Schaamte voor verleden niet durven opbiechten

Ds. H. Korving / 2 reacties

14-09-2021, 10:06

Vraag

Ik ben opgegroeid in een christelijke familie, maar het geloof is niet echt in het familie gebracht door voor het eten te bidden en samen te lezen. Praten over het geloof deden we niet. Hierdoor wist ik niet wat het geloof inhield en zag alle geloven als hetzelfde. Omdat er in de familie vaak problemen en ruzies waren, zocht ik naar iemand die mij wel zou begrijpen en hierdoor ontmoette ik een jongen uit een ander geloof en kreeg daar een relatie mee. Na een tijdje hadden we gemeenschap met elkaar. Ik had totaal geen idee dat maagdelijkheid belangrijk is en dat dit bewaard moet worden tot God de ware op je pad zet. Na veel problemen met die jongen is het uitgegaan. Daarna werd ik verliefd op een goede vriend. Ik heb hem uit mijn leven laten gaan om mezelf te ontwikkelen.

Toen tijdens een stage alles mis liep, ben ik elke avond gaan bidden. Op een dag ervaarde ik de aanraking van de Heilige Geest, wat heel bijzonder en vredig voelde. Ik vond het best eng, maar tegelijkertijd voelde het goed. Na dit begon ik navraag te doen en veel christenen vertelden mij dat dit van de Heilige Geest was. Ik kwam in nieuwe groepen terecht met christenen die de Bijbel wel dagelijks lezen. Ik begreep nog steeds niet veel tot ik een christelijke jongen leerde kennen en hij bracht mij meer kennis bij. Ik begon God op nummer één te zetten en al mijn vertrouwen op Hem te stellen. Die jongen en ik kregen gevoelens voor elkaar en we willen trouwen.

De zonde van het verleden heb ik opgebiecht bij de pastoor en ik gaf aan hoe moeilijk ik het hiermee heb en er steeds mee blijf worstelen. De pastoor vertelde mij dat wij te maken hebben met een liefdevolle God en vergevende God en dat mijn zonden door het geloof in Jezus vergeven zijn. Ik gaf aan dat ik het moeilijk vond om mijn verleden aan mijn huidige vriend te vertellen. Volgens de pastoor moet ik verder leven met mijn wedergeboorte en hoef ik dit allemaal niet tegen mijn toekomstige man te vertellen. Dit is iets tussen God en mij.

Hoe denkt u er over? Waar ik bang voor ben is om iemand te kwetsen en te leven met het idee dat het mijn man altijd pijn zal doen. Ik durf niet eens echt hierover met iemand anders te spreken, puur uit schaamte.


Antwoord

Beste vraagsteller,

Dank voor je vraag en je levensverhaal-in-het kort. Daarin staat veel wat me verdriet doet -o.a. dat er bij jou thuis niet over het geloof werd gepraat- en vragen oproept.

De kern van je vraag staat aan het slot: “Volgens de pastoor moet ik verder leven met mijn wedergeboorte en hoef ik dit allemaal niet tegen mijn toekomstige man te vertellen. Dit is iets tussen God en mij. Hoe denkt u er over?” 

Bij het woord pastoor denk ik aan een Rooms-katholieke geestelijke, maar ik weet niet of je dat bedoelt. Mijn antwoord op je vraag is: ik ben het niet eens met de pastoor. Als je huidige vriend je man zal worden, mag hij alles van je weten. Als er een relatie is van liefde, vertrouwen en begrip, dan moet die openheid er (kunnen) zijn. Ik zou het als man zijnde absoluut niet op prijs stellen als mijn toekomstige vrouw een verleden zou hebben en dat niet aan mij durft te vertellen. Ik zou dus zeggen: je moet je schaamte zien te overwinnen, en als Christus je deze zonde heeft vergeven zal je a.s. man dat ook kunnen doen, als hij een christen is.

Juist door je verleden te verwerken in plaats van te verbergen, zul je samen een toekomst kunnen opbouwen. (Dus, kort gezegd: zonder verwerkt verleden geen stabiele toekomst.) En stel dat het jaren later alsnog op de ene of andere manier openbaar zou komen, dan zal je man het je nog meer kwalijk nemen en niet begrijpen dat je hem niet hebt vertrouwd en hem niet eerlijk alles hebt verteld.

Ik hoop je vraag op deze manier duidelijk te hebben beantwoord. Ik wens je veel zegen en wijsheid toe.

Met hartelijke groet,
Ds. H. Korving

Ds. H. Korving

Ds. H. Korving

  • Geboortedatum:
    01-12-1954
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Urk
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Ds. Korving ging in november 2021 met emeritaat.

    Lees ook het artikel dat Refoweb met ds. Korving had n.a.v. zijn boek 'Taal en teken'.

    En kijk/luister:

Tags in dit artikel:

opbiechten
2 reacties
Erik1960
14-09-2021 / 14:36
Misschien zijn er ook mogelijkheden beide adviezen samen in de praktijk te brengen: groeien in je wedergeboren leven, ervaren wat het is om je schaamte af te mogen leggen en in verbondenheid met je man delen wat zo lastig te delen is. Alle Goeds daarbij gewenst.
Ali636
25-09-2021 / 18:50
Alles opbiechten natuurlijk. Dat hebben wij gedaan en daar zijn we heel blij mee. Maar soms hoor ik van mannen die een beetje te graag alles opbiechten. De vrouw moet natuurlijk alles vergeven. Maar ze hebben dan graag dat de vrouw niets op te biechten heeft.
Heel opmerkelijk wordt dat verteld in het boek "The ladies confession" van George MacDonald. Uiteindelijk biecht de vrouw iets op in een paar zinnen en de man verbreekt meteen de relatie terwijl hij wel van alles opgebiecht had dat zij moest vergeven. Een zeer boeiend en leerzaam boek! Belijd elkander uw zonden...

Terug in de tijd

Gisteren ben ik erachter gekomen dat twee collega’s vreemdgaan. Zij hebben beiden een gezin en hij heeft een verantwoordelijke functie binnen onze organisatie. Ik vind het erg moeilijk maar weet niet ...
Geen reacties
13-09-2017
Mijn ouders gaan allebei aan het avondmaal. Aan hun leven en omgang met mensen is te merken dat zij een heel hechte en liefdevolle relatie met God hebben. Mijn vader heeft me (ik denk dat ik toen 9 ja...
Geen reacties
13-09-2007
Als ik zwanger ben op het moment dat Christus wederkomt, wordt mijn kindje dan in de hemel geboren? Er staat in de Bijbel dat je dan veranderd wordt in een punt des tijds. Wat betekent dat dan voor mi...
2 reacties
13-09-2012
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering