Vraag
Waarom wordt er toch zoveel gesproken over een waar geloof? Naar mijn idee wordt dan direct de aandacht al weer op onszelf gericht om te zien of wij wel een waar geloof hebben, terwijl het helemaal niet om het geloof gaat, maar om Jezus. Het gaat erom dat wij in geloof op Jezus zien. Het geloof is maar een middel, onmisbaar uiteraard, maar het gaat om het Voorwerp van het geloof. Of het een waar geloof is, zal toch wel uit uit de vruchten blijken. Kunnen al die bijvoeglijke naamwoorden niet beter geschrapt worden?
Antwoord
Deze vraag is niet onbelangrijk. Er is inderdaad het gevaar dat we blijven steken in het zelfonderzoek: Is mijn geloof wel echt? Wanneer is mijn geloof een waar geloof en wanneer niet? Dan is het niet denkbeeldig dat we zo bezig zijn met onszelf, dat we niet gericht zijn op Hem Die de Zaligmaker is, het Voorwerp van het geloof.
Er is echter ook een ander gevaar. Namelijk dat iemand zijn of haar geloof “te gemakkelijk” beschouwt als een “waar geloof”. In de praktijk spreekt men dan meestal niet over een “waar geloof” of een “echt geloof”. Men beschouwt het eigen geloven, denken en voelen als geloven in de bijbelse betekenis. Terwijl men daarbij er geen rekening mee houdt dat men zichzelf iets kan inbeelden.
Nu is het wel erg belangrijk of mijn geloof een “waar geloof” is, ja of nee. Want alleen door waar geloof in Jezus Christus zal ik zalig worden. En als het geloof toch niet echt of waar blijkt te zijn, zal ik voor eeuwig verloren gaan! Daarom zou ik nog niet zo snel alle bijvoeglijke naamwoorden schrappen.
Vanuit de Bijbel weten we dat de duivelen ook ‘geloven’ en ze sidderen (Jak. 2:19). De Heere Jezus zegt dat mensen het Woord “voor een tijd” kunnen ontvangen (Mark. 4: 17). Demas was eerst een medewerker van Paulus maar kreeg later de wereld lief (2 Tim. 4:10).
Om deze redenen heeft het zeker zin om “van tijd tot tijd” te spreken over “een waar geloof” en ons geloof te toetsen aan de bijbelse eigenschappen van het geloof. Hierbij moeten we echter niet vergeten om het geloofsleven, namelijk een totaal gericht zij op Jezus Christus als de enige Zaligmaker, meer te benadrukken dan het bijvoeglijke naamwoord. We zullen ook het leven dit geloof als een leven naar Gods geboden, geleid door de Heilige Geest en met de vrucht van de Geest (Gal. 5:22) moeten kennen.
Zodra de bijvoeglijke naamwoorden gaan functioneren als stopwoorden zonder dat het Voorwerp van het geloof duidelijk in het vizier komt, zijn we niet bijbels bezig. Een bijbels / echt / waar / levend geloof is uiteindelijk alleen dat geloof wat leeft uit Christus, met Christus en door Christus. Het geloof dat al Gods geboden van harte lief heeft en waarin we verdriet hebben over al onze zonden. Dit geloof neemt dagelijks de toevlucht tot de Heere Jezus Christus. Zo alleen ontvangen we in Hem vergeving van zonden en het eeuwige leven.
Ds. A. Jonker
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Jonker
- Geboortedatum:29-03-1954
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
God roept je tot geloof in Zijn Woord zonder dat daar verder iets bij staat.
Uit de vruchten zal blijken of het een waar geloof is (uit de vrucht kent men de boom).
Dat de duivelen geloven en sidderen is igg een heel ander soort geloof want aan hen zijn geen beloften van genade gedaan.
Zij hebben geen grond om iets goeds voor henzelf te geloven, dus moeten ze wel sidderen.
