Vraag
Aan ds. Van Weelden: Misschien was mijn vraag 'Twaalf tronen voor twaalf discipelen' niet helder genoeg. Ik bedoelde: ook tegen Judas zei Jezus dat hij Jezus in de wedergeboorte was gevolgd. Hij sloot Judas niet uit. Zoals Jezus dat zei, was ook Judas Jezus gevolgd in de wedergeboorte. En ook Judas werd toegezegd dat hij op een troon zou zitten. Jezus zei dat tegen alle twaalf discipelen, expliciet en zonder voorbehoud en inclusief Judas. Dat Judas later buiten de groep discipelen viel, staat daar los van. Jezus wist dat toch? En er is toch geen afval van heiligen?
Antwoord
Er is geen afval van heiligen. Daar is de Bijbel heel duidelijk over. Ik heb mij afgevraagd waar de denkfout zit in de vraag. Ik vermoed dat die te vinden is in de opvatting van de wedergeboorte. Wedergeboorte is hier de aanduiding voor het nieuwe leven dat met de Heere Jezus aan het licht gekomen is. Wedergeboorte duidt op het leven hier en nu dat in verbinding staat met de eeuwigheid omdat de Heere Jezus Christus de weg gaat naar het kruis om verzoening te doen voor onze zonden. Hij wordt opgewekt en leeft. Hij is ten hemel gevaren en zit aan de rechterhand van God alwaar Hij voor ons bidt en pleit. De wedergeboorte is hier een andere benaming voor het leven uit en door en in het geloof in de Heere Jezus Christus. Het gaat dus niet om een innerlijke gesteldheid van Petrus of van Johannes of van Judas.
De Heere Jezus sluit Judas niet uit. Dit ligt ook niet voor de hand want Judas was een discipel van Hem. Het verraad ligt in het verschiet. Hier stuiten wij op een Bijbels gegeven dat God mensen in dienst kan nemen, maar dat mensen zich hieruit kunnen zondigen. Een bekend voorbeeld is koning Saul. Saul is een gezalfde des HEEREN. Hij is koning bij de gratie Gods. Maar het gaat mis met Saul. En al heel snel geeft God Samuël de opdracht om David tot koning te zalven. Saul blijft koning ondanks zijn gebrek. David respecteert tot het einde toe het feit dat Saul de gezalfde des HEEREN is. Maar dit laat onverlet dat God Saul loslaat en met David verder gaat.
Het is niet de positie die een mens heeft, maar de weg die hij of zij met de HEERE gaat. En dit kan mislukken. En in dit mislukken kan er een verwijdering zijn zodat het aangezicht van de HEERE niet wordt gezocht. Het kan ook een mislukken zijn waarbij het hart gebroken wordt en men vol ootmoed onder belijdenis van zonde nadert voor Gods heilig aangezicht.
Het verschil tussen Saul en David keert in het Nieuwe Testament terug in het verschil tussen Judas en Petrus. Judas weet met zichzelf geen raad en eindigt in zichzelf. Petrus weet ook met zichzelf geen raad en keert zich tot de Heere Jezus. Tot driemaal toe beantwoordt hij de vraag instemmend: heb jij Mij lief?
Wanneer de vraag zich toespitst tot de verkiezing van eeuwigheid, dan tast men hier mis. Het gaat om de vraag om men de Heere Jezus lief heeft tot het einde omdat Hij Zijn leven geeft om in zichzelf verloren zondaren te redden en te zaligen.
Ds. W. van Weelden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. van Weelden
- Geboortedatum:13-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Oud-Alblas
- Status:Actief
