Vraag
Soms hoor ik van mensen die veel te dragen krijgen. Bijvoorbeeld een kind verliezen en daarna een man met kanker. Of iemand die van het ene geneest en dan vervolgens weer een ongeluk krijgt of een dierbare verliest. Dit zijn maar voorbeelden, maar dan vraag in me af: waarom krijgt de één in dit leven zoveel tegenslagen en lasten te dragen? En een ander amper of helemaal niet? Is dat een voorrecht?
Natuurlijk is dit een reden tot dankbaarheid, maar soms denk ik dan: hoe zou ik erop reageren als ik zoveel tegenspoed kreeg in m’n leven? Zou ik dan nog God zo dankbaar zijn en er vrede mee hebben dat Hij de weg zo bepaalt. Mij lijkt het ontzettend moeilijk om je dan nog vast te houden aan dat God het beste met je voor heeft. Zeker, wij hebben niets verdiend, maar hoe kan het dan zijn dan de één veel meer te dragen krijgt dan een ander.
Antwoord
Meer informatie over dit onderwerp is te vinden in deze artikelen:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Probeer vandaag in voorspoed dankbaar en in tegenspoed geduldig te zijn en morgen weer en overmorgen ook. Maar kijk niet te ver vooruit. Dankt God in alles!.
Niemand kan door bezorgd te zijn een el tot zijn (levens)lengte toevoegen. (Mattheüs 6) God geeft je vandaag genoeg genade voor vandaag en zal morgen weer voor je zorgen.
Een mens lijdt dikwijls het meest, door het lijden dat hij vreest en wat nooit op zal komen dagen, zo heeft hij meer te dragen, dan God te dragen geeft.
Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.
En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede...(Romeinen 8)
God heeft ons geen kalme reis beloofd, maar wel een behouden aankomst.
https://www.sdok.nl/verhalen-nieuws/quot-papa-kan-ik-wel-martelaar-zijn-quot
Job zei te midden van alle tegenspoed: Ik weet mijn Verlosser leeft! Hij wist nog niet dat hij daarna alles weer (dubbel) terug zou krijgen. Gods wegen waren met hem en zijn met ons ondoorgrondelijk..
Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand,
moedig sla ik dus de ogen,
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen,
Vader wat Gij doet is goed.
Leer mij slechts het heden dragen,
met een rustig, kalme moed.
Heer ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig Hij die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom.
Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen,
naar het onbekende land.
