Vraag
Wij zijn enkele maanden gelukkig getrouwd en genieten erg van het leven samen. Over uitbreiding van ons gezin dachten we nog niet echt na omdat het ons fijn leek eerst een poosje samen te wennen aan het nieuwe leven. Nu blijkt dat ik zwanger ben. We hebben wel voorbehoedsmiddelen gebruikt, maar lang niet altijd. Wel ontweken we de vruchtbare dagen. Mijn wereld stond even op zijn kop toen bleek dat ik zwanger was. Voor mijn gevoel ben ik er nog niet klaar voor en zit ik dus ook echt niet op een roze wolk (ik ben wel altijd heel dol op kinderen). Daarover voel ik me dan weer schuldig omdat er genoeg vrouwen zijn die zo graag een kindje zouden willen, maar waar het niet lukt. Natuurlijk is het prachtig dat God ons dit geeft en dat het blijkbaar zo 'makkelijk' is gegaan. Toch is het voor mijn gevoel zo snel. Ik probeer het echt in Gods handen te leggen en erop te vertrouwen dat Hij zorgt dat alles goed komt. Zijn er ook praktische tips om te wennen aan dit nieuws en te kunnen genieten van de zwangerschap?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Ik vind eigenlijk dat je zelf de beste tip geeft: alles in Gods handen leggen en erop vertrouwen dat Hij (die het leven geeft) zorgt dat het goed komt. Verder is het denk ik goed om te weten dat veel pasgetrouwde vrouwen die snel zwanger worden deze gevoelens hebben. Misschien is het goed om eens met een andere vrouw te praten die dit herkent.
Gelukkig heb je als het goed mag gaan negen maanden om je voor te bereiden op de komst van jullie kind. Verreweg de meeste vrouwen gaan gaandeweg vanzelf genieten van de zwangerschap.
Heel praktisch dus: geef jezelf de tijd om aan het idee te wennen. Hierin is het belangrijk dat jouw man je steunt, maar zo te lezen zal dat geen al te groot probleem zijn...
Gods zegen toegewenst in je zwangerschap en huwelijk.
Vriendelijke groet,
A. Meijer
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Meijer
- Geboortedatum:14-12-1978
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Ouderkerk aan de Amstel
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Vooral bij een eerste zwangerschap, is alles nieuw en spannend...
vooral omdat je er (nog) niet mee bezig was.
Maar het is net zoals je zelf zegt, een bijzonder mooi iets, dat je spontaan zwanger mocht worden.
Kijk eens op de site van zwangerschapsverloop voor hoever je bent,
het is zo wondermooi om te volgen hoe het kindje groeid en leeft in jou!
En lees psalm 139 eens, dan wordt je stil dat de Heere nu al van dit leventje afweet,
terwijl het nog niet te zien is...
Ik hoop dat je niet te veel last van vervelende kwaaltjes hebt, en het genieten komt echt wel!!
Een voorspoedige zwangerschap toegewenst en een gezonde baby bij leven en wel zijn!
Hier was ik het absoluut niet mee eens als je getrouwd ben is het de bedoeling om hier voor ook open te staan.
Gods wegen kunnen dus anders zijn dan de mensen( zouden) willen
Ikzelf ben 1,5 jaar getrouwd en heb het idee dat mensen zoiets hebben van: 'sjo, is ze nog niet zwanger?'. Ze zeggen het niet, maar dat voel je aan! En daar kan ik me kwaad om maken. Net of trouwen gelijk betekend 'kinderen krijgen'
En dan vraag ik me ook af waarom er dan weer bijgezet moet worden dat de predikant in een ander verband thuis moet horen en is toegelaten bij de theologische school (ik neem aan dat dat ermee wordt bedoelt). Dat heeft er totaal niks mee te maken en zet alleen die man en andere kerkverbanden in een kwaad daglicht. Wat is er mis met de theologische school?
En houd er voor de toekomst maar vast rekening mee dat jullie samen blijkbaar erg vruchtbaar zijn ;-)
Maar als je getrouwd is dan een kindje niet welkom?
Of is het tegen woordig toch kinderen nemen in plaats van krijgen??
