Aan ds. Simons. Hartelijke dank voor uw helpende antwoord, geplaatst op 19 juni....

Aan ds. Simons. Hartelijke dank voor uw helpende antwoord, geplaatst op 20 juni. U eindigde uw antwoord met: Geef mij Jezus of ik sterf. Door uw gehele antwoord werd ik zo bemoedigd, tot dat ik die laatste zin las. Want dan werkt het bij mij zo dat ik naar binnen ga kijken en dan kom ik er niet uit of ik dat zo kan nazeggen. En dan slaat de twijfel weer toe en dan ga ik weer in die cirkel die u noemt. Begrijpt u nu een beetje hoe e.e.a. bij mij dan werkt? Kunt u mij nog hierin een advies geven? En wat moet ik nu doen als die preken wel zo zijn dat ze -zoals u schrijft- fout zijn in de genoemde eenzijdigheid? Ik kerk nu dan vaak één keer op een zondag elders. Maar ik vind dat ook geen goede blijvende oplossing. Heb er ook goed over kunnen spreken met mijn kerkenraad. Maar er verandert na jaren niets. Wel vond ik het mooi wat u uitlegde over de verschillende accenten en de andere invalshoeken. Heel leerzaam. Maar wat als het dan wel die valkuil is die u beschrijft? Wat kan ik dan het beste doen? Het gaat toch ook om mijn ziel? En om onderwijs? Tegelijk wil ik heel graag mijn gemeente trouw blijven, maar ik worstel enorm met die grote hartevraag of dat kan omdat ik wel ervaar zoals u beschrijft, dat dat fout is. Zou u nog een keer willen reageren? Alvast hartelijk dank.

Beste vraagsteller of -stelster,

Wat stroomt er toch een ‘wettisch bloed’ door onze aderen. We maken zelfs van het liefelijkste evangelie een wet. Altijd maar weer die weegschaal; gewogen, gewogen en te licht bevonden. Leren we het dan nooit? Altijd maar op zoek naar kenmerken! Zelfs de hartenkreet “Geef mij Jezus of ik sterf”,  moet gewogen worden of die wel hartelijke genoeg is. Och, alles wat bij Sinai gebeurt gaat gepaard met angst, vrees en twijfel. Alles beeft, siddert en veroordeelt. Ja, zelfs Mozes moest zeggen: ik ben gans bevreesd en bevend (Hebr. 12:21). Stop ermee, met dat wegen en wikken. Er is geen prijs en geen volkomenheid in ons. In tegendeel. Uit u geen vrucht in der eeuwigheid. En maar zoeken naar oprechtheid, volkomenheid in onszelf. Is mijn verlangen wel oprecht? Is mijn godsdienst wel zuiver genoeg? Bedoel ik Gods eer wel?... Moet ik nog even door gaan? Ach, mijn pen bevat niet genoeg inkt om het te beschrijven. Het is altijd te kort. Eeuwig te kort. Dit “bed is te smal en dit dek is te kort”. Het past in der eeuwigheid niet.

Kom,  jouw tent moet afgebroken worden bij de Sinai. Sommige mensen blijven hun leven lang hopen bij Sinai. Nee, je moet verhuizen. Je tent moet opgebroken worden en een nieuwe standplaats krijgen. Ja, ook bij een berg, namelijk bij de berg Sion (Hebr. 12:22). Nee, daar dondert het niet en daar is geen schrik en beven. Daar wordt niet meer gewogen. Daar klinkt het niet meer; te licht bevonden. Dit is de berg van het evangelie. De berg die getuigt; ik zal niet meer op uw toornen nog schelden. Een berg waar de vrede verkondigd wordt. Hoor maar: Hoe liefelijk zijn de voeten van degene die het evangelie verkondigen, die het goede verkondigen? (Rom. 10:15). Daar moet niets meer! Hoor maar; die niet werkt, maar gelooft in Hem die is rechtvaardig (Rom 4:5). Daar wordt niet meer geëist. Alleen maar beloofd en toegezegd; daar wordt niet meer gewerkt. Daar wordt gerust aan de voeten van Hem die gezegd heeft : het is volbracht! Wonderlijk hè? Onbegrijpelijk. Daar mag je rusten aan de borst van Hem. Daar mag je uitrusten. Rusten op Zijn werk alleen.

Volgens mij is dit de beste plek om te wonen. Deze plaats vind je niet door te verhuizen naar een ander kerkverband. Nee, dit is de rust die geschonken wordt door de Geest en door het Woord. ik raad je aan om hier te gaan ‘kerken’. Ik raad je aan, om hier je ‘tent op te zetten’.  Nee, inderdaad niet letterlijk, maar in de Geest. Ja, het is ook een geestelijke berg. Lees maar, het gaat over het geestelijke Jeruzalem en niet over een letterlijke stad! (Hebr. 12:22).

Misschien zeg je wel: wat heb ik hier nu aan, zeg mij gewoon waar ik heen moet? Het spijt me, ik kan deze vraag niet voor je beantwoorden. Je moet Boven zijn! Elk antwoord van beneden is te aards. Ik zou zeggen; blijf liggen op de plaats waar je ligt totdat je weet dat je weg moet. Ik weet niet waarheen... Het is een chaos in de kerk. De beenderen liggen verstrooid bij de mond van het graf (Ps. 141:7). Sion is verdeeld. Helaas, helaas. Och , dat mijn hoofd water ware om te bewenen de breuk van de dochteren van mijn volk (Jer. 9:1). Wachter, wat is er van de morgen, die morgen ach wanneer?

O ja, vergeet niet te bidden voor de vrede van Jeruzalem. Wanneer die komt, dan komt het nog een keer goed met de kerk.... Vrede in Israël en vrede in de wereld van rondom (Rom .11: 26/Jes. 2:3).

Je dominee A. Simons, Vinkeveen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

• Geboortedatum:
  07-05-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Valburg-Homoet
• Status:
  Actief

162 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven