Allebei niet willen verhuizen bij huwelijk

Ik heb verkering met een ontzettend lieve jongen van 21 jaar oud. Zelf ben ik anderhalf jaar jonger dan hem. Beide hebben wij tot ons groot verdriet meerdere relatie(s) gehad. Ondertussen hebben wij ruim negen maanden een relatie met elkaar. We zien het als Gods weg die ons naar elkaar toe heeft gebracht. Het mooiste is dat we van elkaar mogen weten bekeerd te zijn. Een groot wonder.  

Alleen nu lopen wij al enkele maanden tegen een groot probleem aan. We wonen ver van elkaar vandaan. Ruim 200 kilometer. We zien elkaar meestal om het weekend. Dat kost in alle opzichten veel. We zien ons in de toekomst niet zo gauw naar elkaar toe verhuizen. Dit met de twee grootste redenen: familie en werk. Ik heb mijn vriend gezegd dat we er het best nog even over kunnen nadenken. Dat de liefde misschien nog meer moet gaan groeien dan dat er nu al is. Hij is het met mij eens maar ziet natuurlijk het liefst sneller een antwoord.

Hij wil dat we eerlijk zijn naar elkaar toe. Ik begrijp hem goed. Mensen van buitenaf hebben soms makkelijk praten: ga je toch in het midden wonen, of: het is niet alsof je je familie nooit meer ziet. Of zoiets als: je weet waar de huizen het goedkoopst zijn… Dan hebben we het nog niet gehad over onze beide families die erg aan je blijven trekken en willen dat je dicht bij ze blijft wonen.

Uiteraard zit er een kern van waarheid in, maar als we er eerlijk en objectief naar kijken weten we dat er eentje zal zijn die echt alles verlaten moet om bij de ander te wonen. En dan doen de meeste uitspraken er echt niet toe. Een nieuw leven opbouwen aan de andere kant van het land…het is en blijft waarschijnlijk een ingewikkelde kwestie. Onze relatie is meer dan we gehoopt hadden te mogen ontvangen. We passen zo ontzettend goed bij elkaar. Bidden, lachen, huilen, praten, alles kunnen we met elkaar delen. We kunnen elkaar dan toch niet zomaar laten gaan…

Samen en los van elkaar hebben wij gebeden om een wijsheid zoals Salomo die gaf. Een antwoord waar wij misschien nog niet eens aan gedacht hebben. Kunt u ons advies geven? Hoe kijkt u aan tegen ons probleem? En zijn er mensen die in de reacties iets kunnen vertellen over hetzelfde/soortgelijke probleem? Het zal ons erg helpen.

Beste vraagsteller,

Denk je dat reacties van ‘vreemden’ je zullen helpen om beslissingen te nemen? Welnee, er zal heel verschillend over worden gedacht zoals ook familie en vrienden verschillend denken. Wat jullie moeten doen is méér tijd nemen om naar elkaar toe te groeien. Op een ogenblik zal liefde zo sterk worden, dat je maar al te graag bij elkaar wilt zijn. Wáár dan ook, een afstand van 200 km overbruggend of halverwege. Óf je neemt geen toenaderings-beslissing en gaat ieder je eigen weg, al dan niet met pijn in het hart. Want: zolang je denkt dat de een of de ander zich moet opofferen staat er iets tussen jullie in! En dat ‘iets’ gaat níét vanzelf over, maar gaat veel eerder een eigen leven leiden en voor verwijdering zorgen! Dat heeft dan te maken met verwachtingen en teleurstellingen…

Liefde heeft zeker te maken met kéúzes, maar laat zich níét dwingen! Bezint eer ge begint, of geef elkaar de ruimte die (nog) nodig is. Misschien wil je dit niet horen... dan wachten we op reacties!                                                                                                                                                  
Marijke Rots