Psychische schade aangericht en wel aan het Avondmaal

Ik weet van iemand die een ander heel veel psychische schade heeft berokkend. Maar afgelopen zondag zag ik dat hij ook aan het Avondmaal ging, zonder dat hij tegenover haar enige spijt heeft betuigd. Mag dat wel? Kun je dan zomaar aangaan?

Beste vraagstell(st)er,

Natuurlijk ken ik niet de achtergronden van de zaak waarover je schrijft. Maar in zijn algemeenheid zou ik zeggen: als ik iemand psychisch beschadigd hebt (wie het dan ook is), moet ik daarvoor vergeving vragen, ook aan de persoon in kwestie zelf. Heeft de Heere Jezus ons niet geleerd: "Zo gij dan uw gave zult op het altaar offeren en aldaar gedachtig wordt, dat uw broeder iets tegen u heeft; laat daar uw gave voor het altaar en gaat heen, verzoent u eerst met uw broeder en komt dan en offert uw gave... (Matth.5:23v). Vgl. ook Matth.18:15vv.

Maar denk er nu ook eens over na wat precies jouw roeping is tegenover de persoon die je bedoelt. Kan jouw relatie met die persoon het aan, dat je hem ook zou kunnen aanspreken over zijn handelwijze? Vraag de Heere om wijsheid om daar op de rechte wijze met hem over te spreken. Dat is immers niet alleen een taak van een dominee of ouderling. Wij moeten ook als leden van een gemeente op elkaar toezien en het geestelijk welzijn van elkaar op het oog hebben.

Overigens kan het zijn, dat twee mensen die met elkaar verloofd zijn geweest -ik denk dus nu niet aan een man en een vrouw die elkaar voor het leven trouw hebben beloofd- hun relatie hebben verbroken en dat zij na veel met elkaar gesproken te hebben, moeten constateren, dat de zaak tussen hen beiden niet hersteld kan worden. Dan kan het zijn, dat zij van elkaar afscheid moeten nemen, zonder dat het tussen die twee echt weer goed is gekomen. Wel, laten zij dan elkaar belijden waarin zij verkeerd zijn geweest en intussen verdragen wat ze niet verbeteren kunnen. Laten zij vooral de Heere vragen om vergevingsgezind te zijn tegenover elkaar, zodat zij niet met wrokgevoelens aan een en dezelfde avondmaalstafel zitten.
 
Ik hoop dat je met dit antwoord wat kunt.
 
Je, ds. C. den Boer