Vraag
Ik heb sinds veertien maanden verkering met de leukste en liefste jongen van de hele wereld. Ik hou echt onwijs veel van hem en ik zou het vreselijk vinden als ik hem kwijt zou raken. Nu zit ik alleen met het volgende probleem. Ik ga al mijn hele leven naar de hervormde kerk (PKN) en hij kerkt in een evangelische gemeente. In het begin van onze verkering gingen we niet met elkaar mee naar de kerk, omdat we daar eigenlijk niet echt behoefte aan hadden. Na een paar maanden wilde ik graag een keer met hem mee en ik verwachtte dus dat hij ook met mij mee zou gaan. Alleen, op een gegeven moment deed hij daar best moeilijk over: mijn kerk was stom, saai, ouderwets, langdradig, enz. Ik was echt heel verdrietig, want het enige wat ik van hem vroeg was om anderhalf uur met mij mee naar de kerk te gaan. Ik heb dit ook tegen hem gezegd en duidelijk laten blijken dat ik het echt erg vond en dat ik er verdrietig door werd. Op een gegeven moment wist ik gewoon niet meer of het zo wel verder kon, want hij was zo anti-refo. Ik denk dat hij dat merkte en dat hij zich toen besefte dat het menens was dit keer. Hij vroeg toen uit zichzelf of hij mee zou gaan naar mijn kerk. Ik was helemaal verbaasd en blij! Nu ga ik meestal 's ochtends mee naar zijn kerk en dan gaan we 's avonds naar mijn kerk. Nu zit ik alleen een beetje met het gevoel dat hij in mijn kerk zit, omdat ík het zo graag wil en ik voel me een soort schuldig als hij laat merken dat hij het allemaal nergens op vindt slaan. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik er mee aan moet. Ik vind het echt heel tof van hem dat hij met me meegaat, maar wat heeft hij er per saldo aan? Ik hoop zo erg dat hij z'n vooroordeel achterwege laat als hij de kerk instapt, dan hoort hij misschien een keer wat er echt gezegd wordt. Ik ben ook best dom dat ik me er nu al druk om maak, maar als hij zo stellig is van zijn goede kerk hoe moet dat dan eventueel later? Want ik denk niet dat ik voorgoed naar een evangelische kerk 'verhuis'. Hoe kan ik hier goed met hem over praten, zonder dat ik hem tegen me in het harnas jaag? Nu moet u niet denken dat hij heel egoïstisch is, want dat is niet zo. Alleen op dit punt is hij gewoon nogal koppig. Ik hoop dat u een antwoord op mijn vraag hebt en dat er mensen zijn die eventueel zo'n zelfde probleem hebben/hadden. Vriendelijk bedankt alvast!
Antwoord
Je beschrijft dat je verkering hebt en dat jullie heel verschillend denken over de kerkkeuze. Hoe moet je daar mee omgaan?
Als eerste: Houd in de gaten waar je ‘reis’ naar toe gaat. Als je verkering hebt, is dat richting het huwelijk. Bij het huwelijk hoort eenheid: lichamelijk en geestelijk. Daarbij hoort eenheid van kerk. Dat is het doel waar je heengaat. Samen eens worden met het kerkverband waar je straks samen naar toe wil als je getrouwd bent - kan dat in jullie situatie?
Ten tweede: Ga met elkaar in gesprek of jullie het eens kunnen worden over het kerkverband. Hoe kun je hier goed over praten? Door het gesprek gewoon aan te gaan. Ook al moet je er een drempel voor over. Het is makkelijker te zwijgen over pijnpunten, maar dat wreekt zich later. Deel je gevoelens, vragen, zorgen. Spits het toe op: We moeten het met elkaar eens worden over de kerk. Dat kan twee kanten op lopen. Of je groeit naar elkaar toe en je maakt samen een keuze voor Gods aangezicht. Of je groeit uit elkaar omdat je het niet eens word samen.
Ten derde: Het is beter dat je in je verkeringstijd er achter komt of je het eens bent over de belangrijke punten van het leven, dan dat je trouwt en later een levenslang probleem hebt rond de kerk.
Wees eerlijk naar elkaar toe en naar je zelf. Wacht niet te lang met dit te bespreken. Gun elkaar ook de tijd hierin. Zoiets is niet met een gesprekje opgelost. Het kan goed zijn om hierover een paar brieven met elkaar te wisselen. Zoek naar eenheid, leg het in gebed aan de Heere voor. En zie welke weg er open gaat of gesloten wordt.
Hartelijke groeten,
Ds. C. J. Barth, Nederlangbroek
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Barth
- Geboortedatum:09-02-1975
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Langbroek
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het klinkt ernaar dat de kritiek van de jongen meer is op de vorm dan op de inhoud. Vraag hem kritiek te geven op de inhoud, dan moet hij wel luisteren naar wat er wordt gezegd.
Vaak krijgen reformatorische kerken de kritiek dat sommigen veel nadruk leggen op uiterlijke dingen, op de vorm. Die kritiek is denk ik terecht maar feit is dat in sommige evangelische kerken er niet minder nadruk gelegd wordt op de vorm, alleen ziet die vorm er daar anders uit. Er wordt dan een soort van opgelegde vrijheid uitgedragen en wie daarin niet meegaat is 'ouderwets' en 'krampachtig' of erger.
Zulke kritiek die dan over en weer gaat, gaat dan vooral om uiterlijke zaken.
Belangrijk is echter de inhoud van de prediking. Als je beide naar de inhoud (of het gemis aan inhoud misschien) van de prediking luistert in beide kerken en dit vergelijkt met wat de Bijbel zegt, vindt je elkaar daarin hopelijk. En zo niet dan ben je een 'ongelijk span' en is verder gaan alleen maar vragen om problemen in de toekomst.
En wat de uiterlijke dingen betreft lees Romeinen 14.
Je vindt het eigenlijk nog wat vroeg je hierover zorgen te maken... Nou als ik eerlijk ben, vind ik dat niet.
Als je gaat trouwen en misschien ook kinderen mag krijgen, dan is het verschrikkelijk onhandig als je niet samen door een kerkdeur kunt. Ik begrijp dat het heel moeilijk voor je is. Probeer daarom nu te gaan praten over wat je van beide kerken waardeert en mist. Toen wij in een baptistengemeente waren en daar in gesprek kwamen, zei iemand tegen ons: We kunnen van elkaar leren. Nou dat lijkt me een goed uitgangspunt.
Ik hoop dat jullie een mogen worden in geloof, hoop en liefde!
zo creeer je een gemeenschappelijk fundament waarop je dan ws. samen tot een keuze kan komen welke kerk het best bij het bijbelse beeld past zoals dat door jullie begrepen wordt.
'Ik heb sinds veertien maanden verkering met de leukste en liefste jongen van de hele wereld. Ik hou echt onwijs veel van hem en ik zou het vreselijk vinden als ik hem kwijt zou raken'.
En dan is het feit dat je bij verschillende kerken hoort een probleem?????
Kies je voor je hart of voor het verstand/de leer/ de traditie?
Oh, Romeo!
Nieuwelummel: Natuurlijk is dat belangrijk dat ze veel van hem houdt en hem niet wil missen! Maar het is niet erg respectvol als hij over haar kerk spreek als stom, saai, ouderwets en langdradig. Dan kan hij verder wel geweldig zijn, maar het is de vraag of het zo geweldig blijft, als hij zo doet. Dan kan het ook zo zijn, dat het beter is dat ze er een punt achter zet. Hoe verschrikkelijk moeilijk dit ook is!
Volgens mij draai je het om. M.i. is het belangrijkste als je geestelijk/kerkelijk op 1 lijn zit. Als je geestelijk niet met elkaar op 1 lijn zit, dan kun je er beter een punt achter zetten. Want twee geloven op 1 kussen, daar slaapt de duivel tussen.
ja, daar zijn al veel harten door gebroken. Zgn. verstandige beslissingen hebben veel mensen ongelukkig gemaakt.
Je kunt het ook nog een keer omdraaien, elkaar verschrikkelijk lief hebben en een klein verschil hebben in de geloofsleer. Want geloven doen ze allebei.
Dan zoek je een ander die hetzelfde geloof heeft en die je wat minder lief hebt.
Psalm 133:3 Waar liefde woont gebiedt de Heer zijn zegen.
De liefde is een wonder van God en de Heere.
Tussen echte liefde heeft de duivel geen kans.
Wat hij er per saldo aan heeft, is dat hij iets onbaatzuchtigs doet voor zijn vriendin. Hij doet iets voor jou wat hij uit zichzelf niet zou doen. En dan is het nog niet goed... Nu moet hij alleen nog leren daar achteraf niet over te zeuren.
Ik hoop dat jullie er samen uitkomen, maar een eerste stap is misschien goed kijken naar je eigen verwachtingen.
Een goeie visboer in de buurt.
Een meid die als ze naast je gaat,
loopt te zingen over straat.
Nu weet ik wie gij zeit,
de jongen die ik eenzaam zag te Woudsend,
en later, op diezelfde dag
in een cafe te Heeg.
Ik hoor mijn moerder's stem.
O Dood dien waarheid zeit,
nader tot U.
Liefde overwint alles.
