Vraag
Ik heb een hele goede vriendin (ben zelf een jongen), maar ik geloof dat het van beide kanten meer is/begint te worden dan vriendschap. Een moeilijke zaak is, ze is in haar jeugd seksueel misbruikt. Dit weet ik al een tijdje, want we zijn al een tijdje echt goede vrienden. Ze heeft veel moeite met het bepalen van grenzen, ook in een vriendschap. Gelukkig kunnen we daar eerlijk over praten. De laatste tijd begint ze steeds mee te vertellen van het misbruik, ook vrij gedetailleerd. Ik vraag er niet om, maar ze wil er toch het een en ander van vertellen. Ik vraag alleen naar de dingen die ik al aan haar zie, maar ik merk dat ze er niet uit komt. Zulke momenten zijn wel erg heftig. Ze knijpt dan heel hard in mijn hand of houdt mij zo strak vast dat het bijna pijn doet. Ze zegt heel vaak dat ze het niet kan vertellen, maar het toch wil. Ik probeer haar daar in te helpen door rustig enkele vragen te stellen. Maar wat ik mij af vraag, is dit niet onnodig roeren in het verleden? En heeft u tips voor mij, mochten we verkering krijgen? Begrijp me goed, ik heb wel geduld. Ze zal er echt zelf aan toe moeten zijn.
Antwoord
Je vriendin heeft blijkbaar behoefte dingen uit haar jeugd en dan met name het seksueel misbruik te delen met iemand die ze vertrouwt. En jij staat daar open voor, kunt luisteren, voorzichtig doorvragen en hebt geduld met haar. Je vriendin is te feliciteren met zo iemand! Uit wat ik zo lees, doe je het heel goed.
Je vraagt je af of dit onnodig roeren in het verleden is. Ik denk het niet. Allereerst is voor een stuk verwerking nodig dat iemand erover praat. Veel vrouwen (en mannen) die in hun jeugd misbruikt zijn, besluiten om al hun nare jeugdherinneringen in de kelder van hun hart te sluiten en het luik er stevig op te houden. Maar daarmee zijn ze niet af van de gevolgen die seksueel misbruik veroorzaakt. Die gevolgen zijn voor jou al merkbaar, bijvoorbeeld in het feit dat je vriendin moeite heeft met grenzen stellen in een vriendschap. En zo zijn er nog veel meer gevolgen waar je tegen aan zult lopen. Als jullie relatie verder groeit, merk je mogelijk ook dat je vriendin moeite heeft met lichamelijk contact, aanraken. En mochten jullie in de toekomst trouwen dan is de kans groot dat het misbruik invloed heeft op de ontwikkeling van jullie seksuele relatie. Voor jou is seksualiteit hopelijk iets moois, voor je vriendin kan het herinneringen oproepen aan pijn, verdriet, angst. Als jij dat niet zou weten, zou je veel van haar niet begrijpen en kun je je mogelijk afgewezen voelen door haar reacties. Recent had ik een gesprek met een echtpaar, van wie de vrouw misbruikt was. Ze waren beiden al ver in de 60, toen de vrouw voor het eerst over het misbruik sprak. De eerste reactie van haar man was: “had ik dat maar eerder geweten, nu begrijp ik pas waarom seksualiteit altijd moeilijk voor je was.” Jammer dat zulke dingen nog voorkomen.
Voor jou als vriend is het belangrijk om ook op je grenzen te letten. Wat doen deze verhalen met jou? Je noemt zulke momenten “heftig”. Wie steunt jou? Het zou niet verkeerd zijn, zeker als jullie vriendschap groeit naar een relatie, iemand in vertrouwen te nemen. Iemand die jullie beiden kunnen vertrouwen, die jullie kan steunen in dit proces, met wie je kunt bespreken waar je tegenaan loopt en ook informatie geven over wat je kunt verwachten en hoe je met verschillende zaken om kunt gaan. Dit kan bijvoorbeeld een predikant of pastoraal werker zijn, maar ook een hulpverlener van De Driehoek, de Vluchtheuvel of Eleos.
Je zou ook, als jullie daar aan toe zijn, samen een boek kunnen lezen over de gevolgen van en het omgaan met seksueel misbruik. Een goed boek is: “Als douchen niet meer helpt”, Gabriëlle van Maestrigt, uitgeverij Medema Vaassen, ISBN 90-6353-352-7. Het boek is een ervaringsverhaal, het nawoord geeft veel informatie.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
