Honger om God te mogen ervaren

Ik ben al een tijdje christen en ik heb een verschrikkelijke honger om een keer God te mogen ervaren. Al is het maar kippenvel krijgen tijdens het bidden. Ik verlang naar een nauwere band met de Heer, maar Hij blijft voor mij dezelfde afstand houden. Ik wil De Heer graag een keer voelen; het hoeft niet veel te zijn... Mag ik erop vertrouwen dat Hij mijn wens in vervulling laat gaan, want als je in Matheus lees, dan staat daar dat al je wensen vervuld worden die betrekking hebben op het geloof. Ik verlang dus naar een sterkere band met de Heer. Is het een kwestie van vertrouwen?

Beste vraagsteller,
 
Je antwoord ligt eigenlijk opgesloten in je laatste vraag: God vertrouwen. Inderdaad, het (echte) geloof is niets minder (maar ook niets meer!) dan op de Heere God vertrouwen. En met dit ”vertrouwen” bedoel ik dan niet, dat je maar met een boekje in een hoekje gaat zitten en zingt van "Stil maar wacht maar, alles wordt nieuw". Vertrouwen betekent in zijn uiterste consequentie dat je God vrij laat in Zijn vrijmacht om te doen al wat Hém behaagt, dat is: alles wat Hij doet en niet doet. Maar bij dit vertrouwen hoort ook dat andere: God kennen. Kennen en vertrouwen, dat zijn de kenmerken van het geloof van een bekeerd en veranderd mens. Zo je wilt: een échte christen.
 
Inderdaad wil God al onze gebeden horen, zo mogelijk ook verhoren. Maar niet in de zin dat Hij Zijn goedkeuring zou geven aan ónze wensen en verlangens. Er is maar één gebed dat God altijd hoort: het gebed om de Heilige Geest. Dat deze Derde Persoon van de Drieëenheid in ons hart en leven wil komen wonen en werken. Met dit ene doel: om Christus te verheerlijken. Dat werken strekt zich -gelukkig maar!- verder uit dan kippenvel, voelen of ervaren. Strekt zich ook verder uit dan indrukken, visoenen of een bijbeltekst krijgen.
 
Ik herken ergens in je vraag iets van het gebed van Mozes, als hij in Exodus 33:18 aan de Heere vraagt: "Toon mij Uw heerlijkheid." Mozes heeft Gods stem gehoord. Sprak met God als met een vriend. Maar het was altijd tegelijk onthuld en verhuld. Zelfs boven op de berg Horeb, bij het ontvangen van de Wet.

Nu staat dit gebed van Mozes niet los van wat eraan vooraf is gegaan. En het staat evenmin los van de relatie waarin Mozes tot de Heere God staat. Er is een godvruchtig leven aan vooraf gegaan. Daarbij is God Zelf op cruciale momenten ook heel ver gegaan in gebedsverhoring. Lees wat eraan vooraf gaat, met name als Mozes zich als middelaar opwerpt voor het zondige volk Israël (Exodus 32: "Delg mij maar uit Uw boek...").
 
God gaat heel ver met Mozes. Daarom kan Mozes ook heel ver gaan met zijn God. Maar dat laatste kan God hem niet geven. Mozes kàn God niet zien, want (zo zegt God): "Gij zoudt Mijn Aangezicht niet kunnen zien. Want Mij zal geen mens zien en leven." Een mens in zijn zondige staat zou verteerd worden door en verpletterd onder het heilig gewicht (kabod) van Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid. Geen mens kan dat verdragen. Net zo min als iemand in de zon kan kijken zonder blind te worden.
 
Velen -ook diep ingeleide christenen- zijn hun hele leven op een oneigenlijke manier op zoek (geweest) naar bepaalde Godservaringen in hun leven, maar kregen ze niet! Daarbij, zou jij (of ik) het met die ene Godservaring kunnen volhouden? Vertrouw er maar op, wanneer je Gods Woord leest (en hoort onder de prediking) dat je niet alleen Zijn Woord hoort, maar dat je ook Zijn stem verneemt. Heel persoonlijk, aan jouw adres. Denk je dat maar eens in. Houdt het ervoor. Dan zul je ook gaan merken (!) dat het geloof uit het gehoor is, en het gehoor uit de prediking van het Woord Gods.
 
Ds. M. F. van Binnendijk, hervormd predikant te Capelle aan den IJssel

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven