Vraag
In vraag 2 van de HC wordt als antwoord gegeven: Ten eerste hoe groot mijn zonden en ellenden zijn, ten andere (waarom niet ten tweede?) hoe ik van mijn zonden en ellende verlost wordt en ten derde hoe ik Gode voor zulke verlossing dankbaar zal zijn.
Waarom staat er bij "ten andere" niet dat ik van mijn zonde en ellende verlost BEN? Hoe ik ervan verlost worde, duidt toch niet op bevindelijke kennis van verlossing, maar alleen hoe ik verlost kan worden? Om in deze troost te leven en te sterven is dat alleen toch niet voldoende?
Antwoord
De uitdrukking "ten andere" is een wat verouderde manier om "ten tweede" te zeggen. Zonder enig bezwaar kan deze uitdrukking dus vervangen worden. Er is geen betekenisverschil tussen "ten andere" en "ten Tweede".
Waarom staat er "verlost worde" in plaats van "verlost ben"? Het gaat hier om de kennis van de weg van de verlossing. Dus: dat ik bevindelijk door het geloof mag weten hoe de verlossing zich voltrekt, hoe het in zijn werk gaat. Het is niet de bedoeling van de Heidelberger aan te geven dat de gelovige niet zou weten dat hij/zij verlost is. Vanuit de enige troost in leven en sterven (zondag 1) weet hij of zij dat inderdaad zeker (zij het met een aangevochten zekerheid zolang hij leeft op aarde). Er is de zekerheid van het geloof dat ik door Jezus Christus verlost wordt (zo gaat het...) en in Hem dan ook verlost ben (zo is het in mijn leven gegaan).
Ds. J. Hoek
Dit artikel is beantwoord door
dr. J. Hoek
- Geboortedatum:04-09-1950
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
