Vraag
Een reactie op de vraag over hopen. Waarom zijn er dan mensen bij wie alles altijd goed gaat en die door zelf de leiding te nemen -en niet God de leiding te geven- heel gelukkig zijn? En hoe kan je nou rustig de weg lopen achter Hem aan als je geen hoop meer hebt en misschien wel bijna depressief bent van alles wat tegen zit; je zo boos bent op God dat je er niet meer tegen kunt. Dan kun je toch niet zeggen: rustig blijven. Ik merk dat ik afstand ga nemen van God, misschien heel erg, maar gewoon omdat ik bijna niet meer kan geloven. Dit antwoord maakt me dan ook boos.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank dat je gereageerd hebt op mijn antwoord. Ik heb het even laten liggen om jouw situatie goed op mij te laten inwerken. Ik kan me voorstellen dat de dichtregels "wandel maar stillekens..." wel erg goedkoop overkwamen. Ik had deze regels beter niet kunnen citeren. Ik kan me voorstellen dat deze woorden in kritieke situaties verkeerd overkomen. Excuus daarvoor.
Je schrijft dat er mensen zijn bij wie alles voorspoedig gaat en met God geen rekening houden en jou zit alles tegen. Dat is geen nieuwe vraag. Deze vraag leeft al sinds het begin van de wereldgeschiedenis. De dichter van Ps. 73 worstelde ook al met het Godsbestuur. Hij zag de goddelozen die het allemaal voor de wind ging en zijn beproeving was er alle morgen. Hij begrijpt God niet. Het bruist in zijn hart, totdat... totdat hij in Gods heiligdom inging en op hun einde lette. Toen zag hij dat zij "storten van de top van eer, in eeuwige verwoesting neer." Toen hij dat zag, was zijn keus niet moeilijk meer. Dan maar liever verdrukt dan de voorspoed van de goddelozen. Dan maar liever met moeite en zorg met God, dan voorspoed en welvaart zonder God. In die situatie wens ik je toe, dat je het met Gods eens wordt.
Vergeet ook niet dat we niets verdiend hebben. We hebben verdiend dat we voor eeuwig weggestoten zouden worden van voor Gods aangezicht, maar je bent er nog. God omringt je nog met zoveel weldaden en zegeningen, maar je ziet ze niet. Er hangt een grauwe waas om je heen, waardoor je de liefde van God voor jou niet opmerkt. Wees ervan overtuigd dat God met je begaan is. Hij heeft ook al dat leed en al die moeiten niet gewild. Daar zijn we zelf de oorzaak van. Nu neemt de Heere de moeiten en het verdriet niet altijd weg, maar Hij geeft wel kracht en sterkte. Denk toch geen verkeerde dingen van God. Hij heeft er Zijn Zoon voor over gehad. En Hij die Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar Hem voor ons allen overgegeven, zou Hij niet met Hem alle dingen schenken? Er is nog hoop. Er is nog verwachting. Twijfel toch niet aan God, want Hij is te vertrouwen. Ik hoop dat die last van je schouders weggenomen wordt, zodat je ook weer wat blijdschap en vreugde in je leven mag vinden. Vraag ook eens aan je huisarts, of hij niet een ondersteunend middel heeft. De Heere heeft ook de middelen gegeven, waarvan we gebruik mogen maken.
Van harte Gods zegen toegebeden en sterkte in de strijd.
Ds. B. de Romph
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. de Romph
- Geboortedatum:17-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Noordeloos
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. de Romph is op 24 juli 2019 overleden.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geloof in Hem en in Zijn Woord, Hij zal je troosten en leiden.
Betekend dit het altijd voor de wind gaat, nee helemaal niet...hier op de aarde moeten sommige mensen een hoop moeilijke dingen meemaken, maar we mogen omhoog kijken.
We mogen kijken naar de Heere wat heeft Hij geleden, we mogen verder kijken naar de Hemel, wat een heerlijke toekomst.
Daar zijn geen zonden, daar is geen pijn en geen verdriet.
Het klinkt goedkoop maar echt bij Hem is Troost,Liefde, Blijdschap te verkrijgen.
Al ging ik ook door een dal van de schaduw van de der dood, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met Mij;
Uw stok en staf vertroosten mij.
Niet makkelijk voor je vlees, je oude verstand....maar wel goed om te buigen en te leren Vader wat U doet is goed.
Al mijn ellende/verdriet en pijn, komt door mijn zonde...
Maar wat een genade dat er bij Hem doen aan is.
Vertrouw op Hem, Hij zal je leiden....je vertroosten onder Zijn Dienst, in het Woord, Hij bestuurd mensen die je kunnen helpen, al verwacht je dat misschien niet.
Ik probeer me in te leven in jou, ben zelf ook bijna depressief geweest in de weg die ik moest gaan, totdat ik door genade Hem leerde vinden....Ik kreeg er iets beters voor terug, geen gemakkelijk leven..wel Hem!
Geloven kan onmogelijk vanuit jezelf, bid maar of Hij zichzelf openbaart....Hij zal je alles geven geloof,vergeving,vreugde,kracht en sterkte...
Heel veel Zegen en ZIjn sterkte wens ik je toe!!
Alle ellende ligt op de loer, dood, verdriet, zonde en nog eens zonde, als alles in het leven goed gaat is het nog geen pretje.
Het is misschien wel beter om mij in zonde onder te dompelen, maar daar geloof ik ook niet weer in.
Ik ben geen God, ik heb wel drie zonen, twee meer dan God, ben ik daarom beter dan God, ik zou ze met liefde opofferen voor een betere wereld.
Ik begrijp vragensteller goed, ik ben ook zo'n twijfelkont, ik geloof in God, maar ik twijfel ook elke dag.
Ooit heb ik ook wel tegenslag gekend, maar nu ben ik een gelukkig mens, vragensteller het zal goed komen, ik heb er geen Bijbeltekst bij, maar het komt goed. God is goed en daar hou ik me aan vast.
Ik herken je opstand tegen God, je boos zijn, en tegelijk mag ik getuigen dat Hij het anders kan maken. Betekent niet dat Hij het wegneemt maar wel dat Hij uit de meest uitzichtloze situaties de dingen laat meewerken ten goede. Het gaat niet om mij maar om Hem maar als 'k op mn eigen leven terug zie, dan zijn er ook grote wanhoopsdagen geweest maar ook veel hoop. Dwars door de grote stormen is Hij het Anker. Aat vd Sande heeft een prachtige lezing gehouden over het thema: hoe ga ik om met teleurstellingen in mijn leven, staat op de heartcry site. Van harte aanbevolen! Een evangelist zei lange tijd terug: steeds als ik gevallen ben voel ik me als een bal, ik sta op, maar daar is satan weer en mijn leven stuitert, maar op het diepste punt is Jezus!
Misschien moet je de vraag eens omdraaien... ik heb zoveel tegenslag..God helpt mij blijkbaar niet. Vanaf nu ga ik het zelf doen. Wat zal er verbeteren / veranderen aan je tegenslagen denk je?
Ik kan je helaas uit ervaring vertellen... heel hard werken en worstelen en uiteindelijk een intense eenzaamheid vanbinnen. Je steun bij vrienden halen kan fijn zijn, maar ze gaan weer weg en hun leven gaat ook gewoon verder. De Heere is er echter altijd. De vrouw van Job zei ook: Zegen God en sterf... Maar Job bleef in gesprek met God, eerbiedig bedoelt. Hij is de Enige vastigheid in dit leven. Dus én tegenslagen, én op het verkeerde spoor gaan zitten? Ik gun het je niet!!!
