Boanerges, zonen van de donder

Markus 3:17: “... En verder Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en Johannes, de broer van Jakobus – aan hen gaf Hij de naam Boanerges, wat ‘zonen van de donder’ betekent – Boanerges.” Waarom gaf Jezus de naam Boanerges aan Jakobus en Johannes?

Het antwoord hierop kan kort zijn: men weet het niet, al zijn er verschillende suggesties geopperd, zoals dat deze mannen een overrompelende welbespraaktheid hadden in hun prediking. Of, meer aangaande de inhoud van hun verkondiging, namelijk dat zij iets overbrachten van het Goddelijke woord dat in Psalm 104:7 vergeleken wordt met het spreken vanuit de donder.

Anderen hebben gedacht aan hun mogelijk deelname aan een Joodse bevrijdingsbeweging, zoals die van Judas de Galileeër (Handelingen 5:37). Ook hun mede-discipel Simon de Zeloot was immers die richting toegedaan.
 
Weer anderen hebben geopperd dat hun bijnaam te maken had met hun karakter dat vurig was. Johannes had blijkens zijn evangelie en zijn brieven een vurige liefde voor de Heere Jezus. Jakobus en Johannes waren het ook die, vanuit diepe verontwaardiging over het ongeloof van de Samaritanen die Jezus niet wilden ontvangen, vroegen of zij als straf met vuur van de hemel verdelgd mochten worden (Lukas 10: 54).
 
Deze beide zonen van Zebedeüs waren het ook die met het oog op het toekomstige Koninkrijk aan Jezus vroegen om op ereplaatsen naast Hem te mogen zitten (Markus 10:35-37). Zij behoorden met Simon Petrus tot de drie vertrouwelingen/intimi van de Heiland, Die hen bij bepaalde gelegenheden apart heeft genomen, zoals bij Zijn verheerlijking op de berg (Mattheüs 17:1) en bij Zijn gebedsworsteling in Gethsémané (Mattheüs 26:37).  

Maar er is dus geen algemeen aanvaarde verklaring voor de bijnamen van deze broers. 

Ds. H. D. Rietveld