Bidden of God me wil bekeren

Mijn vraag bestaat eigenlijk uit twee delen. Om mij heen zie ik mensen die in God geloven. Dit gaf en geeft mij een bepaald verlangen dat ik dit ook wil. Daarom bid ik iedere dag of God mij ook wil bekeren. Voor mijn gevoel ben ik hier ook serieus mee bezig. Ik probeer bewust dingen niet te doen, omdat die niet in overeenstemming komen met Gods wil. Toch heb ik het gevoel van: wat nu. Ik kan toch niet meer doen dan alleen bidden? Ik kan mezelf niet zalig maken. Moet er meer vanuit mij komen?

Hier ben ik lange tijd mee bezig. Ik bid en ik lees uit de Bijbel. Ik beluister preken van verschillende dominees. Ik merk alleen dat ik hier misschien wel nog meer door in de war raak. Waar de ene dominee zegt dat je Jezus alleen maar hoeft aan te nemen, alleen maar hoeft te geloven, zegt een andere dominee weer heel wat anders. Hoe moeten wij, als jongeren, als zoveel dominees en andere gelovigen het niet met elkaar eens zijn, het wel weten?

Beste vragensteller,
 
Ik begrijp uit je vragen dat je in ieder geval het verlangen hebt om zalig te worden en bij de Heere God te mogen horen. Laten we dat eens als uitgangspunt nemen: dat verlangen. Ik veronderstel dat je al in God gelooft (in de betekenis van: weet dat Hij bestaat). Als dat niet zo zou zijn, zou je immers ook niet verlangen om bij Hem te horen. Maar geloven in God maakt je nog niet zalig, immers de duivel gelooft ook in God (Jakobus 2:19). Er is dus meer nodig dan geloof in God (in de zin van: weten dat Hij bestaat). Dat voel je goed aan en daarom spreek je ook over bekering. Nu is dat wel een heel Bijbels woord, maar om nu iedere dag te bidden of God je wil bekeren is niet de meest gebruikelijke manier waarop de Bijbel spreekt over bekering. Volgens de Bijbelse boodschap (van zo’n beetje alle profeten en apostelen) nadert God Zélf immers tot de mensen met de boodschap dat zij zich nu maar eens moeten bekeren! 
 
Het meest duidelijk komt deze boodschap tot uiting in de gestalte van de Heere Jezus Christus. Hij kwam naar de aarde om de mensen op te roepen zich te bekeren (zich af te keren) van hun zonden en te geloven (vertrouwen) in het evangelie (het goede nieuws). Wat is dan dat goede nieuws? Dat een mens tóch zalig kan worden, maar niet door zijn eigen inspanningen. Die inspanningen daar schrijf je iets over: veel bidden, netjes proberen te leven, het goede doen, etcetera. Hoe hard je het ook probeert, je komt erachter dat je er niet van binnen door verandert. (Probeer het maar! Je bent er al aardig mee bezig geweest…) Dus je hebt gelijk, je hebt terecht ontdekt: “Ik kan mezelf niet zalig maken.” Maar dít is nu het evangelie: de Heere Jezus kan ons, in tegenstelling tot wijzelf, wél zalig maken. Dus het is zaak dat we voortaan niet meer geloven (vertrouwen) op ons eigen doen en laten, maar dat we geloven (vertrouwen hebben) in de Heere Jezus Christus. Inderdaad hebben die predikanten in zekere zin dus gelijk die zeggen: “Je hoeft alleen maar Jezus aan te nemen.” Als zij tenminste daarmee bedoelen: Niet jouw eigen goeie, vrome, kerkelijke of wettische gedrag kan jou redden voor God, maar alleen de Heere Jezus kan dat. Je moet dus bij de Heere Jezus zijn.
 
Nu kom ik daardoor op het vervolg van je vraag: Al die predikanten zeggen wat anders, maar wie heeft er nu gelijk? Ik snap dat verschillen in de prediking jongeren (en ouderen) in verwarring kunnen brengen, maar volgens mij is het uiteindelijk niet zo ingewikkeld als het lijkt. De vraag die je je mag stellen bij de prediking is: “Dringt deze predikant de mensen erop aan om tot Jezus te komen (Openbaring 22:17)? Of probeert hij de mensen te ontmoedigen die tot Jezus willen gaan (Mattheüs 23:13)?”  Die twee richtingen zijn er (helaas). Er bestaat inderdaad valse of misleidende prediking, dat werd in de Bijbel al aangekondigd. Maar de ware prediking staat of valt met het getuigenis van de Heere Jezus Christus (Openbaring 19:10). Wordt Jezus Christus Zélf verkondigd?

Maar ik wil het wat urgenter maken: wacht niet tot de volgende preek! Als Jezus echt de enige manier is om bij God te kunnen komen, dan moeten we dus bij Jezus Zélf zijn. En dat kan ook, aangezien Hij opgestaan is en leeft. Je kunt vandaag nog tegen Hem Zelf zeggen: “Heere Jezus, U kent mijn hart, U weet alle dingen, U weet dat ik het verlangen heb om bij U en de Vader te horen. Ik wil zo graag van U zijn! Leer mij elke dag op U te vertrouwen in plaats van op mijzelf, zodat ik voor U mijn leven mag leven!” Ik zou daar maar niets aan toevoegen verder.

Met vriendelijke groeten,
Ds. T. Schakel

Dit artikel is beantwoord door

Ds. T. Schakel

• Geboortedatum:
  08-05-1990
• Kerkelijke gezindte:
  Bond van Vrije Evangelische Gemeenten in Nederland
• Woon/standplaats:
  Yerseke
• Status:
  Actief

4 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven