Wuppies

Hoe staat u tegenover het verschijnsel Wuppie? Een vriendin van mij heeft een ziekelijke fascinatie voor deze pluizige beestjes en houdt van ze zoals ze in haar toekomstige huwelijk zou moeten liefhebben. Ik vind dat ze erg ver gaat in haar relatie met deze Wuppies, een schepsel van Vader Abraham (kan die naam eigenlijk wel?), die tevens op zondag te verkrijgen waren bij de AH Supermarkt, en tegenwoordig bij andere op zondag geopende winkels. Zou u mij van advies kunnen dienen waarmee ik haar vervolgens kan confronteren?

Tja, je stelt een lastige vraag. Ik heb eerst even opgezocht wat die Wuppies ook alweer waren. In de kern van de zaak is een Wuppie totaal niet bijzonder, want het idee bestaat al jaren. Toen ik vroeger naar de opendagen van de land- en luchtmacht ging, waren daar ook gratis van die Wuppie-achtige figuurtjes met een soldatenhelm of een pilotenpet of iets dergelijks op en die plakten we dan thuis op de muur of ons bed: dat was grappig, meer niet. Dat het hele idee Wuppie is aangeslagen heeft volgens mij te maken met het WK: ik las op site van de AH dat er ook een Wuppie-lied is en een Wuppie-videoclip. Als ik zoiets hoor, trek ik altijd mijn wenkbrauwen op: "weer een nieuwe rage, waarbij de winkels goud geld verdienen."

Toch snap ik je vraag goed. Je spreekt over “een ziekelijke fascinatie”
en ik kan me hierbij een voorstelling maken. Dat wat ik ga zeggen ter beantwoording van je vraag, gaat dan ook niet over de persoon van jouw vriendin, maar alleen over haar gedrag. Persoon en gedrag moet dan ook duidelijk onderscheiden worden.

Ik moest bij je vraag denken aan de Teletubbies, waarover mensen een aantal jaar geleden ook zeiden dat ze er helemaal verslaafd aan waren. Er is toen een publieke bespreking geweest in een artikel: kern van die verslaving was dat ze met de Teletubbies in een andere vredige wereld kwamen, waarin de Teletubbies hun vriendjes waren: dit werd onder andere gezegd door een persoon van rond de 35 jaar.

Terugkerend naar de Wuppies, ik vat die fascinatie van je vriendin op als dat je vriendin met de Wuppies in een soort andere wereld terechtkomt. Dit gedrag komt op mij over als kinderlijk (dat is dus onvolwassen), maar ook gevaarlijk: dit gedrag kan (onbewust) iets krijgen van het ontvluchten van de werkelijkheid. Iedereen fantaseert wel eens iets, maar meestal is dat niet om de werkelijkheid te ontvluchten. Met een verslaving (wat ik opvat als een ander woord voor “ziekelijke fascinatie” ) wil je de werkelijkheid wel ontvluchten.

Hiermee wil ik nadrukkelijk niet gezegd hebben dat je vriendin dit bewust doet, maar ik vraag me wel af waarom ze dat doet: dit zou je haar kunnen vragen. En ook vraag ik me af of dit gedrag kan overeenkomen met het geloof in een werkelijkheid waarin God als Schepper en Vader de werkelijkheid leidt, bestuurt en onderhoudt in overeenstemming met Zijn raadsplan en welbehagen: vergelijk hiervoor vraag en antwoord 1 en 27 van de Heidelbergse Catechismus. Naar mijn bescheiden en persoonlijk gevoel botst een verslaving aan Wuppie's toch met dit geloof en ook met volwassen menselijk gedrag.

Dit zijn de twee dingen die ik je kan aanreiken, maar ik blijf het wel een lastige vraag vinden. Ik ben tenslotte je vriendin niet en weet dus ook niet precies waarom ze dit doet en hoe zij dit voor God verantwoordt: vraag haar eens naar de twee dingen die je heb aangereikt en doe het vooral in liefde!

M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

143 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven