Eerste liefde verlaten

Ik heb een probleem. Ik heb een tijd verkering gehad met een jongen, maar door verschillende omstandigheden maakte ik het uit. Nu ben ik daar toch wel veel mee bezig omdat ik er achter ben gekomen dat ik nog steeds van die jongen houd. Ik vroeg God of Hij me wilde laten zien wat zijn wil was met mijn leven. Toen ik na dat gebed mijn bijbel opendeed, viel mijn oog direct op Openbaring 2:4: "Maar Ik heb tegen u dat gij uw eerste liefde hebt verlaten." Mag ik dit op mijzelf toepassen of moet ik dit in het verband van het hoofdstuk lezen?

Beste vragensteller,

Ik kan me voorstellen dat je de dingen die je beschrijft in je brief inderdaad als 'een probleem' ervaart. Het is vaak heel verwarrend als je gevoelens van liefde en gemis ervaart en daar voor de Heere geen duidelijkheid in kan krijgen. Wat ik proef in je brief zijn toch 'hevige emoties'.

Een paar dingen. Je schrijft "dat je door verschillende omstandigheden het hebt uitgemaakt. Nu ben je daar toch wel veel mee bezig omdat je er achter bent gekomen dat je nog steeds van die jongen houdt." Nu is dat op een probleem op zichzelf. Is het voor jezelf nog helder "waarom" jíj het hebt uitgemaakt? Je houdt nog wel van die jongen, maar ik begrijp dat er geen contact meer met hem is, omdat jij dat niet meer wilt. Je moet in deze verwarring jezelf een vraag stellen: mis je deze jongen, of mis je de verkering? Soms gebeurt het wel, dat mensen zo het contact, de gezelligheid en andere omstandigheden van de verkering missen, dat ze toch de persoon met wie ze verkering hadden gaan idealiseren. Helaas weet ik jouw omstandigheden niet. Maar, probeer voor jezelf duidelijkheid te krijgen in dat spanningsveld van 'uitmaken' en 'terugverlangen'. Probeer niet op je emoties te drijven, maar denk daar rustig en (ook wel) nuchter over na. Spreek er eventueel ook over met iemand, die je echt kán vertrouwen.

Maar, nu dat andere. Het is eigenlijk zo, dat die hevige emoties van verlangen en verwarring met je meegaan als je uit de Bijbel leest en bidt. Dat zijn geen twee kamertjes, met een deur ertussen, maar één ruimte in je leven. De 'trilling' van deze emoties fibreert mee in je geestelijke leven. Dus, als je bij de Heere deze dingen brengt, dan gaat dat diep door je heen.

Ik kan me voorstellen dat als je dan Openbaringen 2 vers 4 leest, dat je daar erg van schrikt, en dat wel zeer toepasselijk vindt. Toch denk ik dat het wel nodig is -zoals je zelf aangeeft- dat je het in zijn verband leest. De Heere spreekt daar vermanend Zijn gemeente aan, dat zij Hem, als eerste liefde heeft verlaten. Je moet dus wel voorzichtig zijn om in die "eerste liefde" jouw vriend te zien, die jij mist. Dat neemt niet weg dat de Heere wellicht iets tegen jou wil zeggen door dit Woord. Misschien wijst Hij je er wel op, dat je geestelijk leven vermindert, verschraalt en aangevochten is door deze verkeringstijd. Dat je vroeger -voor je verkering- dichter bij de Heere leefde, maar dat door de dingen van je verkeringperiode -je hebt het toch ook niet voor niets uitgemaakt- verder van de Heere af bent gekomen. Dat kan toch? Gevoelens omtrent verkering, verliefdheid en liefde kunnen heel hevig zijn. Maar, probeer wel in de dingen van de Heere 'romantische gevoelens' en 'geestelijke ervaringen' niet te verwarren. ('romantiek' kan ook veel pijn doen)

Maar er is ook een andere kant. Als jij van die jongen houdt, dan kan het ook wel eens zijn, dat je gewoon naar hem terug moet gaan als dat mogelijk is. Ik kan daarin geen helderheid krijgen vanuit je brief, maar het is welopmerkelijk dat je schrijft dat je van hem houdt. Als dat echt zo is,  moet je terug naar hem en hem dat uitleggen. Misschien dat hij graag wil dat je erop terug komt. Maar, vanuit de gegevens van je brief kan ik daar geen duidelijkheid over krijgen en dus ook niet geven. Trouwens, dan kan sowieso uiteindelijk jij alleen.

Tenslotte: ik kan me voorstellen dat de woorden van dit antwoord misschien anders uitvallen als jij had gedacht. Ik heb oprecht geprobeerd om je vraag te beantwoorden. Soms kan een stukje sturing nodig zijn. Maar, echte duidelijkheid van "dat moet je doen", dat kan ik je ook niet geven.

Ik ben blij dat je de moeite hebt genomen om deze vraag van jouw hart te stellen. Ik heb 'm biddend proberen te beantwoorden. Probeer voor jezelf en voor deze jongen deze situatie niet te lang te laten voortslepen. Dan worden je gevoelens niet continu heen en weer geslingerd en je gebedsleven  komt ook niet steeds onder het beslag van deze situatie. Ook hierin geldt -soms na veel overleggingen en gebeden- laat uw ja ja zijn, en uw nee nee.

Ik wens je van harte wijsheid en sterkte toe, boven alles Gods rijke zegen.

Vriendelijke groeten,

Ds. A. Goedvree, Haaften

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Goedvree

• Geboortedatum:
  16-06-1970
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hellouw
• Status:
  Inactief

108 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven