Jarenlang pornoverslaafd

Ik ben jarenlang pornoverslaafd geweest en heb het eindelijk aan mijn vrouw kunnen vertellen. Ik weet dat ik nu bevrijd ben en mijn vrouw heeft het mij ook vergeven. Maar iedere keer komt ze toch terug met de vraag: Waarom heb je het gedaan? En dan wordt ze zo boos op me. Wat moet ik doen? Hoe komt ze van al die boosheid af?

Beste vraagsteller,

Het is een heel goede stap geweest dat je je verslaving aan je vrouw hebt beleden. Juist de waarheid is het immers die ons vrijmaakt. Je spreekt ook van bevrijding van je verslaving. En wat is dat voor je en ook voor je vrouw een geweldige zegen waar je de Heere niet dankbaar genoeg voor kunt zijn. Toch blijft je vrouw het er moeilijk mee houden. Je spreekt van een jarenlange verslaving. Je moet jezelf realiseren dat dit voor je vrouw betekent dat er jarenlang digitale 'schoonheden' tussen jou en haar hebben ingestaan zonder dat ze dat wist. Dat is uiteraard voor een vrouw erg ingrijpend. Je hebt haar zo erg gekwetst en vooral ook heb je haar vertrouwen geschonden. Nu je alles beleden hebt, zal dat vertrouwen weer moeten groeien en dat zal ook gebeuren als jouw houding en gedrag in overeenstemming zijn met de spijt die je ervan hebt. Naar je vrouw toe zal dat uit kunnen komen in een houding van bescheidenheid/ootmoed en geduld en uiteraard het laten van datgene waar je haar in het verleden zo'n pijn mee hebt gedaan: volledige openheid over je surfgedrag door je computer niet in een slaapkamer of iets dergelijks te gebruiken maar alleen in de woonkamer. Ik neem aan dat het maatregelen zijn die je genomen hebt. Het terugwinnen van haar vertrouwen zal tijd kosten en wees daarin geduldig.
 
Voor je vrouw is het uiteraard belangrijk dat ze ook laat merken dat het haar in haar schenken van vergeving menens is. Alleen als je ziet op de Heere Jezus Christus, Die nog zoveel meer geleden heeft aan ons kwaad, zul je door de pijn heen kunnen gaan die vergeving altijd kost. Het zou niet goed zijn als zij jou wat je fout hebt gedaan je levenslang blijft nadragen. Dat zou onbarmhartig zijn en niet in de geest van het Evangelie.

Ik ben in mijn pastorale praktijk wel eens een situatie tegen gekomen van een echtpaar waarvan de man vroeger erg had gedronken. Toen ik het echtpaar ontmoette was die verslaving al jaren verleden tijd, maar de vrouw bleef haar man er maar op aankijken en wreef het hem voortdurend onder de neus. Al dronk hij al jaren niet meer, hij werd elke dag nog als een dronkenlap behandeld. Ik vond dat onbarmhartig van de bewuste vrouw al had ze in het verleden erg geleden onder de situatie. Van echte vergeving was geen sprake. Ik heb ook situaties meegemaakt waarbij alcohol in het spel was en het heel anders ging en er echt sprake was van volledig herstel van de relatie. Maar je zult wel begrijpen dat dit ook niet van de één op de andere dag in kannen en kruiken was. Je zult er samen aan moeten werken. Allereerst samen dicht bij het kruis leven. Daar leer je vergeving ontvangen, geduld en ootmoed te betrachten. Daar leer je ook vergeving te schenken. Dát is het allerbelangrijste, maar ook heel praktisch wellicht dat een paar gesprekken met een hulpverlener jullie veel goed zouden kunnen doen: het zou jou kunnen helpen hoe het geschonden vertrouwen te herstellen en het zou je vrouw kunnen helpen met haar boosheid om te gaan en die boosheid los te laten.

Veel sterkte, wijsheid en geduld voor jullie beiden,
Ds. H. Peet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Peet

• Geboortedatum:
  15-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht (Eben-Haëzer)
• Status:
  Actief

105 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven