Het doel van de duivel

Ik begrijp satans doel niet. Hij heeft er lust in om mensen van God vandaan te houden, maar waarom? Kijk eens naar de volgende verzen:

• Romeinen 9:17-18: “Want de Schrift zegt tot Faraö: Tot ditzelve heb Ik u verwekt, opdat Ik in u Mijn kracht bewijzen zou, en opdat Mijn Naam verkondigd worde op de ganse aarde. Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.”
• Deuteronomium 28:63: “En het zal geschieden, gelijk als de HEERE Zich over ulieden verblijdde, u goed doende en u vermenigvuldigende, alzo zal Zich de HEERE over u verblijden, u verdoende en u verdelgende; en gij zult uitgerukt worden uit het land, waar gij naar toe gaat, om dat te erven.”
• Spreuken 1:26: “Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.” De volgende verzen maken duidelijk dat de Heere soeverein is en zelfs Zijn eer lijkt te halen uit het verdoemen van mensen. De duivel kan dus onmogelijk een rover zijn van Gods eer. Gelukkig niet!

Maar dan blijven er voor mij een paar vragen staan. Wat doet de duivel nou eigenlijk? Waarom heeft hij lust in de eeuwige dood van mensen, terwijl God daar eer uit haalt? Waarom zou hij nog moeite doen als God toch al van eeuwigheid mensen heeft uitverkoren? Wat doet een duivel in deze kosmos naast een soevereine God?

Ik vraag dit alles, omdat ik merk dat de duivel in onze tijd vaak wat op de achtergrond staat. Satan komt minder vaak aan bod in preken. We zijn eigenlijk niet zo bang voor hem zoals de mensen dat vroeger waren; en eerlijk gezegd snap ik dat, want ik als oprecht in mijn hart kijk voel ik hetzelfde – zeker bij het overdenken van dit soort vraagstukken. Alleen aan de ander kant heb ik het gevoel dat ik een grens overschrijd bij dit soort vraagstukken. Het voelt zo onbehaaglijk in mijn geweten om de duivel zo te geringschatten, want we kennen het gezegde: Waar God een kerk sticht, bouwt de duivel zijn kapel. Ik stel dit soort vragen dan ook niet makkelijk, maar zit er echt persoonlijk mee.

Beste vragensteller,

Je stelt heel wat vragen en ook zeker niet de eenvoudigste. Ze gaan over de macht van de satan, de macht van God en hoe die zich tot elkaar verhouden. Ook gaat het om de vraag hoe we om moeten gaan met de macht van de duivel. Moeten we hem vrezen of geringschatten? Hieronder een aantal lijnen die je misschien verder kunnen helpen. Het is een lang antwoord geworden en nog kan ik over elk onderwerp maar kort zijn.

Allereerst schrijf je terecht dat God alle macht heeft en er niets gebeurt zonder Zijn wil. De duivel en God zijn geen twee gelijke machten die tegenover elkaar staan. De duivel is -net als de engelen en net als wij- een schepsel dat moet gehoorzamen aan God. In die zin kan de duivel God niet beschadigen noch Hem van Zijn eer of macht ontroven. De duivel heeft dus precies zoveel ruimte als de Heere hem geeft. Zijn spel is over zodra God er een einde aan maakt. Ook is het niet zo dat de duivel in de hel woont, zoals God in de hemel woont. Bij de wederkomst zal Christus de eindoverwinning uitroepen. De duivel en al zijn medestanders zullen in de hel worden geworpen (Openbaring 20:10).

Je vraagt je af, als dat zo is: wat doet de duivel dan nog en wat is zijn doel? Zijn doel is om zoveel mogelijk mensen met hem mee te slepen in de verlorenheid waartoe hij zelf veroordeeld is. Zoals de Nazi’s nog heel wat misdaden begingen en nog heel wat kapot maakten toen hun verlies al vaststond, zo probeert ook de duivel dat te doen. Hij probeert vele jongelui gevangen te nemen in een leven waarin ze niet aan God denken. Hij probeert hen bij de kerk, bij het evangelie, bij Christus en bij de zaligheid vandaan te houden. Hij vindt het vreselijk als iemand de Heere Jezus lief krijgt. Juist degenen die hij dreigt te verliezen aan Jezus zal hij het nog moeilijker maken. Je wordt aangevochten en je hebt te strijden met de zonde. Hoe meer je de Heere probeert te dienen, hoe meer je de verleiding tot de zonde voelt. Dat is de satan die je niet kwijt wil raken aan Jezus.

Ook de gelovigen worden door hem bestookt en verzocht. Gelukkig kunnen we één ding zeker weten: degenen die bij Christus horen kunnen nooit uit Zijn hand worden gerukt. Nooit zal hij één van de ware gelovigen de zaligheid kunnen afnemen. Niet omdat die gelovigen zo sterk zijn, maar omdat God dat niet zal toelaten. Kortom: hij is iemand die er alles aan zal doen om God van Zijn eer te beroven en Gods kinderen verloren te laten gaan. Het feit dat God dit niet zal toelaten en dat hij niets kan doen buiten Gods wil, maakt niet dat hij het niet probeert. Hij zal het blijven doen tot bij de wederkomst God zegt ‘nu is het genoeg’.

Maar wij leven nog voor de wederkomst. Er is dus een strijd gaande om jouw ziel. Een strijd tussen de Heere Jezus en de duivel. Geen strijd met gelijke wapens, maar wel een strijd. Ik kan je het boekje “Duivels dichtbij” van S. D. Post aanraden waarin het gaat over deze strijd en manier waarop de duivel deze voert. Veel van je vragen komen daarin uitgebreider aan de orde. Natuurlijk staat God uiteindelijk boven die strijd. Natuurlijk zal er geen uitverkorene ontbreken in de hemelse heerlijkheid. Maar dat maakt niet dat deze strijd inhoudsloos is. Uit je vraag “Waarom zou hij nog moeite doen als God toch al van eeuwigheid mensen heeft uitverkoren?” proef ik een beetje die gedachte. Het is de aloude misvatting over de uitverkiezing. Als God in de hemel verkiest, maakt het allemaal niet meer uit wat wij of de duivel op aarde doen. Dat is een misvatting. Gods daden en onze daden staan niet op hetzelfde niveau. Gods verkiezing sluit ons handelen en onze verantwoording niet uit, maar in. God werkt Zijn wil juist doormiddel van de daden en het willen van de mens. Zelfs de duivel gebruikt Hij om Zijn wil uit te voeren. Dat geeft ook een enorme rust, dat het uiteindelijk niet van ons afhangt maar bij God vast ligt. Kortom: de verkiezing maakt die strijd om jouw ziel niet inhoudsloos, maar het is de weg waarin God Zijn verkiezing uitwerkt. Aan ons het bevel om te geloven in Jezus Christus en de belofte dat wie dat doet eeuwig zal leven. 

Ten slotte de vraag of we de duivel moeten geringschatten of vrezen. Ik denk dat we de macht van de duivel nooit moeten onderschatten. Hij is duizendmaal sterker dan wij zijn en in eigen kracht zijn we niet tegen hem opgewassen. Hij oefent een enorme macht uit ook vandaag onder ons. Zijn grootste troef is misschien wel dat we nauwelijks bang voor hem zijn. Petrus waarschuwt ons voor de duivel: “Wees nuchter en waakzaam; want uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden. Bied weerstand aan hem, vast in het geloof” (1 Petrus 5:8-9). Dat laatste is ook direct het antwoord op hoe we de macht van de duivel kunnen weerstaan. Als we in het geloof verbonden zijn met Christus dan hoeven we niet langer bang voor hem te zijn. Christus heeft voor ons de duivel overwonnen. In Kolossenzen 2 vers 15 zegt Paulus: “Hij [Christus] heeft de overheden en de [duivelse] machten ontwapend, die openlijk te schande gemaakt en daardoor over hen getriomfeerd.” Met Christus aan onze zijde kunnen we duivel geringschatten en weten we dat hij niet zal overwinnen. Denk aan het Lutherlied: “Beef, satan! Hij, die ons geleidt, / zal u de vaan doen strijken! / Delf vrouw en kind'ren `t graf, / neem goed en bloed ons af, / het brengt u geen gewin: / wij gaan ten hemel in / en erven koninkrijken!” Dat is diepste geloofstaal dat je niet anders dan met huivering kan zingen. En toch -in Christus- is het waar. Kortom: buiten Christus kun je duivel beter vrezen, maar in Christus mag je hem geringschatten. Hij is de verliezer op weg naar de verlorenheid. Christus is de Overwinnaar. 

Ds. G. K. Terreehorst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.K. Terreehorst

• Geboortedatum:
  23-05-1986
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  IJsselstein
• Status:
  Actief

56 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven