Vraag
Mag ik als reformatorische jongere van de CGK eenmalig een dienst van de evangelische kant bezoeken waar mijn vriendin naar toe gaat, of moet ik dat als onbijbels en zonde zien?
Antwoord
Een interessante vraag die je stelt. Of je als reformatorische jongere een evangelische dienst mag bezoeken. Ik zou zeggen: waarom niet? Ik neem aan dat jouw vriendin ook een dienst zal bezoeken in jouw gemeente. Op deze wijze kun je samen nagaan welke de verschillen en de overeenkomsten zijn. Wellicht hopen jullie in de toekomst samen als getrouwden jullie leven te willen gaan delen.
Een tekst in de Bijbel die jullie richting wil geven om zicht te krijgen om de schillen en overeenkomsten te vergelijken, is wat Paulus schrijft in 1 Thessalonicenzen 5: 21. Daarin roept de apostel de gemeente in Thessalonica op om alle dingen te beproeven. Beproeven betekent hier niet ‘iets uitproberen’, maar onderzoeken, toetsen op waarheid. Om dat toetswerk te kunnen verrichten heb je twee instrumenten nodig die de Heere overigens Zelf aanreikt: 1. de Bijbel als maatstaf waaraan alles getoetst moet worden en 2. de Heilige Geest die ons leert toetsen.
Met name de preken die jullie in je eigen gemeente te horen krijgen en die jullie van elkaar willen beluisteren zijn belangrijk om daar een oordeel over te vellen. Een gemeente in de Bijbel waar deze houding van luisteren aan de orde was, is de gemeente van Berea in Handelingen 17 vers 11. Paulus verkondigde daar het Evangelie. En wat gebeurde er toen? Allereerst namen ze het verkondigde Woord met alle bereidwilligheid aan. Ze zaten niet kritisch te luisteren om de kritiek. En wat deden ze vervolgens? Wel, thuisgekomen openden ze de Bijbel en gingen na of dat wat ze daarin lazen overeenstemde met met de verkondiging van Paulus. De kerkgangers begrepen het: onderzoek, toets alle dingen. Het is dus goed elkaars diensten te beluisteren.
Ik denk dat het dan ook belangrijk is om notities te maken van wat je hoorde en waar je mee kon instemmen of waar je moeite mee had. Dat om thuis de dingen met elkaar te bespreken. Om dat eerlijk te kunnen doen is het gebed om de leiding van de Heilige Geest absoluut nodig. Hij leidt in alle waarheid (Johannes 16:13). En een hoofdstuk verder, Johannes 17:17 lees je: Uw Woord is de waarheid.
Naast wat ik hier gezegd heb, geeft ik jongeren die lid zijn van verschillende kerkgemeenschappen ook vaak het advies om hun ouders bij het bespreken van de genoemde zaken te betrekken. En als het even kan ook een gesprek te hebben met de voorgangers van de verschillende kerkgenootschappen. Veel zegen en wijsheid toegewenst in jullie samenzijn.
Ds. G. van de Groep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. van de Groep
- Geboortedatum:07-04-1944
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Heerde
- Status:Inactief
97 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
63 reacties
Gtn
25-06-2022
/ 08:35
Dat verschilt per persoon wat je ervaart. De Heilige Geest werkt bij iedereen anders. Daarom is de Bijbel ook zo'n dik boek, als iedereen op dezelfde manier bekeerd werd, hadden we maar een hele dunne Bijbel nodig.
@Roboe, mooi hoe je het beschrijft. Dat je, zoals je zegt, bij de nachthutjes in de komkommer hof en dal van Schie 'soort' hoort, dat geeft toch helemaal niets. God leidt sommige van zijn kinderen op die manier, dus dat jij daar herkenning in vind dat is helemaal niet vreemd. Ik hoop dat je ook verblijd kunt zijn als God anderen op een andere manier leidt. Ik denk dat daar een groot probleem zit mbt de verdeeldheid in de kerk: men neemt zijn eigen ervaring als maatstaf voor de ander. Dat lees ik bij jou niet. Dan kun je herkenning voelen, en geestelijke eenheid. Op welke manier iemand ook geleidt is, dan kun je je samen verwonderen of Gods genade en goedheid! En God daarvoor alle eer geven die Hem toekomt!
Daarom vind ik het niet vruchtbaar om hele dogmatische discussies te voeren, zo focussen we ons op de verschillen onderling, terwijl als we ons focussen op de overeenkomsten onderling, komt God veel meer aan Zijn eer!
@Roboe, mooi hoe je het beschrijft. Dat je, zoals je zegt, bij de nachthutjes in de komkommer hof en dal van Schie 'soort' hoort, dat geeft toch helemaal niets. God leidt sommige van zijn kinderen op die manier, dus dat jij daar herkenning in vind dat is helemaal niet vreemd. Ik hoop dat je ook verblijd kunt zijn als God anderen op een andere manier leidt. Ik denk dat daar een groot probleem zit mbt de verdeeldheid in de kerk: men neemt zijn eigen ervaring als maatstaf voor de ander. Dat lees ik bij jou niet. Dan kun je herkenning voelen, en geestelijke eenheid. Op welke manier iemand ook geleidt is, dan kun je je samen verwonderen of Gods genade en goedheid! En God daarvoor alle eer geven die Hem toekomt!
Daarom vind ik het niet vruchtbaar om hele dogmatische discussies te voeren, zo focussen we ons op de verschillen onderling, terwijl als we ons focussen op de overeenkomsten onderling, komt God veel meer aan Zijn eer!
Omega
26-06-2022
/ 13:06
@Roboe Ik ben benieuwd welke catechismusverklaring je hier citeert en in welk verband? Dat laatste is namelijk minstens zo belangrijk.
Zeker, aan Gods recht moet voldaan worden. Wie niet tot Christus vlucht met zijn zonde en schuld, zal zelf moeten betalen. Maar dat is in der eeuwigheid onmogelijk. Dus moeten we naar de plek waar aan dat recht al voldaan is (!) En dat is Golgotha. Daar ontvangt een berouwvolle zondaar vrijspraak aan de voeten van de Heere Jezus. Hij heeft aan Gods recht voldaan. Vervolgens krijgt de wet een andere functie. Zoals ik al eerder schreef: de wet wordt in de HC niet toevallig behandeld in het stuk van de dankbaarheid ("hoe lief heb ik Uw wet..." enz.). Het wordt een liefdedienst.
Leidt de Heere Zijn kinderen voor hun wedergeboorte eerst door het dal van Achor? Nee, dat denk ik niet. Daarin ben ik het niet eens met @Gtn. Ik zal dat uitleggen. De wet ontdekt ons aan onze schuld, maar leidt ons niet tot Christus. Dat kan de wet ook helemaal niet, want de wet verdoemt ons. Als we uiteindelijk aan de voeten van de Heere Jezus terecht komen (hoe heerlijk is dat; van harte) via een omweg (want dat is het dal van Achor of het nachthutje...) is dat alleen maar eigen schuld en door eigen onwetendheid. Of zoals de Heere Jezus tot de Emmaüsgangers zegt: "O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!" Het Woord nodigt ons zonder uitstel en zonder voorwaarden rechtstreeks tot Christus te gaan, maar ons eigen ongeloof (en een valse prediking) jagen ons richting vertwijfeling, onzekerheid en onkunde door diepe en donkere dalen. En daarmee bedoel ik dan vanzelfsprekend niet de natuurlijke dieptepunten als verdriet en pijn die ieder mens meemaakt. Ons onverstand is de oorzaak er van dat we de verkeerde route volgen om tot Christus te gaan. Nogmaals: als het in het hoofd niet helder is, wordt het in het hart ook niet helder.
Wedergeboorte in engere zin is dan ook niets anders dan rechtvaardigverklaring (door God) doordat we onze zonde en schuld aan de voeten van de Heere Jezus leggen en onszelf als een schuldbewuste zondaar restloos aan Hem over geven. Om het met Esther te zeggen: Kom ik om, dan kom ik om. Of nog mooier: Geef mij Jezus of ik sterf. En als we geen zonden gevoelen of beseffen? Welnu, dan gaan we direct naar Jezus óm zondekennis en ontdekking van onze schuld. Hoe dan ook: we moeten altijd bij Hem zijn. En daar ontvangen we alles om getroost te leven en eenmaal zalig te sterven.
Zeker, aan Gods recht moet voldaan worden. Wie niet tot Christus vlucht met zijn zonde en schuld, zal zelf moeten betalen. Maar dat is in der eeuwigheid onmogelijk. Dus moeten we naar de plek waar aan dat recht al voldaan is (!) En dat is Golgotha. Daar ontvangt een berouwvolle zondaar vrijspraak aan de voeten van de Heere Jezus. Hij heeft aan Gods recht voldaan. Vervolgens krijgt de wet een andere functie. Zoals ik al eerder schreef: de wet wordt in de HC niet toevallig behandeld in het stuk van de dankbaarheid ("hoe lief heb ik Uw wet..." enz.). Het wordt een liefdedienst.
Leidt de Heere Zijn kinderen voor hun wedergeboorte eerst door het dal van Achor? Nee, dat denk ik niet. Daarin ben ik het niet eens met @Gtn. Ik zal dat uitleggen. De wet ontdekt ons aan onze schuld, maar leidt ons niet tot Christus. Dat kan de wet ook helemaal niet, want de wet verdoemt ons. Als we uiteindelijk aan de voeten van de Heere Jezus terecht komen (hoe heerlijk is dat; van harte) via een omweg (want dat is het dal van Achor of het nachthutje...) is dat alleen maar eigen schuld en door eigen onwetendheid. Of zoals de Heere Jezus tot de Emmaüsgangers zegt: "O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!" Het Woord nodigt ons zonder uitstel en zonder voorwaarden rechtstreeks tot Christus te gaan, maar ons eigen ongeloof (en een valse prediking) jagen ons richting vertwijfeling, onzekerheid en onkunde door diepe en donkere dalen. En daarmee bedoel ik dan vanzelfsprekend niet de natuurlijke dieptepunten als verdriet en pijn die ieder mens meemaakt. Ons onverstand is de oorzaak er van dat we de verkeerde route volgen om tot Christus te gaan. Nogmaals: als het in het hoofd niet helder is, wordt het in het hart ook niet helder.
Wedergeboorte in engere zin is dan ook niets anders dan rechtvaardigverklaring (door God) doordat we onze zonde en schuld aan de voeten van de Heere Jezus leggen en onszelf als een schuldbewuste zondaar restloos aan Hem over geven. Om het met Esther te zeggen: Kom ik om, dan kom ik om. Of nog mooier: Geef mij Jezus of ik sterf. En als we geen zonden gevoelen of beseffen? Welnu, dan gaan we direct naar Jezus óm zondekennis en ontdekking van onze schuld. Hoe dan ook: we moeten altijd bij Hem zijn. En daar ontvangen we alles om getroost te leven en eenmaal zalig te sterven.
Omega
26-06-2022
/ 13:06
@Roboe Ik ben benieuwd welke catechismusverklaring je hier citeert en in welk verband? Dat laatste is namelijk minstens zo belangrijk.
Zeker, aan Gods recht moet voldaan worden. Wie niet tot Christus vlucht met zijn zonde en schuld, zal zelf moeten betalen. Maar dat is in der eeuwigheid onmogelijk. Dus moeten we naar de plek waar aan dat recht al voldaan is (!) En dat is Golgotha. Daar ontvangt een berouwvolle zondaar vrijspraak aan de voeten van de Heere Jezus. Hij heeft aan Gods recht voldaan. Vervolgens krijgt de wet een andere functie. Zoals ik al eerder schreef: de wet wordt in de HC niet toevallig behandeld in het stuk van de dankbaarheid ("hoe lief heb ik Uw wet..." enz.). Het wordt een liefdedienst.
Leidt de Heere Zijn kinderen voor hun wedergeboorte eerst door het dal van Achor? Nee, dat denk ik niet. Daarin ben ik het niet eens met @Gtn. Ik zal dat uitleggen. De wet ontdekt ons aan onze schuld, maar leidt ons niet tot Christus. Dat kan de wet ook helemaal niet, want de wet verdoemt ons. Als we uiteindelijk aan de voeten van de Heere Jezus terecht komen (hoe heerlijk is dat; van harte) via een omweg (want dat is het dal van Achor of het nachthutje...) is dat alleen maar eigen schuld en door eigen onwetendheid. Of zoals de Heere Jezus tot de Emmaüsgangers zegt: "O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!" Het Woord nodigt ons zonder uitstel en zonder voorwaarden rechtstreeks tot Christus te gaan, maar ons eigen ongeloof (en een valse prediking) jagen ons richting vertwijfeling, onzekerheid en onkunde door diepe en donkere dalen. En daarmee bedoel ik dan vanzelfsprekend niet de natuurlijke dieptepunten als verdriet en pijn die ieder mens meemaakt. Ons onverstand is de oorzaak er van dat we de verkeerde route volgen om tot Christus te gaan. Nogmaals: als het in het hoofd niet helder is, wordt het in het hart ook niet helder.
Wedergeboorte in engere zin is dan ook niets anders dan rechtvaardigverklaring (door God) doordat we onze zonde en schuld aan de voeten van de Heere Jezus leggen en onszelf als een schuldbewuste zondaar restloos aan Hem over geven. Om het met Esther te zeggen: Kom ik om, dan kom ik om. Of nog mooier: Geef mij Jezus of ik sterf. En als we geen zonden gevoelen of beseffen? Welnu, dan gaan we direct naar Jezus óm zondekennis en ontdekking van onze schuld. Hoe dan ook: we moeten altijd bij Hem zijn. En daar ontvangen we alles om getroost te leven en eenmaal zalig te sterven.
Zeker, aan Gods recht moet voldaan worden. Wie niet tot Christus vlucht met zijn zonde en schuld, zal zelf moeten betalen. Maar dat is in der eeuwigheid onmogelijk. Dus moeten we naar de plek waar aan dat recht al voldaan is (!) En dat is Golgotha. Daar ontvangt een berouwvolle zondaar vrijspraak aan de voeten van de Heere Jezus. Hij heeft aan Gods recht voldaan. Vervolgens krijgt de wet een andere functie. Zoals ik al eerder schreef: de wet wordt in de HC niet toevallig behandeld in het stuk van de dankbaarheid ("hoe lief heb ik Uw wet..." enz.). Het wordt een liefdedienst.
Leidt de Heere Zijn kinderen voor hun wedergeboorte eerst door het dal van Achor? Nee, dat denk ik niet. Daarin ben ik het niet eens met @Gtn. Ik zal dat uitleggen. De wet ontdekt ons aan onze schuld, maar leidt ons niet tot Christus. Dat kan de wet ook helemaal niet, want de wet verdoemt ons. Als we uiteindelijk aan de voeten van de Heere Jezus terecht komen (hoe heerlijk is dat; van harte) via een omweg (want dat is het dal van Achor of het nachthutje...) is dat alleen maar eigen schuld en door eigen onwetendheid. Of zoals de Heere Jezus tot de Emmaüsgangers zegt: "O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!" Het Woord nodigt ons zonder uitstel en zonder voorwaarden rechtstreeks tot Christus te gaan, maar ons eigen ongeloof (en een valse prediking) jagen ons richting vertwijfeling, onzekerheid en onkunde door diepe en donkere dalen. En daarmee bedoel ik dan vanzelfsprekend niet de natuurlijke dieptepunten als verdriet en pijn die ieder mens meemaakt. Ons onverstand is de oorzaak er van dat we de verkeerde route volgen om tot Christus te gaan. Nogmaals: als het in het hoofd niet helder is, wordt het in het hart ook niet helder.
Wedergeboorte in engere zin is dan ook niets anders dan rechtvaardigverklaring (door God) doordat we onze zonde en schuld aan de voeten van de Heere Jezus leggen en onszelf als een schuldbewuste zondaar restloos aan Hem over geven. Om het met Esther te zeggen: Kom ik om, dan kom ik om. Of nog mooier: Geef mij Jezus of ik sterf. En als we geen zonden gevoelen of beseffen? Welnu, dan gaan we direct naar Jezus óm zondekennis en ontdekking van onze schuld. Hoe dan ook: we moeten altijd bij Hem zijn. En daar ontvangen we alles om getroost te leven en eenmaal zalig te sterven.
Samanthi
26-06-2022
/ 13:50
@Omega
Bedankt voor je uitleg.
Er is één puntje waar ik op wil reageren.
Het voorbeeld van Ester.
Dat is een beetje scheef.
De verloren zoon had goede gedachten van zijn vader.
Ester had geen goede gedachten over Ahasveros.
Ahasveros was een Tiran, die je kon doden of laten opsluiten zonder reden... je wist nooit waar je aan tie was, een vorst van willekeur, dat is God niet.
Bedankt voor je uitleg.
Er is één puntje waar ik op wil reageren.
Het voorbeeld van Ester.
Dat is een beetje scheef.
De verloren zoon had goede gedachten van zijn vader.
Ester had geen goede gedachten over Ahasveros.
Ahasveros was een Tiran, die je kon doden of laten opsluiten zonder reden... je wist nooit waar je aan tie was, een vorst van willekeur, dat is God niet.
Gtn
26-06-2022
/ 14:25
Ik denk dat we de Heilige Geest de ruimte moeten geven om Zijn Werk te doen. Zelfs al zou dat via een nachthutje of een dal van Achor zijn. Dat niet iedereen dit nodig heeft is een ander verhaal. Ik heb om mij heen wel gezien dat God precies weet wat een ieder van Zijn kinderen nodig hebben. Laten we daar dus maar vanaf blijven. Het gaat meestal mis als wij onze eigen ervaring voor maatgevend gaan houden. Dat kan beide kanten op: van 'jij hebt dat niet beleefd, dus het klopt niet' tot 'wat jij beleeft hebt heeft God helemaal niet nodig, dat is Zijn weg niet'.
Ik ben ervan overtuigd dat wij geen reformatische, evangelische, baptistische, pinkster, evangelische, roomse of orthodoxe God hebben. Dat er overal kinderen van God zijn, een schare die niemand tellen kan. Eens zullen wij met elkaar eeuwig God groot maken. Dan moeten we hier op aarde toch geen ruzie gaan maken over wat in onze(!) ogen nou wel of niet van God is? Dat mogen we aan Hem overlaten, het is tenslotte Zijn eigen werk!
Ik ben ervan overtuigd dat wij geen reformatische, evangelische, baptistische, pinkster, evangelische, roomse of orthodoxe God hebben. Dat er overal kinderen van God zijn, een schare die niemand tellen kan. Eens zullen wij met elkaar eeuwig God groot maken. Dan moeten we hier op aarde toch geen ruzie gaan maken over wat in onze(!) ogen nou wel of niet van God is? Dat mogen we aan Hem overlaten, het is tenslotte Zijn eigen werk!
Samanthi
26-06-2022
/ 14:43
@Gtn
Dat doet me denken aan een lied van Martin brand
Dat doet me denken aan een lied van Martin brand
Gtn
26-06-2022
/ 15:48
@Samanthi, welk lied? Ik ken er wel verschillende van Martin Brand.
Samanthi
26-06-2022
/ 15:55
https://youtu.be/pjYo2S0t5mc
Roboe
26-06-2022
/ 15:59
@Omega…einde der wet is Jezus Christus….dus ook dat is belangrijk! Ik zie de ontdekking als vrucht van de Wedergeboorte (dal van Achor). Daarnaast waren de Emmaüsgangers al tot Jezus gekomen wat ze misten Hem met zeer zware smart…ze waren Hem kwijt terwijl anderen hem niet miste ook al was Hij van hen geweken.
Mag ik jouw mooi antwoord verder uitbreiden met dit: Ik ben een gehandicapte kind zo vaak geboeid in satans strikken en afdwalen van de zuivere weg.....dan moet ik ook uit roepen met Paulus ik ellendig mens wie zal mij verlossen....en dan mag het geloofsoog opgeheven worden tot Hem die gebeden heeft dat ons geloof nooit ophouden...die Middelaar onze Voorbidder....Die instaat voor de Zijnen...en dan... ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere...etc. Dit zijn toch wonderlijke wegen?! Volgens mij is dit de bevindingen van al de Heiligen(Gods kinderen)....
Dan zijn er veel verbondenheden met elkaar over de kerkmuren heen...dan is er 1 Kerk(met een hoofdletter) waarin men Zijn Naam(Eeuwig) hiervoor zullen groot maken waar men ook zich bevind(welk kerkverband ook)!
@Omega, vind je antwoorden erg fijn! Zijn stukken waarmee ik ook in het verleden ben stuk gelopen. Ziek(geestelijk!) zijn is niet goed maar tegenwoordig wordt ziek zijn gepromoot en niet gewezen naar de Weg om genezen te worden en vooral geen aandacht besteed aan de beletselen tot het Middel. Let wel op! Wij zijn zwak en tot hinken en zinken geneigd….Hij weet ook van ons afwijkend gedrag…dat moet ook ons smart zijn!
Mag ik jouw mooi antwoord verder uitbreiden met dit: Ik ben een gehandicapte kind zo vaak geboeid in satans strikken en afdwalen van de zuivere weg.....dan moet ik ook uit roepen met Paulus ik ellendig mens wie zal mij verlossen....en dan mag het geloofsoog opgeheven worden tot Hem die gebeden heeft dat ons geloof nooit ophouden...die Middelaar onze Voorbidder....Die instaat voor de Zijnen...en dan... ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere...etc. Dit zijn toch wonderlijke wegen?! Volgens mij is dit de bevindingen van al de Heiligen(Gods kinderen)....
Dan zijn er veel verbondenheden met elkaar over de kerkmuren heen...dan is er 1 Kerk(met een hoofdletter) waarin men Zijn Naam(Eeuwig) hiervoor zullen groot maken waar men ook zich bevind(welk kerkverband ook)!
@Omega, vind je antwoorden erg fijn! Zijn stukken waarmee ik ook in het verleden ben stuk gelopen. Ziek(geestelijk!) zijn is niet goed maar tegenwoordig wordt ziek zijn gepromoot en niet gewezen naar de Weg om genezen te worden en vooral geen aandacht besteed aan de beletselen tot het Middel. Let wel op! Wij zijn zwak en tot hinken en zinken geneigd….Hij weet ook van ons afwijkend gedrag…dat moet ook ons smart zijn!
Roboe
26-06-2022
/ 16:25
Vandaar ook: Zalig zijn die treuren want zij zullen vertroost worden!
Waren de eerste Bijbel teksten die ik moest leren....maar wist toen nog niet wat het was!
Waren de eerste Bijbel teksten die ik moest leren....maar wist toen nog niet wat het was!
Samanthi
26-06-2022
/ 17:45
@roboe
Zalig die treuren want u zal blijven treuren?
Nee toch?
Want u zal lachen!
Zalig die treuren want u zal blijven treuren?
Nee toch?
Want u zal lachen!
Gtn
26-06-2022
/ 23:37
Blijdschap is inderdaad 1 van de vruchten van de Geest (Galaten 5)
Omega
27-06-2022
/ 15:25
@Gtn Het lijkt me niet dat de Geest van ruimte gebruik maakt die tegen het Woord in gaat. Zeker gaat Hij met ieder van Gods kinderen (!) Zijn eigen weg. Maar de degenen die dat nog niet zijn, vijanden dus, wijst Hij maar één richting uit. Of om met de Puriteinse oudvaders te spreken: "Gij moet direct naar Jezus gaan." Als Gods Geest een zondaar niet via de kortste route naar Jezus leidt, maar via barre omwegen, dan zou dat op de een of andere wijze onderbouwd moeten kunnen worden vanuit het Woord. Ik zou zo direct geen voorbeeld weten. Meer nog, ik ken geen bekeringsweg vanuit het NT die langer dan drie dagen heeft geduurd. Het probleem (of zo je wilt de willekeurige weg van de Heilige Geest) is dus niet de leiding van Gods Geest, maar onze onwil, ons ongeloof en onze hardnekkigheid om geen geloof te hechten aan de belofte van het evangelie. De omweg via allerlei dalen en nachthutjes is dus het gevolg van ons tegenwerken (wederstaan) van de Heilige Geest. Dat we ondanks dat uiteindelijk toch Christus 'omhelzen', is niets anders dan wonderlijke genade van een barmhartige Vader die niet wil dat we verloren gaan.
@Samanthi De overeenkomst tussen Esther en een zondaar die tot Christus nadert is dat ze beiden niets te verliezen hebben, maar alles te winnen.
@Roboe Je moet de tekst wel afmaken ;-) "Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft." Of om het kort samengevat in eenvoudige taal te zeggen: Christus heeft voor de gelovigen de wet volbracht. Zeker, de wet is een pedagoog, met als doel te laten zien dat wij volkomen ongeschikt zijn en we onze redding niet (meer) kunnen verdienen door de wet te houden. We moeten dan tot de conclusie komen dat onze zaligheid ergens Anders gehaald dient te worden. De wet eist, maar heeft nog nooit iemand levend gemaakt of aan de voeten van Christus gebracht. De wet jaagt ons op. Het evangelie nodigt ons. En het geloof verbindt ons aan (of met) Christus.
@Samanthi De overeenkomst tussen Esther en een zondaar die tot Christus nadert is dat ze beiden niets te verliezen hebben, maar alles te winnen.
@Roboe Je moet de tekst wel afmaken ;-) "Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft." Of om het kort samengevat in eenvoudige taal te zeggen: Christus heeft voor de gelovigen de wet volbracht. Zeker, de wet is een pedagoog, met als doel te laten zien dat wij volkomen ongeschikt zijn en we onze redding niet (meer) kunnen verdienen door de wet te houden. We moeten dan tot de conclusie komen dat onze zaligheid ergens Anders gehaald dient te worden. De wet eist, maar heeft nog nooit iemand levend gemaakt of aan de voeten van Christus gebracht. De wet jaagt ons op. Het evangelie nodigt ons. En het geloof verbindt ons aan (of met) Christus.
Samanthi
27-06-2022
/ 17:00
@Omega, oké al blijf ik het wat ongelukkig vinden.
Roboe
27-06-2022
/ 18:19
@Omega, bedankt voor je aanvulling! Erg verrijkend en denk dat je gelijk hebt. Heeft een vervolg...alleen van de week erg druk!
Nog wel even een vraagje. De overtuiging of ontdekking van de zonde komt dat uit de wet of is dat vrucht van de wedergeboorte(waardoor men de wet gaat verstaan)? Of is dat het onderwijs die de Heere ons schenkt om Jezus aan ons te openbaren. (Komt allen die vermoeid...)
Ben benieuwd!
Nog wel even een vraagje. De overtuiging of ontdekking van de zonde komt dat uit de wet of is dat vrucht van de wedergeboorte(waardoor men de wet gaat verstaan)? Of is dat het onderwijs die de Heere ons schenkt om Jezus aan ons te openbaren. (Komt allen die vermoeid...)
Ben benieuwd!
Omega
27-06-2022
/ 18:43
@Roboe Mooie vraag! Waaruit kent gij uw ellende. Antwoord: uit de wet Gods (aldus HC, vr/a 3). "Daarom zal uit de werken der wet geen vlees gerechtvaardigd worden, voor Hem; want door de wet is de kennis der zonde" Rom. 3:20.
Daar moet wel iets bij. Dat is een verstandelijke kennis, want een dode zondaar komt niet verder dan dat. Oprechte zondekennis, het ware berouw, is een vrucht van de wedergeboorte. Maar dat gaat altijd gepaard met de jubel van 'tweemens' Paulus uit Rom. 7:25. Want zondekennis zonder Christuskennis (ook wel eens als het begin van de levendmaking beschouwd - een ernstige dwaling!) is de dood in de pot.
Wetskennis is echter al voldoende om tot Christus te vluchten. Immers, de wet maakt de zonde levend (Rom. 7) = weten wij met ons verstand wat zonde is.
Daar moet wel iets bij. Dat is een verstandelijke kennis, want een dode zondaar komt niet verder dan dat. Oprechte zondekennis, het ware berouw, is een vrucht van de wedergeboorte. Maar dat gaat altijd gepaard met de jubel van 'tweemens' Paulus uit Rom. 7:25. Want zondekennis zonder Christuskennis (ook wel eens als het begin van de levendmaking beschouwd - een ernstige dwaling!) is de dood in de pot.
Wetskennis is echter al voldoende om tot Christus te vluchten. Immers, de wet maakt de zonde levend (Rom. 7) = weten wij met ons verstand wat zonde is.
Roboe
27-06-2022
/ 20:00
@Omega kan het niet nalaten...toch nog een vraagje. Je schrift over Christuskennis en dat vind ik goed dat je dat zo formuleert. Maar wat is de verhouding tussen Christuskennis en de bewuste rechtvaardigmaking? Kan iemand die Christus kent en die met een oprecht geloof de genade Gods de beloften wilt ontvangen en aannemen (dus het geloof wat ons verbindt aan Christus) toch nog de (bewuste) verzekering t.a.v. rechtvaardiging nog missen? @Omega dit is een vraag waar ik altijd mee heb geworsteld...dus vandaar ook dat ik die ook aan jouw stel en uitkijk naar jouw antwoord.
Omega
28-06-2022
/ 09:10
@Roboe Even kort. Ja, dat kan. Vergelijk het met een baby van rijke ouders. Hij is de erfgenaam van alles, maar beseft daar nog niets van. Zo is er ook een groeien in de genade. Ik hoorde laatst een predikant die het vergeleek met een cadeau dat je uitpakt en waardoor je steeds meer zicht krijgt op wat er in dat pakje zit. In de wedergeboorte worden alle weldaden van Christus ons toegerekend, maar we hebben er ons leven lang voor nodig om daar meer zicht op te krijgen. Maar het is tegelijkertijd ook eigen schuld omdat we het geloof vaak verwarren met gevoel. Als we het niet voelen, dan is er ook geen geloof. Denken we... Maar de grond van ons geloof is niet dat we het voelen (hoewel dat bij tijden ook zeker het geval is), maar het vertrouwen in de zekerheid van vastheid van de belofte van het evangelie.
Roboe
28-06-2022
/ 12:45
@omega dank je voor je antwoord. Fijn dat wij hier dit bespreekbaar kunnen maken. Ik vind dat jij wel erg thuis ben in deze materie. Heb er veel aan! Mocht je ooit deze web verlaten dan zal ik het fijn vinden om jouw mail adres te hebben....natuurlijk als jij dat zie zitten.
Samanthi
29-06-2022
/ 15:18
Beste mensen, in dit antwoord wordt het duidelijk uitgelegd.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29457/niet-echt-berouw-gehad/
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29457/niet-echt-berouw-gehad/
