Vraag
Ik ben begin twintig, ontzettend dankbaar voor alles. Ik geniet van het leven, maar... toch verlang ik heel erg naar het einde van het leven. Naar een leven in de hemel dicht bij de Heere Jezus Christus. Een groot verlangen. Ik heb nog geen nieuw hart, maar ik hoop dat het mij ooit gegund wordt. Zijn dit rare gedachten?
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
Antwoord
Waarde vriend(in),
Dat is inderdaad een wat wonderlijke gedachte. Gods kinderen verlangen naar de hemel omdat ze daar hun Zaligmaker zullen ontmoeten. Ze hebben heimwee naar de hemel, omdat ze dan nooit meer hoeven te zondigen. Ze zien uit naar de wederkomst om met alle gelovigen God groot te maken. Dat zijn zomaar enkele redenen waarom een christen uitziet naar het hemelleven. Dat zijn verlangens die voortkomen uit een wedergeboren hart, een hart dat door het geloof Jezus heeft leren omhelzen als de enige Zaligmaker tot verzoening van al hun zonden.
Wanneer je nog geen nieuwe hart hebt, een hart dat door wedergeboorte God heeft lief gekregen, ken je deze verlangens niet, zoals de Bijbel daarover spreekt.
Hoe zit dat dan bij jou? Je bent hierop aarde gelukkig, dat is een rede om God te danken. Maar waarom verlang je dan naar een eeuwig leven met Jezus Christus, Die je niet kent?
Het nieuwe leven wordt ook jou gegund. Als er iets in de Bijbelse boodschap duidelijk wordt, dan is het dit dat Jezus Christus het verlorenen zoekt. Dat Hij geen lust heeft in de dood van goddelozen, maar daarin dat jij je bekeert en gelooft het Evangeliewoord.
Vriend of vriendin, heb jij wel een Zaligmaker nodig? Voel jij je zonden wel, die je schuldig en strafwaardig maken voor God. Overtuigingen die je diep een ongelukkig en onrustig mens maken? Bidt om de Heilige Geest, dat Hij in je wil komen wonen en je leren wil wie jij bent -een arme zondaar- en leren wil Wie de heilige God is. Om zo nu verlegen te worden om Jezus, de Zaligmaker van zondaren.
Wanneer je Hem mag kennen als je Redder en Verlosser, wordt in je hart een heimwee geboren om altijd bij Hem te mogen zijn. Van harte hoop ik dat mijn antwoord je mag helpen bij de oplossing van de vraag waar je meeloopt.
Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. A. Egas
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.A. Egas
- Geboortedatum:30-05-1957
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Damwoude
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Heb je de bijbel gelezen? Daar staat niks over wachten totdat het je misschien wordt gegund.
Het is je al gegund toen Jezus aan het kruis stierf voor je zonden en weer levend werd.
De bijbel staat vol teksten over dat je mag komen, kiezen en je leven aan God mag geven. Omdát Hij het Zijne in Jezus voor jou gegeven hééft!
Het klinkt misschien vroom wat je zegt maar eigenlijk is het beledigend richting God. Hij zal het je niet op een dag (als jij goed genoeg bent of als jij genoeg berouw hebt of voelt) gunnen. Dat is eerder wat moslims geloven.
Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.... God heeft de eerste stap gezet, en nu ben jij aan de beurt: Kom!
Dat wil ik graag met anderen, die ook vastlopen, delen.
Gods zegen!
Dank Samanthi!
Met jou Sma, word ik er ook verdrietig van als ik de vraag lees van deze jonge twintiger. Niet zozeer omdat je dit schrijft. Maar veel meer om, hoe je op zo’n gedachte komt, of het je wel gegund wordt? Waar gehoord of geleerd? Op school, catechisatie of vanaf preekstoel? Mag niet waar zijn!
In ieder geval leer je dit niet vanuit de Bijbel. Er is geen voorbeeld te vinden van iemand die verlangen naar Hem had en geen genade en gunst (over gunnen gesproken!) ontving. Hij is genadig, barmhartig en groot van goedertierenheid.
tegen God gezondigd.
dan wens ik dat de Heere Zich openbaard ,
dat vragensteller de Heere persoonlijk gaat leren kennen als een verlorene,die geleerd heeft alles in mij is zonde,o waar dan heen?
hier beneden is het niet
bid maar zoals ds Egas zegt
er moet plaats gemaakt worden in ons hart vragensteller bid vurig om de H G
De dingen die je noemt kun je alleen kennen als je al wedergeboren bent en de Heere kent, lees eens in de de verwerping der dwalingen in de DL... Die leren: Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is. Want deze dingen strijden tegen de klare getuigenissen der Schrift: Gij waart dood door de misdaden en de zonden en: Het gedichtsel van des mensen hart is alleenlijk boos, te allen dage. Daarenboven, hongeren en dorsten naar de verlossing uit de ellende, en naar het leven, en Gode een offerande van een gebroken geest opofferen, geldt eigenlijk van de wedergeborenen, en van degenen die zalig genaamd worden
