Vraag
Wij zijn vanaf de zomer uit de Gereformeerde Gemeenten gegaan en overgestapt naar de PKN, waar we af en toe al wel eens kwamen. Dit had allemaal redenen en we zijn blij dat we nu in deze gemeente zitten. Ik heb wel een vriendin uit de Ger. Gem. heb, een goede vriendin. En ik zit ook nog bij de Ger. Gem.-kring, omdat ik op kamers woon. Mijn ouders deden voorheen wel moeilijk over broeken, enzo. Dit, omdat we aanvoelden dat het gewoon een traditie is. We zijn gewoon gewend om een rok te dragen. Met schaatsen, werken, etc. hadden we al wel een broek aan. Nu we overgestapt zijn maakt mijn moeder er niet meer zo'n punt van. We lopen thuis nog wel gewoon in een rok, maar als ik op kamers ben doordeweeks draag ik af en toe gewoon een broek. Dit, omdat ik me hierin prettiger voel, en waarom ook niet? Voor de rest draag ik gewoon een rokje. Alleen, wanneer ik mensen van de Ger. Gem.-kring tegenkom, heb ik het idee dat ze me raar aan staan te kijken of ze mij niet willen zien wanneer ik een broek aan heb. Ik heb in de Ger. Gem. waar we destijds inzaten wel wat afkeuring meegemaakt. Dus heb ik snel de neiging om te denken dat ze dat weer doen. Ik weet dat ze het er niet mee eens zijn, dat voel ik, en dat weet ik vanuit mijn vorige gemeente. Hoe kan ik hier mee om gaan? Ik heb er last van.
Antwoord
Ha vragenstelster,
Ik begrijp uit je 'verhaal' dat je last hebt van het feit dat je weet dat mensen uit je vorige gemeente het niet eens zijn jouw broekdragen. Toch vraag ik me nog wel even af waar je nu last van hebt. Van het bekeken worden? Of van je geweten, omdat je van huis/kerk uit geen lange broek droeg en het nu wel doet? Of van het feit dat anderen jouw gedrag afkeuren? Of heb je last van je gedachten (je denkt dat ze afkeurend kijken)? Dat is mij nog niet helemaal duidelijk. Het is misschien de moeite waard om dit bij jezelf te onderzoeken. (Als ik je kon coachen zou dat ons eerste onderzoek zijn.) Het helpt mij altijd in zo'n situatie om dicht bij mijzelf te blijven.
Mijn advies is dus heel simpel. Als je weet waar je last van hebt, neem dan je beslissing. En in de meeste gevallen is het het meest eerlijk en transparant om naar de anderen toe te communiceren wat je ervaart en te vragen of dat klopt? Want misschien voel jij dingen die er niet zijn. Of misschien beseffen anderen niet wat dit met jou doet.
Ik hoop je wat geholpen te hebben. Mocht je er een gerichte vraag over hebben: schroom niet om dit te vragen.
Gods Zegen gewenst.
Groetjes,
J. M. Strijbis
Dit artikel is beantwoord door
J.M. Strijbis
- Geboortedatum:16-06-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Docent(opleider) Driestar Hogeschool
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
“Ik heb in de Ger. Gem. waar we destijds inzaten wel wat afkeuring meegemaakt”
Dat is niet niks en door deze ervaring en je nieuwe situatie is het ook niet vreemd als jij denkt dat dit vandaag ook tegen jou keert.
Maar is dit ook zo? Keuren mensen je ook echt af of is het toch een bepaald schuldgevoel of een totale eigen creatie?
Misschien wordt het tijd dat je je eigen bakens eens bewust gaat uitzetten. Los van de “goed of slecht kwesties” (wat veel voorkomt). Broek of geen broek doet er denk ik ook niet toe.
Wat er voor jou denk ik wel toe doet is welke norm of waarde jij zou willen nastreven? Hier zit voor jou denk ik een stuk rust en identiteit waardoor je bouwt aan je eigen waardes.
Bid ook eens tot de Heere Jezus Christus. Hij kan je helpen om deze waardes om een mooie manier vorm te geven. Hij gaat veeeeeeeeel verder dan de broek norm. Hij is onze Gemeente, Hij staat aan het Hoofd. En hoeveel vrouwen zijn hierin vertegenwoordigd, zowel met en zonder broek.
Ga gewoon voor Hem,
met of zonder broek.
Heel praktisch: sommige jonge meiden bij ons uit de kerk ken ik alleen van de zondag. Als die door de week in een broek lopen zien ze er zo anders uit dan op zondag dat ik ze niet herken. Dan is het niet groeten geen waardeoordeel, maar puur een niet herkennen. (Dit speelt nog des te meer als er ook nog een verschil is in verfintensiteit op het gezicht...)
En verder ben ik het met de beantwoorder eens dat het ook een persoonlijk gevoel van de vragenstelster kan zijn, dat zij iets in de blikken legt wat er niet achter zit.
Vraagstelster: Als het echt zo is als jij schetst (en, zoals al aangehaald, geen door jou denken dat ze je afkeuren): Neem dan zo snel mogelijk afscheid van dat soort!
Dit soort bekrompen en goddeloos (!!!!!!!!!!!) gedrag moet je niet over je heen laten gaan.
Dat mensen het niet eens zijn met het feit dat je een broek draagt is tot daar aan toe. Dat is hun goed recht.
Maar Jezus keek ook niet de andere kant op....!
Ik ben het met je eens, dat we elkaar op het punt van het al of niet dragen van een lange broek door een vrouw niet moeten verketteren. Ik vind het echter ook fijn, dat jij je aanpast aan wat je -denk ik- van huis uit gewend bent. Als iemand je daarvan rekenschap vraagt, zou je ongeveer als volgt kunnen reageren. Op het punt van de kleding leg ik niet alle nadruk. Ik beschouw het al of niet dragen van een lange broek door een vrouw als een uiterlijk teken waar onze zaligheid niet van afhangt. Maar het moet voor een vrouw die naar bijbelse maatstaven wil leven, Ik ben het met je eens, dat we elkaar op het punt van het al of niet dragen van een lange broek door een vrouw niet moeten verketteren. Ik vind het echter ook fijn, dat jij je aanpast aan wat je -denk ik- van huis uit gewend bent. Als iemand je daarvan rekenschap vraagt, zou je ongeveer als volgt kunnen reageren. Op het punt van de kleding leg ik niet alle nadruk. Ik beschouw het al of niet dragen van een lange broek door een vrouw als een uiterlijk teken waar onze zaligheid niet van afhangt. --------Maar het moet voor een vrouw die naar bijbelse maatstaven wil leven, niet moeilijk zijn om ook in haar kleding tot uitdrukking te brengen dat zij beseft dat man en vrouw ieder hun eigenheid hebben en dat dit ook in de kleding tot uiting moet komen. In die geest kunnen we Deut.22:5 verstaan (lees dit vers nog maar eens en ook wat de Kanttekeningen van de Statenvertaling daarover zeggen)--------
Calvijn zegt hiervan: “Hoe men is gekleed, is op zichzelf niet een zaak van zo groot gewicht.” Het dragen van een lange broek door de vrouw kan zelfs in bepaalde omstandigheden (werk op boerderij, fietsen, training tijdens gymnastieklessen) gewenst zijn. Maar in het algemeen gesproken zal een christenvrouw ook in haar kleding willen uitdrukken, waar zij staat en niet met de mode van de tijd (=het uitwissen van de verscheidenheid van man en vrouw) meedoen. En dat niet alleen uit het oogpunt van de zogenaamde sociale controle.
Als je hier over meer wilt lezen, neem dan het boek van Dr. R. Seldenrijk, “Man en vrouw in de traditie der eeuwen (ethische overwegingen bij aspecten van levensstijl”); uitg.van Groen Heerenveen 1999 (ISBN: 90 - 5030-748-5. Vooral de blz. 190 vv. Dr.Seldenrijk is ouderling van de Ger. Gemeente Zeist (voorz. Ned. Patientenver.).
Calvijn zegt hiervan: “Hoe men is gekleed, is op zichzelf niet een zaak van zo groot gewicht.” Het dragen van een lange broek door de vrouw kan zelfs in bepaalde omstandigheden (werk op boerderij, fietsen, training tijdens gymnastieklessen) gewenst zijn. Maar in het algemeen gesproken zal een christenvrouw ook in haar kleding willen uitdrukken, waar zij staat en niet met de mode van de tijd (=het uitwissen van de verscheidenheid van man en vrouw) meedoen. En dat niet alleen uit het oogpunt van de zogenaamde sociale controle.
Als je hier over meer wilt lezen, neem dan het boek van Dr. R. Seldenrijk, “Man en vrouw in de traditie der eeuwen (ethische overwegingen bij aspecten van levensstijl”); uitg.van Groen Heerenveen 1999 (ISBN: 90 - 5030-748-5. Vooral de blz. 190 vv. Dr.Seldenrijk is ouderling van de Ger. Gemeente Zeist (voorz. Ned. Patientenver.).
voorz. Ned. Patientenver. Waarom dat er nou weer bij moet...... het moet niet gekker worden!!
Ik zou zeggen, hou je gewoon bij de Bijbel dan is het zo moeilijk niet.
