Vraag
Mag ik als reformatorische jongere van de CGK eenmalig een dienst van de evangelische kant bezoeken waar mijn vriendin naar toe gaat, of moet ik dat als onbijbels en zonde zien?
Antwoord
Een interessante vraag die je stelt. Of je als reformatorische jongere een evangelische dienst mag bezoeken. Ik zou zeggen: waarom niet? Ik neem aan dat jouw vriendin ook een dienst zal bezoeken in jouw gemeente. Op deze wijze kun je samen nagaan welke de verschillen en de overeenkomsten zijn. Wellicht hopen jullie in de toekomst samen als getrouwden jullie leven te willen gaan delen.
Een tekst in de Bijbel die jullie richting wil geven om zicht te krijgen om de schillen en overeenkomsten te vergelijken, is wat Paulus schrijft in 1 Thessalonicenzen 5: 21. Daarin roept de apostel de gemeente in Thessalonica op om alle dingen te beproeven. Beproeven betekent hier niet ‘iets uitproberen’, maar onderzoeken, toetsen op waarheid. Om dat toetswerk te kunnen verrichten heb je twee instrumenten nodig die de Heere overigens Zelf aanreikt: 1. de Bijbel als maatstaf waaraan alles getoetst moet worden en 2. de Heilige Geest die ons leert toetsen.
Met name de preken die jullie in je eigen gemeente te horen krijgen en die jullie van elkaar willen beluisteren zijn belangrijk om daar een oordeel over te vellen. Een gemeente in de Bijbel waar deze houding van luisteren aan de orde was, is de gemeente van Berea in Handelingen 17 vers 11. Paulus verkondigde daar het Evangelie. En wat gebeurde er toen? Allereerst namen ze het verkondigde Woord met alle bereidwilligheid aan. Ze zaten niet kritisch te luisteren om de kritiek. En wat deden ze vervolgens? Wel, thuisgekomen openden ze de Bijbel en gingen na of dat wat ze daarin lazen overeenstemde met met de verkondiging van Paulus. De kerkgangers begrepen het: onderzoek, toets alle dingen. Het is dus goed elkaars diensten te beluisteren.
Ik denk dat het dan ook belangrijk is om notities te maken van wat je hoorde en waar je mee kon instemmen of waar je moeite mee had. Dat om thuis de dingen met elkaar te bespreken. Om dat eerlijk te kunnen doen is het gebed om de leiding van de Heilige Geest absoluut nodig. Hij leidt in alle waarheid (Johannes 16:13). En een hoofdstuk verder, Johannes 17:17 lees je: Uw Woord is de waarheid.
Naast wat ik hier gezegd heb, geeft ik jongeren die lid zijn van verschillende kerkgemeenschappen ook vaak het advies om hun ouders bij het bespreken van de genoemde zaken te betrekken. En als het even kan ook een gesprek te hebben met de voorgangers van de verschillende kerkgenootschappen. Veel zegen en wijsheid toegewenst in jullie samenzijn.
Ds. G. van de Groep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. van de Groep
- Geboortedatum:07-04-1944
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Heerde
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29457/niet-echt-berouw-gehad/
Nu herinner ik jouw berichtje:
Zalig zijn die treuren want zij zullen vertroost worden
Het ging hier over de ontdekkende genade vandaar deze tekst en de blijdschap zit ook in de vertroosting. Het is zo Zalig vertoeven als je nederig voor Zijn voeten mag neer vallen om door Hem vertroost te worden.
In Jacobus 4 wordt tot de zondaars gezegd: „Gedraagt u als ellendige, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren"... Dit woord is het beste te verstaan als een oproep tot berouw en treuren over de zonde. Vers 10 zegt: Vernedert u voor de Heere en Hij zal u verhogen
Treuren is hier niet alleen de boeteklacht over de zonde, maar het is wel de droefheid van hen, die lijden onder de gevallen staat van onze bestaan.
Maar ook de andere zaligsprekingen kloppen! Horen bij elkaar! Natuurlijk de zaken niet eenzijdige belichten...heb je juist. Nu is wel een feit dat indien er geen ontdekking is er ook geen verdriet is en Christus hierin niet gekend wordt als de enige Trooster. Dat staat ook in relatie met de liefde tot de Heere. Hoe liever wij Hem hebben hoe dieper onze verdriet is als wij Hem verdriet aan doen.....zie bij Petrus tijdens zijn verloochening. Maar ook hongeren en dorsten naar de gerechtigheid sluit volgens mij ook hierop aan. De ene zaligspreken zult de andere dus niet uit.
