een huichelaar. In het eerste geval is er de troost: "Want wij komen niet tot dit Avondmaal om daarmee te betuigen dat wij in onszelf volkomen en rechtvaardig zijn; maar integendeel, aangezien wij ons leven buiten onszelf, in Jezus Christus zoeken, zo bekennen wij daarmee, dat wij midden in de dood liggen" - let op de tegenwoordige tijd! Lees ook maar eens wat daarna volgt.
 
Het mag duidelijk zijn uit het geheel van het formulier: als we zonden aan de hand houden die we niet belijden en bestrijden in Gods kracht, dan kunnen we niet aan Zijn tafel. Hebben we er verdriet van en komen we met berouw tot Christus, dan is er in Zijn bloed kracht om ons te reinigen van alle ongerechtigheid (1 Joh. 1:7 - let erop dat "reinigt" in de tegenwoordige tijd staat. We hebben dat blijkbaar steeds weer nodig èn de kracht van Christus' bloed is zo groot, dat het ook steeds weer kan en mag!).
 
- Onderschat juist in je moedeloosheid de kracht van de boze niet. Juist hij zegt tegen je: staak de strijd. Je bent er moe van. En moeheid (ook in geestelijk opzicht) is een invalspoort voor satan. Pleit daarentegen op Gods belofte: "Hij geeft de moeden kracht en Hij vermenigvuldigt de sterkte voor wie geen krachten heeft" (Jesaja 40:29).
 
Ten slotte: in dit leven zal de zonde in ons leven nooit volkomen overwonnen worden. Dat leert niet alleen de catechismus (zie zondag 44, vraag en antwoord 114), maar dat laat Gods Woord ons zien (zie Romeinen 7:13-26 en Filippenzen 3:7-14). Kun je begrijpen dat je, als je de Heere Jezus toebehoort, mede om die reden zo gaat verlangen naar en bidden om Zijn wederkomst? Dan zal ik Hem al mijn liefde kunnen geven en een volmaakte gehoorzaamheid. Dan is de strijd gestreden. Ik streed de strijd niet altijd goed, maar het was wel de goede strijd!
 
Met een hartelijke groet en zegenwens,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

198 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven