Verborgen zonde van geslachtsgemeenschap

Wij (jongen 27 en ik meisje 24) hebben ruim twee jaar verkering en zijn een half jaar geleden verloofd. We hopen over een jaar te gaan trouwen. Helaas hebben ook we één jaar gemeenschap gehad met elkaar (zonder voorbehoedsmiddel). Het is altijd nog goed mogen gaan. Wij beseffen heel erg (achteraf) dat dat echt onverdiend is. Daarom hebben wij afgesproken met elkaar: gemeenschap is echt niet goed in de verkeringstijd/verlovingstijd en het kan en mag gewoon niet meer. Wij houden ons aan de afspraak en voelen ons daar goed bij! Wij genieten van de kleinere dingen die al helemaal in het niet waren gevallen.

Nu is mijn probleem: God weet dit en wij weten dit. Verder niemand. Wij hebben onze schuld mogen belijden tegenover God! Maar toch vraag ik mij af, is dat genoeg? Moeten wij geen schuldbelijdenis doen? Kunnen wij wel zonder schuldgevoel in de kerk trouwen op onze trouwdag? Eigenlijk staan wij daar een beetje te liegen of ons beter voor te doen dan we zijn. Eigenlijk is het vreemd dat alleen schuldbelijdenis word afgelegd als het echt ‘raak’ is (je zwanger bent), maar er wordt geen schuldbelijdenis gedaan als je wel gemeenschap hebt gehad en je bent niet zwanger. Ik begrijp dat je het laatste niet zo snel zou doen. Maar het moet toch wel? Wat vindt u? Ik zit nu met zo'n gevoel van: we dragen een geheim bij ons. Wilt u antwoord geven?

Mijn verloofde zegt dat het verborgen zonden zijn. Wij hebben met z’n tweeën, maar ook ieder afzonderlijk, onze zonden beleden voor God. Mijn verloofde zegt dat God ons die zonde kan en wil vergeven. Dat is ook wel waar, maar komen wij niet op een goedkope marnier af van zo'n grote zonde? Ik hoop dat u begrijpt wat ik bedoel. Verder wil ik tegen iedereen zeggen: doe niet zulke dingen in je verkering/verlovingstijd. Het is echt verkeerd en je doet God zoveel pijn. Je krijgt er spijt van!

Je conclusie is goed en bijbels: absoluut geen seksuele gemeenschap voor het huwelijk. In jullie geval is het een verborgen zonde en moet je die alleen belijden voor God. Pas als het openbaar geworden is (bijvoorbeeld door zwangerschap) is het een openbare zonde geworden en dan moet je schuldbelijdenis doen voor de gemeente (kerkenraad). Dus houdt het nu tussen God en jullie.

Maar pastoraal gezien moet ik je wel zeggen: rust niet voordat je weet dat God jullie vergeven heeft. We mogen bij God altijd opnieuw beginnen. Beter nu ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Laat de vrucht van je ontdekking (dat je in de zonde geleefd hebt) nu zijn dat je echt voor de Heere gaat leven.

Ik vind het overigens erg knap dat het je lukt om nu geen gemeenschap meer te hebben, nu je er al zo aan gewend was. Blijf bidden of de Heere jullie de kracht van Zijn genade schenkt om dit zo vol te houden tot je huwelijksdag. Overigens zijn jullie op een leeftijd dat je niet lang meer moet wachten om te trouwen.

Veel sterkte en Gods zegen in alles toegewenst,
Ds. C. G. Vreugdenhil

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.G. Vreugdenhil

• Geboortedatum:
  02-04-1946
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Houten
• Status:
  Actief

226 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven