‘Ik wist van tevoren niet dat ik het zo leuk zou gaan vinden!’

Cedrah (advertorial) / Geen reacties

02-12-2019, 11:03

Bijna 200 vrijwilligers zijn betrokken bij woonzorgcentrum d’Amandelhof in Capelle aan den IJssel (onderdeel van Cedrah). Vrouwen èn mannen. Maar liefst vier generaties vrijwilligers! De oudste is 90, de jongste 14. We vragen vier van hen wat hen beweegt vrijwilligerswerk te doen in d’Amandelhof. Hoeveel ze ook verschillen, één ding hebben zij gemeen: zodra ze over hun vrijwilligerswerk gaan vertellen, beginnen ze te stralen!

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Dhr. B. Chevalking (82) schenkt al bijna 19 jaar twee keer per week ’s ochtends koffie voor de bewoners die in de benedenzaal komen koffiedrinken én deelt één keer per week maaltijden rond. Het trof hem hoe er in d’Amandelhof voor de bewoners gezorgd wordt. Daarom wilde hij graag vrijwilligerswerk komen doen. ‘M’n vader zei altijd: Zorg goed voor je medemens!’ Zorgen doet de heer Chevalking graag. ‘Het vrijwilligerswerk is nog gezellig ook.’ Er zijn best wel eens moeilijke momenten: ‘Als een bewoner overlijdt. Ik vind het lastig om de juiste woorden te vinden voor de familie.’
Maar leuke dingen heeft de heer Chevalking ook meegemaakt: ‘De vorige locatiemanager ging op donderdag altijd haring halen voor alle bewoners. Dat stalde ze uit op tafel en dan konden bewoners het van haar kopen. Ik vond het altijd zo stinken! Op gegeven moment vroeg ik een bewoner: Wanneer zal dit nu eindelijk eens afgelopen zijn? Helaas bleek die bewoner precies uit Katwijk te komen… Ik kreeg vervolgens een hele uiteenzetting hoe belangrijk vissers wel waren! Later hebben we het wel weer goed gemaakt hoor.’
De heer Chevalking vindt dat iedereen op een bepaalde manier behulpzaam kan zijn; op zijn eigen terrein, met zijn eigen talenten. Dat hoeft niet perse in een zorgcentrum te zijn, dat kan overal. ‘Daar krijg je nooit spijt van!’

Hanna Verhoef (63) doet sinds 14 jaar vrijwilligerswerk in d’Amandelhof. Ze liep eens mee met een andere vrijwilliger die schone was ronddeelde op de afdelingen, en was meteen enthousiast. ‘Het mooie aan vrijwilligerswerk is dat de bewoners zo blij zijn je te zien,’ vertelt mevrouw Verhoef. ‘De ene keer zet je even de verwarming iets hoger, de andere keer kun je iets bemoedigends zeggen. Even een praatje maken is zo belangrijk voor hen.’ En stralend: ‘Ik houd gewoon van die mensjes!’
Ze geniet van de grappige momenten: ‘Ik liep een keer met de waskar op een afdeling en kwam een bewoner tegen. Ze keek me eens aan en zei: ‘Meid, ik wist niet dat jij hier ook woonde!’
Mevrouw Verhoef ziet wel verschillen met het vrijwilligerswerk van vroeger: ‘Vroeger kwamen mensen hier wonen omdat ze bijvoorbeeld alleen waren en gezelschap nodig hadden. Nu is de zorg veel zwaarder en zijn de bewoners veel minder zelfstandig. Daardoor zijn er meer vrijwilligers nodig.’
Het blijft moeilijk als bewoners overlijden. ‘Zeker bewoners met wie je een band hebt opgebouwd. Dat blijf ik heel aangrijpend vinden.’
Mevrouw Verhoef vindt het fijn haar vrijwilligerswerk in een omgeving met een reformatorische identiteit te doen. Zij ervaart veel waardering van personeel.
‘Het is heerlijk om met oudere mensen om te gaan,’ is haar conclusie, ‘je bent als vrijwilliger onmisbaar en het is ontzettend dankbaar werk. Als je er eenmaal aan begonnen bent, wil je het niet meer loslaten!’

Annet Weijers (43) schenkt sinds tweeënhalf jaar eens per maand ’s middags koffie op de afdelingen. Verschillende familieleden van haar wonen in d’Amandelhof of doen vrijwilligerswerk in het huis. Toen er een oproep voor vrijwilligers in de kerkbode stond, meldde ze zich aan. Ze vindt het fijn om in een reformatorisch woonzorgcentrum te werken. Ze komt veel bekenden tegen in d’Amandelhof, en dat vindt ze prettig. ‘Vrijwilligerswerk is boeiend. Je kunt echt iets voor iemand betekenen. De bewoners zijn zo dankbaar als je komt en even een praatje maakt.’
Ook Annet vindt het moeilijk als bewoners overlijden. Zeker mensen die je beter hebt leren kennen.
Naast haar vrijwilligerswerk heeft Annet ook een gezin en een baan. ‘Maar voor je vrijwilligerswerk moet je gewoon tijd maken. Ik werk volgens een rooster, dus ik zet het in mijn agenda en houdt daar gewoon rekening mee.’ Tegen iedereen die nog geen vrijwilligerswerk doet, zou Annet willen zeggen: ‘Joh, dat moet je gewoon doen, het is zo leuk en je krijgt er zoveel waardering voor terug. Echt, gewoon doen!’

Sarah Rikkers (14) helpt sinds anderhalf jaar bij de dagbesteding. Ze verveelde zich op zaterdag. Tot haar moeder haar aanraadde om vrijwilligerswerk te gaan doen. Zo kwam ze voor haar 14e al bij d’Amandelhof terecht. ‘Ik wist van tevoren niet dat ik het zo leuk zou gaan vinden!’
Ze helpt de bewoners die naar de dagbesteding komen tijdens het koffiedrinken, doet een spelletje of een activiteit, dekt de tafels en maakt fruit klaar voor de bewoners.
Sarah gaat straks ook voor de zorg kiezen, ze wil graag stage gaan lopen in d’Amandelhof en er misschien zelfs wel gaan werken. ‘Als je al vroeg vrijwilligerswerk gaat doen, kun je alvast proeven aan de ouderenzorg. Dat maakt de keuze voor een vervolgopleiding makkelijker’ vindt Sarah. ‘Het is leuk om met ouderen om te gaan. De mensen zijn erg dankbaar. Ik werk samen met Celine, zij is 15 en ook vrijwilliger. Dat is gewoon super gezellig! Door het vrijwilligerswerk zijn we vriendinnen geworden. We hebben echt veel plezier met elkaar en met het personeel.’
Soms is het vrijwilligerswerk in d’Amandelhof ook wel lastig. ‘Als er mensen ziek zijn of sterven. Dan praten we er samen met het personeel over en dat is fijn.’ Sarah zou alle jongeren willen oproepen eens over vrijwilligerswerk na te denken. ‘Je moet het echt doen, want het is superleuk! En je hoeft echt niet álles voor geld te doen.’
In haar klas is Sarah de enige die vrijwilligerswerk doet. Haar vriendinnen vinden het wel heel goed van haar dat ze dat doet, maar zelf hebben ze liever een baantje. Sarah heeft naast het vrijwilligerswerk een krantenwijk. ‘Ik krijg geen geld voor mijn werk in d’Amandelhof, maar ik leer er veel van, wat handig is voor later als ik in de zorg wil gaan werken.’

Heb je ook interesse in een uitdagende vrijwilligersfunctie in een van onze woonzorgcentra?

 

Cedrah (advertorial) op 02-12-2019, 11:03
Geen reacties

Meer nieuws

Zo’n 40 procent van de christelijke jongeren heeft mediawijze interventies ondernomen om minder online te zijn. Dit hebben ze gedaan door apps te verwijderen, hun telefoon vaker weg te leggen, apps te...
Geen reacties
13-11-2019
  Kimon heeft als doel het evangelie aan kansarme kinderen te vertellen. Omdat zij zelf niet in staat zijn woorden te geven aan hun gebrek, pijn en nood.    
Geen reacties
31-10-2019
Ons panellid, evangelist Jan van Dooijeweert, is met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Nog hedenavond (26-10) krijgt hij een hersenoperatie. We vragen jullie voorbede.
7 reacties
26-10-2019
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering