(...) als ik hem nodig heb sta ik er alleen voor. Wat nu? Mag ik hem loslaten? D...

Geachte dominee Klomp. Ik ben een jonge, gescheiden moeder en heb kinderen bij mijn vriend. Hij wil/kan niet trouwen. Velen hebben hem erover gesproken, u ook. Ik wilde trouwen, ben hem trouw gebleven, ik wachtte geduldig op hem. Ik ben al overspannen geweest. Na jaren tevergeefs wachten hoeft het van mij niet meer. Hij behandelt mij goed en is best aardig, maar als ik hem nodig heb sta ik er alleen voor. Wat nu? Mag ik hem loslaten? Dat is toch scheiden? En mag ik ooit weer een relatie en eventueel huwelijk aangaan?

Beste moeder tussen hoop en vrees,

Dank voor je reactie, die veel gedachten naar boven haalt. Ik vind het moeilijk om op zo`n tere zaak via dit medium te antwoorden. Maar ik zal het proberen. Al kun je per e-mail niet alles zeggen.

Is jullie start wel goed geweest? Dat ligt misschien niet aan jou. Je `vriend` is moeilijk te peilen. Ik durf niet te zeggen dat hij egoïstisch is, soms wekt hij wel de indruk dat hij alleen voor zichzelf gaat en eigen genot. Maar doordat hij niet in zijn diepste motieven laat kijken, is het niet gemakkelijk hierover iets zinnigs te zeggen.

Hij spreekt wel over God, maar leeft het oprecht in zijn hart: Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal? Als dat zo was, zou je op diverse punten een andere levenswandel verwachten. Ook in de relationele sfeer. Ik vind het zwaar om je iets aan te raden. Er zijn wonden, misschien ook bij hem. Zijn jullie, ben jij bij een kerk aangesloten? Direct pastoraal contact en begeleiding is m.i. nodig. Daarmee zullen de problemen niet (direct) opgelost zijn/worden. Maar onder Gods zegen en correctie moet dit wel de weg zijn/worden.

Ik wens je sterkte en zegen toe van de Heere.

Groetend, ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

132 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven