Vraag
Al een hele tijd zit ik met een tweetal vragen waar ik niet uitkom. Ik heb er al veel met vrienden (en soms kennissen) over gesproken, maar ik kom er niet uit. De Heere heb ik er ook vaak om gevraagd en nog steeds, maar misschien is deze website wel een middel van Hem, waar ik (gedeeltelijk) mijn antwoord kan vinden. In Romeinen 10:9 staat het volgende: ''Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.'' Beide vragen hebben denk ik alles met elkaar te maken. Vraag 1: Hoe kan ik erachter komen dat ik werkelijk met mijn hart geloof in de Heere Jezus Christus? Hoe staat dat in de Bijbel? (dit slaat op de citaat uit Romeinen 10:9) Vraag 2: Ik vertel vaak aan mensen (jongeren die weinig van God kennen), wat Christus heeft betekend voor de Zijnen, wie Hij is en Wat Hij nog steeds doet voor ons. Als zij aan mij vragen of ik geloof dat ik genade heb mogen ontvangen (bekeerd ben/ware geloof heb), dan kan ik dat (nog) niet bevestigend beantwoorden. Ik weet niet of Hij ook voor mijn zonden is gestorven. Dan beantwoord ik dat met de woorden: "Ik weet het niet zeker." God heeft al zoveel voor mij betekend en betekent nog steeds heel veel voor mij, door Wie Hij is en wat Hij doet, maar hoe weet ik of Jezus Christus ook voor mij gestorven is? Hoe staat dat in de Bijbel. Zo mogelijk zou ik graag een antwoord willen krijgen van een dominee uit de HHK.
Antwoord
Beste vraagsteller of vraagstelster,
Je vragen hebben zoveel met elkaar te maken dat ik ze maar tegelijk probeer te beantwoorden. Om te beginnen: We kunnen elkaar niet in het hart kijken, maar de HEERE wil de Leidsman zijn Die het gebed verhoort: “Zie of er bij mij een schadelijke weg is, en leid mij op de eeuwige weg!”
Wat houdt het gaan op die weg in? “Met het hart geloven” brengt met zich mee: de onmisbaarheid van de Heere Jezus in Zijn overwinning op de zonde zien. Zijn opwekking is het bewijs, dat waar mijn zonden mij schuldig stelden, Zijn betaling door de Vader is aanvaard. Betrouw ik op Hem, dan ben ik veilig zoals een oudste zoon achter het bloed van het Paaslam. Hoe uit zich dat vertrouwen? Dan beaam je het Woord dat Petrus schreef: “U dan die gelooft is Hij dierbaar.” Kostbaar, liefelijk omdat je steunt op hoe de HEERE Hem schildert in de beloften van de Schrift als de Man van smarten. Dan zie je Hem als Degene Die uit liefde voor vijanden de overwinning behaalde – en daar moet en mag je het van hebben en zo wil je dan God eren.
Niet ons geloof en onze liefde staan zo voorop, maar wat Hij deed. Als dat zo is, mag je ook -door de aanvechting heen- naar buiten toe zeggen: “De Heere weet, dat ik Hem liefheb!” Het komt ten goede aan het getuigenis als gezegd wordt: “De kracht van het medicijn dat ik aanbeveel heb ik zelf ervaren, ik ken de hemelse Arts!” Kort gezegd: Hij Die graag zondaren ontvangt, is in hun leven kenbaar daarin dat ze Hem hun liefde gaan waardig schatten! (Ik verwijs je verder graag naar wat ik las in een preek van R.M. M’Cheyne over Rom. 8:35-37, blz. 386 van "De Bron van zaligheid".)
Ds. A. van Wijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. van Wijk
- Geboortedatum:10-02-1960
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Herkingen
- Status:Inactief
22 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
24 reacties
moedervan2
11-05-2012
/ 15:52
Als ik zo je vraag lees, lees ik ook een verlangen. Verlagen naar zekerheid en een verlangen naar bekering, verlangen om van Hem te zijn. Een liefde voor Hem. En dan kijk ik altijd maar naar Petrus. Hij zondigde en weende bitterlijk nadat hij Jezus had verloochend en gevloekt. Maar Christus vergat Hem niet en kwam terug bij hem en Hij vroeg niet of hij bekeerd was maar vroeg: "Hebt gij mij lief?" En Petrus kon zeggen, ondanks dat hij er zichzelf helemaal buiten rekende door wat er gebeurd was: "Ja Heere, Gij weet dat ik U lief heb!" En Petrus mocht de rots van de kerk zijn.... zoek je zekerheid dan niet in jezelf maar ga met je verlangen naar Hem en lees veel in Zijn woord... Hij zal zekerheid schenken!
plderoos
11-05-2012
/ 17:10
het is allemaal niet zo moeilijk!
Kijk, in de bijbel staat een heel bekende tekst die je vraag beantwoord of Jezus ook voor jou gestorven is. Joh. 3:16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. De laatste keer dat ik het gecheckt heb leefde ik op deze wereld, en dus is Jezus ook voor mij gestorven. Dus als jij op dezelfde aardbol leeft als ik heeft Hij ook voor jou geleden. Moeilijker is het niet.
Jij denkt misschien, maar dat hebben anderen je ten onrechte voorgespiegeld, dat je aan een aantal voorwaarden moet hebben voldaan. Je moet schuldbesef hebben, of je moet een keer huilend onder de tafel gelegen hebben, of je moet een tekst gekregen hebben, maar niets van dat al, Jezus stierf voor ons toen wij nog vijanden waren. Vijanden! voordat er nog maar enige bekering plaatsgevonden had! Dus ... ook voor jou. Punt.
De vraag is dan ook niet (en mag ook absoluut niet zijn) of jij al genade ontvangen hebt. De vraag is of jij zeker weet dat dat zo is. En dat is zo als je gelooft dat Jezus Heer is.
En dat was je eerste vraag. Nou, geloven is ook niet moeilijk. Als je moeder "eten!" roept storm je de trap af want je gelooft haar. Als de conducteur "instappen" roept dan ga je want je gelooft hem. Als de kassajuffrouw 1,95 zegt betaal je haar want je gelooft haar. Je gelooft de hele dag door! Dus als je moet geloven dat Jezus heer is, is het absoluut niet moeilijker dan dat. En nou zeg je zelf: "God heeft al zoveel voor mij betekend en betekent nog steeds heel veel voor mij, door Wie Hij is en wat Hij doet". Nou, hier is het nieuws: je gelooft! De eerstvolgende die je nog probeert aan het twijfelen te maken stuur je maar fijn het bos in maar jij gelooft. Laat niemand je dat afpakken!
Hou dus op met twijfelen en leef je leven in dankbaarheid voor de God die het volste recht had jou te verdoen, maar die het Zelf allemaal weer voor jou heeft rechtgezet!
Kijk, in de bijbel staat een heel bekende tekst die je vraag beantwoord of Jezus ook voor jou gestorven is. Joh. 3:16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. De laatste keer dat ik het gecheckt heb leefde ik op deze wereld, en dus is Jezus ook voor mij gestorven. Dus als jij op dezelfde aardbol leeft als ik heeft Hij ook voor jou geleden. Moeilijker is het niet.
Jij denkt misschien, maar dat hebben anderen je ten onrechte voorgespiegeld, dat je aan een aantal voorwaarden moet hebben voldaan. Je moet schuldbesef hebben, of je moet een keer huilend onder de tafel gelegen hebben, of je moet een tekst gekregen hebben, maar niets van dat al, Jezus stierf voor ons toen wij nog vijanden waren. Vijanden! voordat er nog maar enige bekering plaatsgevonden had! Dus ... ook voor jou. Punt.
De vraag is dan ook niet (en mag ook absoluut niet zijn) of jij al genade ontvangen hebt. De vraag is of jij zeker weet dat dat zo is. En dat is zo als je gelooft dat Jezus Heer is.
En dat was je eerste vraag. Nou, geloven is ook niet moeilijk. Als je moeder "eten!" roept storm je de trap af want je gelooft haar. Als de conducteur "instappen" roept dan ga je want je gelooft hem. Als de kassajuffrouw 1,95 zegt betaal je haar want je gelooft haar. Je gelooft de hele dag door! Dus als je moet geloven dat Jezus heer is, is het absoluut niet moeilijker dan dat. En nou zeg je zelf: "God heeft al zoveel voor mij betekend en betekent nog steeds heel veel voor mij, door Wie Hij is en wat Hij doet". Nou, hier is het nieuws: je gelooft! De eerstvolgende die je nog probeert aan het twijfelen te maken stuur je maar fijn het bos in maar jij gelooft. Laat niemand je dat afpakken!
Hou dus op met twijfelen en leef je leven in dankbaarheid voor de God die het volste recht had jou te verdoen, maar die het Zelf allemaal weer voor jou heeft rechtgezet!
Roozemond
11-05-2012
/ 18:20
@plderoos; voor jou kan het heel makkelijk zijn, voor vraagsteller misschien wel niet. Ik twijfel ook bij tijden, daar blijf ik ook mens voor. Ook al leef ik in dankbaarheid.
Bedoel het niet als kritiek ofzo, maar die 'tweedeling' is er gewoon onder ons als mensen.
Bedoel het niet als kritiek ofzo, maar die 'tweedeling' is er gewoon onder ons als mensen.
Roozemond
11-05-2012
/ 18:22
Net als met geloven, voor jou is dat waarschijnlijk makkelijk als ik je reacties lees (ik kan er natuurlijk naast zitten) maar dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn. Je moet geloven geloven geloven maar soms kun je gewoon niet geloven.
plderoos
11-05-2012
/ 19:30
@ Roozemond: Het is voor mij niet makkelijker en niet moeilijker als voor wie dan ook. Wat ik wel met heel veel gemak doe is plompverloren aannemen wat er staat. En er staat in Hebreeën dat geloof is dat je zeker weet wat je niet ziet. Ik weet niet zeker of die tros bananen 1,95 kost maar ik gelóóf de kassière op haar woord.
En dat is exact dezelfde beslissing als geloven dat Jezus Heer is. Het staat er en dus is het zo.
Ik geef toe dat ik uit een andere achtergrond kom als de reformatorische. Ik heb mij daar wel bij gevoegd maar ik ben groot geworden in de vrijgemaakte kerk. Mij is dus, God zij dank, nooit voorgehouden dat ik moet moet afvragen of mijn geloof wel echt is, en of ik wel een nieuw hart heb. Maar dat neemt niet weg dat de keuze in Jezus te geloven niet moeilijker is dan de keuze in de trein te stappen.
En dat is exact dezelfde beslissing als geloven dat Jezus Heer is. Het staat er en dus is het zo.
Ik geef toe dat ik uit een andere achtergrond kom als de reformatorische. Ik heb mij daar wel bij gevoegd maar ik ben groot geworden in de vrijgemaakte kerk. Mij is dus, God zij dank, nooit voorgehouden dat ik moet moet afvragen of mijn geloof wel echt is, en of ik wel een nieuw hart heb. Maar dat neemt niet weg dat de keuze in Jezus te geloven niet moeilijker is dan de keuze in de trein te stappen.
Roozemond
11-05-2012
/ 19:33
@plderoos; bedankt voor je reactie. Ik kom wel uit die hoek maar het komt niet door hen of wie ook dat ik twijfel, dat komt puur door mezelf. Je karakter bijv. speelt er ook in mee.
plderoos
11-05-2012
/ 19:58
snap ik, lijkt me vreselijk dat te hebben. Zou ik niet tegen kunnen. Maar dat is dan waarschijnlijk weer mijn karakter :)
Roozemond
11-05-2012
/ 20:04
@plderoos; klopt, het spoort mij juist steeds aan om weer te zoeken naar Hem, ik loop zo makkelijk weg namelijk.. maar het is tegelijk steeds weer heerlijk om Zijn zekere aanwezigheid te ervaren.
Karakters verschillen en dat mag. Iedereen is uniek, dus plderoos ook.
Karakters verschillen en dat mag. Iedereen is uniek, dus plderoos ook.
plderoos
11-05-2012
/ 20:09
ghehe, inderdaad, ik ben uniek, net als iedereen :D
vlokje
11-05-2012
/ 22:28
plderoos: Alles is Bijbels te bewijzen, ook zelfs ongeloof. "Heere ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp". Volgens mij neemt ieder voor zich het voedsel tot zich wat het beste bij hem past.
karlo
11-05-2012
/ 23:06
@plderoos
Ik zou je iets willen vragen. Het is me al meer opgevallen in je reacties, dat volgens jou zondekennis, berouw en schuldbesef er niet echt toe doet. Je hebt het ook nu over het aan voorwaarden voldoen. Maar dan niet als voorwaarden, maar denk je ook niet dat deze zaken de ervaringen van Gods kinderen zijn? Lezen we het niet de hele Bijbel door: Gena o God, hoor hoe een boeteling pleit. en O God wees mij zondaar genadig. en Alleen ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen de Heere uw God gezondigd hebt. en Ik zal opstaan en tot mijn Vader gaan en zeggen Vader ik heb gezondigd en ben niet meer waard enz. en Wij ontvangen straf waardig hetgeen wij gedaan hebben. enz. enz.
Ik zou je iets willen vragen. Het is me al meer opgevallen in je reacties, dat volgens jou zondekennis, berouw en schuldbesef er niet echt toe doet. Je hebt het ook nu over het aan voorwaarden voldoen. Maar dan niet als voorwaarden, maar denk je ook niet dat deze zaken de ervaringen van Gods kinderen zijn? Lezen we het niet de hele Bijbel door: Gena o God, hoor hoe een boeteling pleit. en O God wees mij zondaar genadig. en Alleen ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen de Heere uw God gezondigd hebt. en Ik zal opstaan en tot mijn Vader gaan en zeggen Vader ik heb gezondigd en ben niet meer waard enz. en Wij ontvangen straf waardig hetgeen wij gedaan hebben. enz. enz.
Roozemond
11-05-2012
/ 23:16
@Karlo, dank voor je reactie. Dit is de taal van mijn hart....maar soms denk ik hier op refoweb, en eigenlijk best heel vaak: ik ben blijkbaar gek.
plderoos
12-05-2012
/ 07:40
@ Karlo, goeie vraag! Eigenlijk vraagt dat om een heel uitgebreid antwoord. Ik probeer het kort te houden. Het komt hier op neer: alles wat in de bijbel staat is waar. Punt. Vervolgens heb ik bekeken hoe Paulus, schriftgeleerde, met het oude testament omgaat, en probeer ik die methode over te nemen.Hij doet eigenlijk niets anders dan teksten, die toen 2000 jaar oud waren, net zo oud als het NT nu, heel letterlijk te nemen en vervolgens gewone logica toe te passen.
In de bijbel komen heel veel verhalen en uitspraken voor die inderdaad goedkeurend spreken over een groot schuldbesef. Dat maakt dat schuldbesef blijkbaar zeker niet onbelangrijk is. Maar zoals gezegd, alles wat in de bijbel staat is waar. Dus als romeinen 10:9 zegt dat mijn geloof in de Heere Jezus voldoende is om behouden te worden dan is het dat.
Als we nu stellen dat je vóórdat je van geloof kunt spreken, voldoende schuldbesef moet hebben dan sluit dat de waarheid van romeinen 10:9 uit. Maar als je uitgaat van de waarheid van Romeinen 10:9 dan sluit dat het belang van het schuldbesef niet uit. Blijkbaar is het dus zo dat je geloof bepaalt of je behouden wordt. Vervolgens is het goed om te beseffen wáár je dan van behouden wordt, ellendekennis dus. Maar tenslotte moet je niet in die ellende blijven hangen, maar "jagen naar de prijs, of je het ook grijpen mocht", een leven in dankbaarheid.
Dat is het wel zo'n beetje :)
Als argument om toch echt eerst je ellende te moeten kennen voordat je van bekering spreken kunt wordt vaak aangehaald dat dat toch ook de volgorde is die de catechismus ons leert. Dat is echter niet waar. Die begint namelijk met: wat is uw enige troost in leven en sterven. En om getroost te kunnen leven en sterven is geloof nodig. Pas daarná begint de HC over ellendekennis. Verder heb ik eerst leren optellen en aftrekken en daarna pas vermenigvuldigen. Toch moet ik in iedere som eerst vermenigvuldigen en daarna pas optellen. De volgorde waarin je leerstof krijgt aangeboden zegt dus niets over de volgorde van de toepassing ervan.
Dat alles bij elkaar maakt dat geloof in Jezus noodzakelijk is om behouden te kunnen worden (waar overigens zelfs uitzonderingen op zijn!!) Schuldbesef is goed om dankbaar te kunnen zijn voor het grote cadeau dat je van God krijgt maar noodzakelijk is het niet.
Om het nog even persoonlijk te maken: ja, schuld is mijn dagelijkse ervaring! ik vind mijzelf met al mijn vrome praatjes en mijn dagelijkse struikelpartij over allerhande zonden maar een rare kwast. Maar mijn ervaring is niet maatgevend! En als de bijbel zegt dat ik niet zondig maar dat de zonde die in mij woont dat doet, dan ben ik alwéér God dankbaar voor Zijn ongelofelijke redding.
En Roozemond: taal naar mijn hart, dat vind ik eerlijk gezegd een gevaarlijke uitdrukking. Natuurlijk, ook ik ben gevoelig voor taal die naar mijn hart is. Maar dat mag niet het uitgangspunt zijn. Paulus vind het helemaal geweldig als de mensen te Berea niet voetstoots aannemen wat hij zegt maar het even in hun bijbel nakijken. Taal moet dus naar Gods Woord zijn. Als dat niet naar mijn hart is moet ik mijn hart bijstellen, niet het woord.
In de bijbel komen heel veel verhalen en uitspraken voor die inderdaad goedkeurend spreken over een groot schuldbesef. Dat maakt dat schuldbesef blijkbaar zeker niet onbelangrijk is. Maar zoals gezegd, alles wat in de bijbel staat is waar. Dus als romeinen 10:9 zegt dat mijn geloof in de Heere Jezus voldoende is om behouden te worden dan is het dat.
Als we nu stellen dat je vóórdat je van geloof kunt spreken, voldoende schuldbesef moet hebben dan sluit dat de waarheid van romeinen 10:9 uit. Maar als je uitgaat van de waarheid van Romeinen 10:9 dan sluit dat het belang van het schuldbesef niet uit. Blijkbaar is het dus zo dat je geloof bepaalt of je behouden wordt. Vervolgens is het goed om te beseffen wáár je dan van behouden wordt, ellendekennis dus. Maar tenslotte moet je niet in die ellende blijven hangen, maar "jagen naar de prijs, of je het ook grijpen mocht", een leven in dankbaarheid.
Dat is het wel zo'n beetje :)
Als argument om toch echt eerst je ellende te moeten kennen voordat je van bekering spreken kunt wordt vaak aangehaald dat dat toch ook de volgorde is die de catechismus ons leert. Dat is echter niet waar. Die begint namelijk met: wat is uw enige troost in leven en sterven. En om getroost te kunnen leven en sterven is geloof nodig. Pas daarná begint de HC over ellendekennis. Verder heb ik eerst leren optellen en aftrekken en daarna pas vermenigvuldigen. Toch moet ik in iedere som eerst vermenigvuldigen en daarna pas optellen. De volgorde waarin je leerstof krijgt aangeboden zegt dus niets over de volgorde van de toepassing ervan.
Dat alles bij elkaar maakt dat geloof in Jezus noodzakelijk is om behouden te kunnen worden (waar overigens zelfs uitzonderingen op zijn!!) Schuldbesef is goed om dankbaar te kunnen zijn voor het grote cadeau dat je van God krijgt maar noodzakelijk is het niet.
Om het nog even persoonlijk te maken: ja, schuld is mijn dagelijkse ervaring! ik vind mijzelf met al mijn vrome praatjes en mijn dagelijkse struikelpartij over allerhande zonden maar een rare kwast. Maar mijn ervaring is niet maatgevend! En als de bijbel zegt dat ik niet zondig maar dat de zonde die in mij woont dat doet, dan ben ik alwéér God dankbaar voor Zijn ongelofelijke redding.
En Roozemond: taal naar mijn hart, dat vind ik eerlijk gezegd een gevaarlijke uitdrukking. Natuurlijk, ook ik ben gevoelig voor taal die naar mijn hart is. Maar dat mag niet het uitgangspunt zijn. Paulus vind het helemaal geweldig als de mensen te Berea niet voetstoots aannemen wat hij zegt maar het even in hun bijbel nakijken. Taal moet dus naar Gods Woord zijn. Als dat niet naar mijn hart is moet ik mijn hart bijstellen, niet het woord.
plderoos
12-05-2012
/ 08:21
misschien nog even voor de duidelijkheid: geloof is dus noodzakelijk voor je behoud. Geloof is in onze tijd een onhandig woord, want geloven = vertrouwen. Vertrouwen is toekomstgericht. Je vertrouwt erop dat er iets gaat gebeuren, zonder het te zien weet je zeker dat het goedkomt. En dat is voldoende om behouden te worden.
Ellendekennis is verledengericht. Je moet met je nieuw verworven kennis terugkijken om te herkennen wat de fouten waren, wat je ellende is. Ellendekennis is dus onmogelijk zonder geloof. Je moet al geloven om te weten wat je ellendige staat is.
Vandaar dat de voorwaarde je ellende te kennen vóór je bekering in tegenspraak is met romeinen 10:9, maar als je gelooft dat Jezus Heer is sluit dat ellende kennis niet uit, in tegendeel.
En vandaar dat ik altijd fel reageer als iemand beweert dat je eerst je schuld moet beseffen, dat je de toeleidende weg moet hebben bewandeld. Want dan zeg je tegen iemand die wel gelooft maar zijn schuld niet herkent dat hij eigenlijk niet gelooft. Dat brengt hem aan het twijfelen, dat zie je in de praktijk ook gebeuren, en dat is een grote zonde. En daar zegt Jezus van: Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee.
Ik heb heb het niet bedacht, het staat er al.
Ellendekennis is verledengericht. Je moet met je nieuw verworven kennis terugkijken om te herkennen wat de fouten waren, wat je ellende is. Ellendekennis is dus onmogelijk zonder geloof. Je moet al geloven om te weten wat je ellendige staat is.
Vandaar dat de voorwaarde je ellende te kennen vóór je bekering in tegenspraak is met romeinen 10:9, maar als je gelooft dat Jezus Heer is sluit dat ellende kennis niet uit, in tegendeel.
En vandaar dat ik altijd fel reageer als iemand beweert dat je eerst je schuld moet beseffen, dat je de toeleidende weg moet hebben bewandeld. Want dan zeg je tegen iemand die wel gelooft maar zijn schuld niet herkent dat hij eigenlijk niet gelooft. Dat brengt hem aan het twijfelen, dat zie je in de praktijk ook gebeuren, en dat is een grote zonde. En daar zegt Jezus van: Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee.
Ik heb heb het niet bedacht, het staat er al.
Roozemond
12-05-2012
/ 09:13
@plderoos; jij mag dat gevaarlijk vinden;-) Ik ervaar dat echter anders. Voor mij persoonlijk was schuldbesef wel noodzakelijk, waar zou ik anders uberhaupt Jezus voor nodig gehad hebben?????? Kortom, met of zonder schuldbesef, laat elkaar vrij.
plderoos
12-05-2012
/ 09:27
@ Roozemond. Nee, dat kún je gewoon niet vrij laten. Er zijn geen voorwaarden om op Jezus te vertrouwen. Jij hebt je misschien voor laten houden dat je Jezus nodig moet hebben (en zonder Hem word je natuurlijk ook niet behouden) Maar de keuze voor Jezus hoeft helemaal niet voort te komen uit nood. Je vrienden kies je toch ook niet uit nood? Je kiest voor ze omdat je ze geweldig vind. Nou, Ik vind God helemaal geweldig, en daarom kies ik voor Hem, niet uit nood.
Iemand kán wel uit nood voor Jezus kiezen, maar dat is absoluut geen voorwaarde vooraf. Paulus koos ook niet uit nood, die werd er gewoon aan de haren bij gesleept. Het is dus maar in zoverre vrij dat het wel kán. Het kán wel zo zijn dat iemand zonder ook maar enige voorkennis begrijpt dat er ergens iets niet goed gaat en dat hij op zijn zoektocht bij Jezus uitkomt. Maar in de reformatorische wereld wordt het je vaak ópgelegd dat het volgens een bepaalde toeleidende weg móet, en dat is absoluut onjuist, pertinent tegen Gods Woord in.
Iemand kán wel uit nood voor Jezus kiezen, maar dat is absoluut geen voorwaarde vooraf. Paulus koos ook niet uit nood, die werd er gewoon aan de haren bij gesleept. Het is dus maar in zoverre vrij dat het wel kán. Het kán wel zo zijn dat iemand zonder ook maar enige voorkennis begrijpt dat er ergens iets niet goed gaat en dat hij op zijn zoektocht bij Jezus uitkomt. Maar in de reformatorische wereld wordt het je vaak ópgelegd dat het volgens een bepaalde toeleidende weg móet, en dat is absoluut onjuist, pertinent tegen Gods Woord in.
Roeltje
12-05-2012
/ 10:41
Hoe herkenbaar deze vraag. Waarom is de een meer verzekerd dan de ander en waarom kan de een dat gemakkelijk hardop zeggen terwijl een ander dat niet doet. Er wordt wel eens verweten dat mensen die het niet hardop durven zeggen het geloof te moeilijk maken, menen aan allerlei voorwaarden te moeten doen enz. Ik denk wel dat je daarmee op moet passen. Het kan zijn dat dit zo’n tere en gevoelige zaak is bij sommigen dat ze er daarom niet over praten maar in het dagelijks leven zie je er wel de vruchten van.
knolbewoner
12-05-2012
/ 11:42
@plderoos
Ik ben het in die zin met je eens dat een toeleidende weg geen voorwaarde is, dat er geen grond in ligt voor de zaligheid, maar het als absoluut onjuist bestempelen gaat wel erg ver. Ik dacht ook altijd dat het zo niet moest en dat het niet zo diep moet gaan, maar als dan iemand zei je moet geloven en er staan ook beloften in de Bijbel, dan waren die niet voor mij, want ik had alles doorgebracht en wat ik ook wilde opknappen en verbeteren en mijn leven, het werd alleen maar erger, laat staan dat ik kon geloven. Wat een wonder is het dan als je mag horen van een Weg buiten jezelf. Geloof je daar dan direct dat de Heere Jezus ook voor jou gestorven is? Ik niet hoor, want dan leef je in dat je tegen een God zondigt die het beste met je voor heeft. Totdat er een moment kwam dat alles afgesneden werd en een rechtvaardig God me rechtvaardig vrijsprak in Christus.
Kwam het omdat ik onder een prediking zat waar een toeleidende weg geleerd werd? Nee, tenminste niet vaak! Maar ik begrijp en ken het nu wel en daarom zou ik nooit durven beweren dat het 'absoluut onjuist' is. Zoals gezegd, ligt er dan een grond in die toeleidende weg? Nee, alleen in het volbrachte werk van de Heere Jezus.
Heb ik dan voor God gekozen? Nee, Hij heeft mij liefgehad met een eeuwige liefde, daarom heb ik Hem lief. Evenals je van Paulus schreef, hij had geen andere keuze.
Dan mag je wel zeggen: 'door U, door U alleen, om 't eeuwig welbehagen'!!
Is hetgeen ik meemaak dan een voorwaarde voor een ander. Nee hoor, ik hoop niet dat iemand dat zo interpreteert, maar ik wil ermee aangeven dat als het afhing van mijn keuze, ik echt niet voor God zou kiezen, maar alleen maar voor mezelf. Dan blijft er een wonder over dat het niet van mijn keuze afhangt!
Ik ben het in die zin met je eens dat een toeleidende weg geen voorwaarde is, dat er geen grond in ligt voor de zaligheid, maar het als absoluut onjuist bestempelen gaat wel erg ver. Ik dacht ook altijd dat het zo niet moest en dat het niet zo diep moet gaan, maar als dan iemand zei je moet geloven en er staan ook beloften in de Bijbel, dan waren die niet voor mij, want ik had alles doorgebracht en wat ik ook wilde opknappen en verbeteren en mijn leven, het werd alleen maar erger, laat staan dat ik kon geloven. Wat een wonder is het dan als je mag horen van een Weg buiten jezelf. Geloof je daar dan direct dat de Heere Jezus ook voor jou gestorven is? Ik niet hoor, want dan leef je in dat je tegen een God zondigt die het beste met je voor heeft. Totdat er een moment kwam dat alles afgesneden werd en een rechtvaardig God me rechtvaardig vrijsprak in Christus.
Kwam het omdat ik onder een prediking zat waar een toeleidende weg geleerd werd? Nee, tenminste niet vaak! Maar ik begrijp en ken het nu wel en daarom zou ik nooit durven beweren dat het 'absoluut onjuist' is. Zoals gezegd, ligt er dan een grond in die toeleidende weg? Nee, alleen in het volbrachte werk van de Heere Jezus.
Heb ik dan voor God gekozen? Nee, Hij heeft mij liefgehad met een eeuwige liefde, daarom heb ik Hem lief. Evenals je van Paulus schreef, hij had geen andere keuze.
Dan mag je wel zeggen: 'door U, door U alleen, om 't eeuwig welbehagen'!!
Is hetgeen ik meemaak dan een voorwaarde voor een ander. Nee hoor, ik hoop niet dat iemand dat zo interpreteert, maar ik wil ermee aangeven dat als het afhing van mijn keuze, ik echt niet voor God zou kiezen, maar alleen maar voor mezelf. Dan blijft er een wonder over dat het niet van mijn keuze afhangt!
Roozemond
12-05-2012
/ 12:54
Beste plderoos, God is vrij in hoe Hij mensen trekt. Je hoort mij niet over verplichte voorwaarden, maar ik zal nooit ontkennen dat Hij het ZELF eerst nood in mijn leven liet worden. Iedereen mag daar het zijne over denken en over invullen, maar dat was Zijn weg met mij waar ik nog altijd verblijd om ben.
plderoos
12-05-2012
/ 13:39
@ knolbewoner (geweldige naam trouwens!) en Roozemond: Mooi, daar heb ik niks op aan te merken. Zolang iedereen, ik incluis, onverlet laat dat je eigen ervaring GEEN voorwaarde is voor een ander om tot geloof te komen, of om bijvoorbeeld te ontdekken dat hij eigenlijk altijd al geloofd heeft, Stem ik met alle vormen van bekering in.
Dus nog even voor de duidelijkheid: ik zeg dat iemand best over die vooraf uitgestippelde toeleidende weg bekeerd zou kunnen worden. Ik zeg wel dat dat absoluut geen regel is, het is slechts één van Gods vele mogelijkheden. Ik zeg ook nog veel stelliger dat het onbijbels is die toeleidende weg als voorwaarde voor een waar geloof te bestempelen. En dat gebeurd wel degelijk en veelvuldig. Ik ben blij dat jullie dat niet doen :)
Dus nog even voor de duidelijkheid: ik zeg dat iemand best over die vooraf uitgestippelde toeleidende weg bekeerd zou kunnen worden. Ik zeg wel dat dat absoluut geen regel is, het is slechts één van Gods vele mogelijkheden. Ik zeg ook nog veel stelliger dat het onbijbels is die toeleidende weg als voorwaarde voor een waar geloof te bestempelen. En dat gebeurd wel degelijk en veelvuldig. Ik ben blij dat jullie dat niet doen :)
- 1
- 2
