Vraag
Na drie maanden zwangerschap blijkt het een miskraam. Afgezien van alle teleurstelling en verdriet voor mijn vrouw en mij, komt ook de vraag op waar de ziel van ons kleine kindje nu mag zijn. In de Dordtse leerregels I.17 staat het heel mooi, maar mogen we dit ook voor ons kindje geloven? Hopelijk kunt u hier iets over vertellen.
Antwoord
Het is heel goed te begrijpen dat u met deze vraag over uw kindje bezig bent. Wij kunnen niet met zekerheid zeggen wanneer precies een kindje een ziel heeft/krijgt die voortleeft na de dood. Ethisch ligt er een duidelijke grenslijn bij de conceptie, omdat op het moment van de bevruchting al het genetisch materiaal voor een uniek menselijk individu aanwezig is. Dit is een belangrijk gegeven bij de discussies rond abortus provocatus, morning after pil en dergelijke. Maar het zou te ver gaan om de stelling te poneren dat elke bevruchte eicel die niet innestelt in de baarmoeder tot voortleven na de dood leidt. Dan zouden er in de hemel talloos vele mensen zijn die op aarde nooit geboren zijn. Maar waar ligt dan de grens? Het is willekeurig die ergens te trekken omdat bijbelse fundering ontbreekt. Aan de andere kant: als ouders beleef je het na een aantal maanden zwangerschap toch zo dat het kindje er toch al was. Je telt het a.h.w. mee bij je kindertal. Zou het er dan ook niet voor de Heere zijn? Zekerheid hebben we daarover niet, maar als het kindje voortleeft, dan geldt de uitspraak van de Leerregels dat gelovige ouders niet behoeven te twijfelen aan de zaligheid van de jonggestorven kinderen ook in dit geval. Het is dan niet doorslaggevend of het kind al dan niet geboren is. Het gaat om de reikwijdte van Gods verbond en van Zijn trouw door de geslachten heen.
Ds. J. Hoek
Dit artikel is beantwoord door
dr. J. Hoek
- Geboortedatum:04-09-1950
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
