Waarom-vragen

Ik ben een jonge vrouw uit de Gereformeerde Gemeenten. Mijn vraag gaat over waarom-vragen. Mag je deze wel stellen? Het voelt namelijk  verkeerd om dit te doen. Door ingrijpende levensgebeurtenissen komen er bij mij gedurende de dag vaak verschillende waarom-vragen naar boven. Ik wil zo graag vertrouwen op de voorzienigheid van God, maar soms gaan dingen mijn verstand te boven.

Als ik kinderen van God hoor spreken over het thema voorzienigheid  klinkt het alsof ze soms in de moeilijkste omstandigheden geen 'waaroms' hebben. Mede hierdoor lijkt het zijn/worden van een kind van God een onmogelijkheid.

Beste jonge vrouw,

Ingrijpende levensgebeurtenissen hebben je leven gestempeld, zo proef ik uit je vragen. Het zorgt ervoor dat je waarom-vragen hebt in je gedachten. Wat kan het lijden in het leven diep zijn, als golven over je heen stromen en er sprake is van moeite, verdriet, pijn of andere vragen. Je hebt dit op een of andere manier als jonge vrouw ook in je leven (meermaals) meegemaakt. Misschien zit je er nog wel middenin en overheerst de storm je levenspad. Waarom, o Heere, waarom?

In je vragen verwijs je naar een thema dat in Zondag 10 van de Heidelbergse Catechismus wordt behandeld: de voorzienigheid Gods. Een prachtig, rijk en diepgaand antwoord. Bijna té veel en te groot om te geloven: dat "alle dingen (...) van Zijn Vaderlijke hand ons toekomen", en: "Dat wij in allen tegenspoed geduldig, in voorspoed dankbaar zijn mogen...", enz. Je hoort andere mensen zo spreken over de voorzienigheid Gods, dat het jou lijkt alsof ze geen waarom-vragen hebben. En jij hebt deze vragen wel en denkt: "Dan kan ik vast geen kind van God zijn of worden." Klopt het dat deze gedachte min of meer de kern is van je worsteling? 

Ik zou je adviseren niet het vertrekpunt van je gedachten te leggen in jezelf óf bij de uitspraken van andere mensen. Laten we luisteren naar Gods Woord. Wonderlijk dat de Heilige Geest de Bijbelauteurs ook waarom-vragen heeft op laten schrijven. In Exodus 14:11 klinkt een wanhopige en verontwaardigde waarom-vraag van het volk Israël richting Mozes, ze zijn bang in de woestijn te moeten sterven. Elders vinden we een klagend ‘waarom’ van Jozefs’ kinderen, zij vinden dat ze te weinig grondgebied hebben ontvangen (Joz. 17:14). Het derde hoofdstuk van Job tekent diep lijden van een man die nabij de wanhoop is en klinkt het driemaal: "waarom, waarom, waarom?" Psalm 10 begint met een benauwde, biddende roep naar de HEERE: "waarom staat Gij van verre? waarom verbergt Gij U in tijden van benauwdheid?" In psalm 43 lezen we van een verdrietige waarom-zucht tot God. Johannes toont een hele andere waarom-vraag en schrijft over verrader Judas die op een verontwaardigde en onoprechte wijze vraagt waarom de vergoten zalf niet was verkocht en aan de armen was gegeven. En verder in Lukas 2:48 waar Jozef en Maria aan hun Kind Jezus bezorgd vragen: "Kind! Waarom hebt Gij ons zo gedaan?" 

De voorgaande zeven waarom-situaties illustreren dat er verschillende achtergronden en motieven zijn die aan deze vragen ten grondslag liggen. Toch zijn er hoofdzakelijk twee bewegingsrichtingen van waarom-situaties te ontdekken. Enerzijds een waarom van God af. Deze waarom-vraag zal blijven steken in verontwaardiging en uitlopen op verbittering en God de rug toe keren. Anderzijds een waarom naar God toe. Dan wordt als het ware vanuit de diepte de hand uitgestoken naar omhoog om de Heere aan te grijpen. De richting van de waarom-vraag kan voor jezelf niet altijd even helder liggen, maar laat het wel een aansporing zijn om de toevlucht te nemen tot God in Christus. Zoals het klinkt in psalm 86:4:

‘k Ben gewoon, in bange dagen,
Mijn benauwdheid U te klagen;
Gij toch, Die d’ ellenden ziet,
Hoort mij, en verstoot mij niet.

Calvijn heeft veel over het thema van Gods voorzienigheid nagedacht en geschreven. Van belang is daarbij zijn achtergrond. Calvijn heeft niet geschreven vanuit een warme studeerkamer of relaxe fauteuil, maar vanuit de rauwheid van het leven. Als opgejaagd wild heeft hij jaren rond moeten zwerven. Van huis en haard verdreven, vluchtend van regio naar regio en voortdurend ontmoette hij tegenstand. Bovendien had hij zelf te kampen met persoonlijke, lichamelijke en mentale zorgen en zwakheden. En toch, juist híj pakt het thema van Gods voorzienigheid op. Te midden van aardse angst en onzekerheid vindt Calvijn rust in Gods voorzienigheid. Gods voorzienigheid, evenals Gods verkiezing, waren voor Calvijn geen leerstukken maar leefstukken! Ofwel, hij sloeg het oog omhoog en richtte het hart naar boven. 

Die weg wil ik je ook wijzen, de weg naar de HEERE. Gods kinderen hebben ook waarom-vragen, al hoor of zie jíj ze niet. Hoe dan ook, neem hen niet als eerste of enige uitgangspunt. Want al zouden ze nooit enige waarom-vraag hebben en jij wel, dan zal het je op jezelf terugwerpen. Dan stapelt geestelijke nood ("kan ik een kind van God zijn als ik waarom-vragen heb?") zich bovenop de vragen vanuit jouw ingrijpende levensgebeurtenissen. Druk daarom je waarom-vragen niet weg, maar breng ze weg. Breng ze naar God toe. Leg ze biddend voor de HEERE neer. Vlucht ermee tot God in Christus. Je mag worstelen met levensgebeurtenissen en Gods leiding in het leven, alleen doe het wel voor Gods genadetroon. Bedenk dat de boze duivel je níet op die plaats voor Gods aangezicht wil hebben. Daar zal hij tegenop komen. Maar laat dat je niet weerhouden eerlijk aan de Heere te laten horen wat er in je omgaat.

Dat vraagt wel overgave. In psalm 77 weigert Asaf zich eerst te laten troosten. Waarom? Omdat het een aanvaarding zou betekenen wat God uit Zijn hand toeschikt. Toch komt ook bij Hem een omwenteling, de goede wending: naar de HEERE toe. Dat leert dat we niet vast moeten blijven zitten bij de waarom-vragen. Want ook hierin geldt de nodiging en belofte: "Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven" (Matt. 11:28). En luister eens naar de woorden die klinken vanaf het kruis: "Mijn God, Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten?" Het zijn woorden van de Heere Jezus Zelf. De Heilige Geest wil ons leren dat ten diepste al onze waarom-vragen geborgen mogen zijn in deze grote waarom-vraag van de gekruisigde Borg en Zaligmaker. Bidt Hem om Zijn ontferming en sla het oog op Christus’ kruis. Smeek als de Kananese vrouw: "Heere! Gij Zone Davids, ontferm U mijner!" (Matt. 15:22), ja, aanhoudend: "Heere, help mij!" (vs. 25). Zo’n bidder laat de Heere onmogelijk staan, daarover is Hij met innerlijke ontferming bewogen.

Ik hoop dat bovenstaand antwoord als een richtingwijzer voor je gebruikt wordt en jij je hele leven, met alle waaroms, in Zijn handen legt en je laat leiden door Zijn Woord en Geest.

Met mooie groet,
A. J. C. van Gent

Dit artikel is beantwoord door

A. J. C van Gent

• Geboortedatum:
  28-10-1990
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Heinenoord
• Status:
  Actief

12 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven