Herstel van breuk in 1953

De laatste tijd ben ik erg gegrepen door de scheuring die er in 1953 in de Gereformeerde Gemeente heeft plaatsgevonden. Zelf ben ik opgegroeid binnen de Gereformeerde Gemeente en hoop binnenkort belijdenis te doen in dit kerkverband. Echter heb ik een vriendin die dooplid is van de Gereformeerde Gemeente in Nederland. De laatste tijd houdt de scheuring me erg bezig en heb ik er veel verdriet over dat dit is gebeurd. Temeer, omdat door deze scheuring opnieuw een keuze gemaakt moet gaan worden t.z.t. bij welk kerkverband we ons moeten aansluiten. Persoonlijk heb ik niets tegen de Gereformeerde Gemeente in Nederland, maar andersom lijkt er wel een grote aversie te zijn tegenover de Gereformeerde Gemeente. Mijn vriendin heeft die aversie gelukkig niet, maar binnen haar familie heerst dit wel. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een linker- en rechterflank binnen onze kerk. Als ze kiest voor de Gereformeerde Gemeente weet ik niet hoe de reactie van haar familie zal zijn. Persoonlijk vrees ik dat die gekrenkt zullen zijn. Tot slot heb ik een vraag die eigenlijk specifiek is gericht op een dominee uit de Gereformeerde Gemeente of de Gereformeerde Gemeente in Nederland. De vraag is vooral of er nog wordt gewerkt aan een herstel van de breuk die in 1953 gebeurd is? Ik vraag me soms af of het ons echt leed is dat deze scheuring heeft plaatsgevonden. Kortom is een herstel van de breuk denkbaar en wordt hier misschien zelfs al aangewerkt?

Beste vraagsteller,
 
Het doet me goed dat je verdriet hebt over een scheuring die er niet had behoeven en behoren te zijn, omdat er geen wezenlijke zaken betreffende de belijdenis in het geding waren. Het is dan ook te betreuren dat er vooral van de zijde van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland het zogenaamde verschil, dat meer een verschil  in ligging inhoudt, zo opgeklopt wordt.

Dat er binnen ons kerkverband ook verschil in ligging is, (zonder dat er wezenlijke verschillen zijn) behoeft niet ontkend te worden. Die waren er onder oudvaders ook. Laten we maar meer oog hebben voor wat verbindt, dan wat zou scheiden. We hebben dan ook geen reden ons los te maken van een kerkverband, waar de waarheid beleden en aanvaard wordt, zoals die in de belijdenis op grond van Gods Woord is verwoord.
 
Er worden inderdaad samensprekingen gehouden om tot eenheid te komen. Maar het is niet eenvoudig daar toe te komen. Vooral als men eigen positie wil rechtvaardigen gaat dat nogal eens gepaard met het maken van een karikatuur van de ander. Maar bij de Heere zijn alle dingen mogelijk. Het gebed om eenheid is naar Zijn Woord.
 
Hartelijk gegroet,
Ds. H. Paul

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Paul

• Geboortedatum:
  16-07-1928
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Moerkapelle
• Status:
  Inactief

235 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven