Vraag
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb een enorm verlangen naar aanraking van mensen. Het hoeft niet veel te zijn, maar een keer iemand die me troost als ik dat nodig heb, een hand op mijn schouder legt, een knuffel. Ik weet niet of het raar is dat ik dit zo voel.
Vanuit thuis heb ik dat nooit zo gevoeld denk ik. Mijn beide ouders zitten met problemen en zijn daar druk mee. Ik geloof echt wel dat ze er voor mij zouden willen zijn, maar in de praktijk gebeurt dat niet. Ze zien het niet. Het hoeft ook niet meer van mij. Ik heb al zo vaak geprobeerd om op verschillende manieren aandacht te vragen, maar het lukt niet.
Ik lig regelmatig huilend in bed. Of zwerf over straat, capuchon op, onverschillig, maar vanbinnen ga ik kapot. Vooral met Kerst. Als ik bij mensen naar binnen kijk, zie ik zo veel gezelligheid, lampjes, vrolijkheid. En ik dan?! Als ik alleen ben, beeld ik me vaak in dat mensen me aanraken. Bijvoorbeeld dat ik een ongeluk gehad heb, wakker wordt in het ziekenhuis en dat er allemaal mensen om me heen staan die mij troosten en geruststellen door middel van aanraking.
Soms zou ik graag een zelfmoordpoging willen doen, maar dan wel zeker willen weten dat het mislukt. Doordat iemand mij tegenhoudt, een hand op mijn schouder legt, zegt: doe het alsjeblieft niet, ook jij bent het waard om te leven!! Eén keer wil ik dat horen, één keer!! Ik zou er ontzettend veel voor doen. Soms denk ik: zou het helpen als ik iets strafbaars doe en daardoor naar de jeugdgevangenis moet? Als ik zeker zou weten dat ik dan wel zou krijgen waar ik zo naar verlang, zou ik dat gerust doen.
En er is nog veel meer aan de hand, ik ga gewoon kapot van alles. Maar vooral van deze hele koude, liefdeloze wereld, waarin iedereen langs elkaar heen leeft. Ik weet niet of ik nog wel hier wil zijn. Iedereen haat me. Ik weet niet wat ik moet doen. Help mij, alstublieft.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Een hand op je schouder leggen of je fysiek aanraken lukt niet via Refoweb, maar je bent het wel degelijk waard om te leven, hoor!
Weet je waarom? Alleen al omdat Gód jou heeft gewild: Hij heeft jou immers geschapen? Zeg dat maar eens hardop tegen jezelf! Zeg dat maar iedere nieuwe morgen als je wakker wordt tegen jezelf. En ‘voel’ dan een beetje míjn hand op je schouder.
Weet je, het líjkt maar zo dat het overal beter is dan in jouw omgeving, maar heel dikwijls is dat schone schijn! Het gras lijkt altijd groener bij de buurman, dat is een bekend gezegde. Maar ook de buurman heeft zo zijn eigen zorgen, verdriet, problemen. Daar heb jíj niets aan, nee, zeker niet. Het is dan ook geen ‘troost’.
Ik vind je wel heel moedig, juist omdat je een brief naar Refoweb hebt geschreven. Misschien kun je die brief eens aan je ouders laten lezen? Of aan een klasgenoot, een leraar/lerares of een vertrouwenspersoon op school (ik neem maar aan dat je nog naar school gaat). Misschien weet je iemand anders… desnoods je huisarts, die tenslotte ook zwijgplicht heeft tegen anderen. Hoe dan ook, blijf niet alléén rondlopen met je gedachten! Doe iets, en neem in ieder geval iemand in je omgeving in vertrouwen!
Bedenk maar: er is moed voor nodig om te zijn die je bent. En móédig ben je, dat zei ik al! Ik hoor heel graag nog eens van je.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
contactgegevens bij redactie bekend.
Maar ik raad je ook verenigingen enz voorts aan om contact te te krijgen met mensen,vwaaruit vriendschap ,kan ontstaan
Vroeger toen ik tussen de 20-25 was heb ik het zelf ook wat ervaren .
Iedereen ging zn eigen weg ,verhuizen,verkering, getrouwd, ouderschap, en ik had dat in die fase niet.
Maar Hou Moed!
Laat svp nog wat van je horen, eventueel in een reactie, hier op het forum.
Want aldoor denk ik aan je... en weet niet hoe het met je gaat. Heb je al contact met iemand, of meerdere mensen?
Benieuwd naar je eventuele berichtje,
Hartelijke groet,
Anemone
Dat is echt een goede raad.
Wat een pijn en eenzaamheid ervaar jij!
Ik wil je ook adviseren om hulp te vragen bij mensen om je heen, die betrouwbaar zijn. Op school, bij familie, in een kerk of bij hulpverleners!
Je kunt beter om hulp vragen dan een misdaad plegen! Het is moedig dat je om advies vraagt! De eerste stap was dat jij jouw vraag hier stelde! De tweede stap mag je ook zetten door om hulp te vragen!
Je kunt het en je bent het waard!
Veel moed en zegen toegewenst!
Het is de normaalste zaak van de wereld om te verlangen naar een knuffel of een hand op je schouder. Iedereen heeft dat van tijd tot tijd nodig.
Ik weet niet hoe jong je bent maar, vraag de Heere maar om een lieve vriend of vriendin die je een hand op je schouder of een knuffel kan geven.
Maar zoek ook vertrouwenspersonen die echt naar je kunnen luisteren zoals: predikant, kerkenraadslid of een lief familielid.
Maar als je in de gelegenheid bent is het misschien ook goed het boekje te van Sarina Brons " Goed dat je er bent" te lezen.
Veel sterkte
Dit is erg verdrietig.
Jij bent het waard om te leven.
Om van gehouden te worden!!!
Wat erg wat je schrijft!!
Jij bent door de Heere God op deze wereld gezet en gewild. Voor 100%.
Ik ben 65 gehuwd. En heb zelf kinderen , kleinkinderen. Jij mag mij mailen.
Opvragen bij refoweb. ( Zd Holl)
Ik zal jou in ons gebed mee nemen.
En ik hoop dat je veel lieve mensen om jou heen mag krijgen
Die Gods Liefde voor mensen zoals jij en ik mogen uitstralen naar anderen toe!!!
Een bewogen warme groet voor jou!!!
En nu doorpakken! Je wilt graag hulp, anders had je deze vraag niet gesteld! Ga naar iemand die je vertrouwt, die met je meedenkt hoe je nu verder kunt!
Sterkte, ik zal ook voor je bidden!
Je berichtje klinkt zo herkenbaar. Zelf heb ik ook op jongere leeftijd rondgelopen met deze ideeën. Niemand ziet me, niemand zal me missen, ik beteken niks. Zag iemand me maar zoals ik ben. Ziet iemand maar mijn pijn en verdriet. Ik voelde me zo ontzettend alleen en niet gezien. Deed alsof ik vrolijk was maar ik huilde van binnen. Was hele dagen aan het toneelspelen. Een vreselijke tijd.
Nu jaren later heb ik dit gevoel achter me kunnen laten. God heeft mijn hart veranderd en mij laten zien dat ik het verleden achter me mag laten en me op de toekomst mag richten. Een toekomst samen met Hem, wetend dat Hij me steunt. Wetend dat ik waardevol ben in Zijn ogen en het niet van andere mensen hoef te verwachten, ook al is de natuurlijk wel heel fijn.
Lieve schrijfster, wat gun ik jou die relatie met God. Wat gun ik jou een hoopvolle toekomst. En daar ga ik ook hard voor bidden. Jij bent het waard, jij mag er zijn. Jij bent bijzonder en speciaal. God heeft jou gemaakt zoals je bent. Jij bent mooi zoals je bent.
Vouw je handen en geef je leven aan Hem. Vertrouw op Hem en vind rust bij Hem.
Je geeft aan dat je ouders te druk zijn met hun eigen problemen en jou daardoor niet zien staan. Dat ze niet doorhebben hoe slecht het met je gaat. Toch denk ik dat je het hun moet vertellen, hoe moeilijk dit ook is. Je bent hun kind en (na God) het belangrijkste in hun leven. Andere problemen in het leven kunnen opzij gezet worden. Jij bent belangrijk, jij bent het waard. Geef je ouders een kans om er voor je te zijn op zo'n moeilijk moment in je leven. Geef ze een kans om je te helpen en niet kapot te gaan door keuzes die heel erg zijn.
En als je echt niet bij je ouders terecht kunt, zoek dan alsjeblieft andere hulp. Of stuur mij een berichtje zodat ik je misschien kan helpen. Je hoeft dit niet alleen te doen.
Ik denk aan je en bid voor je.
Ten eerste alleen maar goed dat je dit hebt gepost. En wat een mooie reacties waar ik van geniet en leer.
Jaren heb ik met depressies rond gelopen en de oplossing of genezing is niet simpel.
Het lezen van de bijbel heeft mij inzichten gegeven die ik tijdens episodes van depressie niet kon bedenken. Het lezen en zoeken op bepaalde termen zoals bijbelteksten moed, bemoediging, kracht etc hielpen mij om passende teksten te vinden. O.a.’ Kijk eens naar de vogels. Ze zaaien niet, ze maaien niet en ze bewaren geen voorraden in schuren. Jullie hemelse Vader geeft ze te eten. Jullie zijn toch veel belangrijker dan de vogels?
Matteüs 6:26.’ Oftewel. Die kleine diertjes doen niets zoals een mens kan en toch worden ze gevoerd en mogen ze groeien. Hoe belangrijk ben JIJ dan wel niet in Gods creatie.
Daarbij stelt de bijbel duidelijke richtlijnen waar ik mij aan kon houden als ik het helemaal kwijt was. Bij depressief gevoel is uit bed gaan, douchen zelfs tandenpoetsen soms moeilijk. Ik realiseerde me dat ik dit lichaam van de Heer heb gekregen, en er goed voor mag zorgen. 1 Korintiërs 3:16–17. Al deed ik het soms niet voor mezelf, dan maar voor hem. En zo kon ik trots zijn op het opmaken van mijn bed, het schoonhouden van gebit of het maken van een gezond ontbijt.
Jou gedachtes over liefde krijgen, bemoediging en aanraking willen zijn niet vreemd. Ze horen bij hoe wij door Hem zijn gemaakt. Jij verdient die liefde net zoals ieder ander. Ik hoop dat je dit al een beetje voelt door deze reacties maar dat je nog meer in dit besef mag groeien, en het ook actief gaat ‘halen en opzoeken’ door de volgende teksten. Johannes 10-19:21. Zegt veel over het belang van omgang met elkaar en samen Gods woord volgen. Hopelijk heb je een kerk waar je je kunt uitspreken en waar je je thuis mag voelen? Er zijn mede gelovigen die niets liever willen dan met jou tijd besteden en elkaar bemoedigen.
Spreek ook jezelf aan en leer gedachtes te bestempelen als negatief. Keer je naar de verzen die je anders vertellen. Je doet er wel toe, het staat hier en daar. Je bent gemaakt om te bestaan en te genieten van elke dag die God je geeft. En zodra je leeft in zijn leidraad zul je zien dat je zegeningen meer worden. God heeft je de ruimte gegeven om autoriteit te nemen over de invulling van je dagelijks leven, als je dat doet volgens zijn Woord ontwikkel je een mindset die niet door menselijke daden, slechte dagen, tijdelijke gevoelens of hormonen kunnen worden gebroken.
Daarbij geloof ik dat een bezoek aan een arts, die ook gemaakt en geleerd heeft door Zijn plan (ookal geloven artsen daar zelf soms niet in) jou kan ondersteunen, soms met medicatie en soms met verwerkingstherapie. Bidt erover en vraag God om je te leiden. Alles is mogelijk in zijn naam.
En het mooiste is, wanneer je dit doet en succesvol nare gedachtes achter je kunt laten. Kun je een zegen zijn voor je medemens, want met de overvloed aan zegeningen kun je een ander’s glas bijvullen. Zo hoop ik dat ik aansluit bij je stuk doordat ik ooit hetzelfde heb gevoeld.
- 1
- 2
