(...) Als ik gewoon achter mijn bureautje mijn werkzaamheden kan doen, gaat het ...

Ik ben een jonge vrouw van tussen de 22 en de 25 jaar. Ik ben altijd al onzeker iemand geweest. Heb daar ook wel gesprekken over gehad met een maatschappelijk werkster. Ik werk nu ongeveer twee jaar bij dezelfde werkgever, maar ik merk dat het mij nog steeds parten speelt. Als iemand mij bijvoorbeeld belt voor een vraag over mijn werkzaamheden, dan schiet ik altijd gelijk in de verdediging en ben ik bang dat hij of zij een vraag stelt die ik niet kan beantwoorden. Tevens merk ik dat er vaker gevraagd wordt of ik meer verantwoordelijkheden op mij wil nemen, maar ik merk dat ik “nee” zeg omdat ik het eng vind. Ook al zeggen ze dat ik het goed doe, ik blijf onzeker. Met name bij nieuwe taken en vooral bij die taken waarbij ik meer contact heb met collega's (die ik niet dagelijks zie). Dat vind ik het engst. Als ik gewoon achter mijn bureautje mijn werkzaamheden kan doen, gaat het prima. Maar zodra ik mensen moet bellen, overleggen, etc., dan wordt ik onzeker. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Alvast bedankt!

Beste vragensteller,
 
Je schrijft dat je altijd al onzeker bent geweest en daarvoor al gesprekken hebt gehad met een collega maatschappelijk werkster. Of de gesprekken geholpen hebben en er na een periode weer "terugvalgedrag" ontstond is mede bepalend hoe ik je vraag zou beantwoorden.

Als het inderdaad zo is dat je deze klachten altijd al hebt, en dus bij jouw persoonlijkheid lijken te horen, dan raad ik je zeker aan om in psychotherapie te gaan. Mogelijk is er sprake van een dieper liggende oorzaak voor jouw onzekerheid. Zeker wanneer je al gesprekken hebt gehad met een hulpverlener en dit blijkbaar niet "beklijft" raad ik je aan om meer verdiepende therapie aan te gaan.

Een andere optie is een contextueel therapeut die, samen met jou, gaat onderzoeken in hoeverre jouw klachten zijn ontstaan in jouw geschiedenis en welke aspecten in het hier en nu jouw klachten in stand houden. Duidelijk is dat je niet in vrijheid keuzes kunt maken maar vanuit angst. Hiermee geef je aan dat anderen "onbetrouwbaar" zijn voor jou, al dan niet terecht.

Vaak is gedrag in het hier en nu gebaseerd op "oude kwetsuren" in het verleden. Jouw manier van omgaan met moeilijkheden in het verleden kunnen een onbewust patroon geworden zijn waarop jij nu, in het hier en nu, je gedrag baseert. Jouw angst lijkt immers onterecht (men bevestigt dat je het goed doet) en past niet bij een volwassen vrouw die twee jaar bij haar werk goed werk doet. Het feit dat je vooral opziet tegen collegiaal contact bevestigt het vermoeden dat het te maken heeft met een onbewust patroon vanuit je verleden waarop je mensen in het hier en nu benadert. Je doet hiermee anderen en jezelf tekort. Zij "verdienen" niet dat je bang bent voor hen en jij lijdt onder deze situatie.
 
Ik raad je dan ook aan om hulp te zoeken bij een psychotherapeut of contextueel therapeut. Eleos is een christelijke organisatie waar je terecht kunt met deze problematiek maar ik weet niet of deze in jouw regio zit. Het beste kun je contact opnemen met je huisarts omdat deze op de hoogte is van de sociale kaart in jullie omgeving. Mocht je zelf iemand willen zoeken dan kun een christelijke hulpverlener zoeken op de site www.cskonline.nl.
 
Eerlijk gezegd hoop ik dat je hulp zoekt omdat het zo’n hardnekkig" probleem is voor je. Ik wens je van harte succes in deze zoektocht!
 
Met vriendelijke groet,
Petra van Bodegraven

Naschrift redactie: Het is mogelijk om via de chat van Refoweb anoniem te spreken met een hulpverlener van Eleos. Wil je dat, maak dan een afspraak via eleos@refoweb.nl

Dit artikel is beantwoord door

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven

• Geboortedatum:
  26-03-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

122 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven