Vraag
Ik heb twee vragen over Hebreeën 5.
1. In Hebreeën 5 vers 4 staat dat niemand uit zichzelf hogepriester kan worden maar dat God iemand uitkiest. Hoe zat dat destijds bij Kajafas? Hij was niet bepaald een man naar Gods hart in zijn doen en uitingen.
2. In Hebreeën 5 vers 7 staat dat Christus als Mens op aarde met luide stem tot God gebeden heeft en gesmeekt om Hem te redden van de dood en dat God naar Zijn gebeden luisterde. Toch moest Jezus lijden en sterven. Zit de verhoring van Zijn gebed in het feit dat er een engel kwam die Jezus ondersteunde of in het feit dat Jezus de dood zou overwinnen of wat anders?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je vraagt allereerst naar het hogepriesterschap van Kajafas. Het hogerpriesterschap was een ambt dat voor het leven bekleed werd. Kajafas was hogepriester van het jaar 18 tot 36, dus ook gedurende de periode waarin het publieke optreden van de Heere Jezus viel. Het hogepriesterambt ging van vader op zoon. Door de Romeinen was dit geestelijke ambt tot een politieke instelling gemaakt. Voor Kajafas was Annas hogepriester geweest. Deze Annas was de schoonvader van Kajafas. Annas werd in het jaar 18 vervangen door Kajafas. Dit gebeurde op initiatief van de voorganger van Pilatus, Valerius Gratius. Normaal gesproken kon het niet zo zijn dat de voorganger van de hogepriester nog in leven was op het moment dat de nieuwe hogepriester aantrad. Bij Kajafas was dit wel het geval zoals ook uit Joh. 18: 13 blijkt.
In het licht van de wet van Mozes was Kajafas dus niet de wettige hogepriester. Er werden politieke spelletjes gespeeld. Hij hoorde eigenlijk niet op die stoel te zitten. Ondertussen was hij het wel en uit Joh. 11: 49-51 blijkt dat God van zijn mond gebruik gemaakt heeft om tekst en toelichting te geven bij het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus. Al was Kajafas feitelijk een onwettige hogepriester, God heeft hem wel gebruikt om het Lam van God te keuren en geschikt te bevinden om te lijden en sterven zodat het volk van de Messias niet verloren zou gaan! De passage uit Joh. 11 maakt dit duidelijk.
Je tweede vraag gaat over vers 7. Bij het gebed waar het in vers 7 overgaat, zullen we in het bijzonder moeten denken aan de gebedsworsteling van de Heere Jezus in Getsemané. Toen heeft Jezus intens gebeden om Hem te redden van de dood. De Heere kon dat op twee manieren doen. Hij kon aan de Heere Jezus de drinkbeker voorbij laten gaan zoals Hij gevraagd had. Hij kon de Heere Jezus ook opwekken uit de doden. De laatste weg is de Heere met Zijn Zoon gegaan, omdat de Heere Jezus alleen langs die weg ook de gelovigen zou kunnen doen delen in het leven dat Hij op de Paasmorgen aan het licht bracht. In Hebr. 5:7 moeten we dan ook bij de verhoring allereerst danken aan Zijn opwekking uit de dood. Ook het directe verband wijst in die richting waar het immers ook expliciet gaat om een gebed van Jezus uit de dood verlost te mogen worden. De engel die hem verscheen, verloste Hem echter niet van de dood, maar gaf bijzondere kracht om de dood te kunnen ondergaan. Dus moeten we hier toch echt aan Pasen denken!
Met een hartelijke groet,
Ds. H. Peet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Peet
- Geboortedatum:15-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Sliedrecht (Eben-Haëzer)
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Iedere keer moesten zij een compromis sluiten met de Romeinen. Ging je niet met hen mee, dan werd er gewoon een andere hogepriester aangewezen. De lijn van hogepriesters afkomstig uit de lijn van Aaron was verbroken door het ingrijpen van de overheersers.
Concluderend: Kajafas was titulair hogepriester aangesteld door de overheersers. Een ding mocht de hogepriester nimmer doen: zijn kleren scheuren. Het lijkt heel erg vroom naar zijn omstanders "dat hij zijn klederen scheurt" als teken van diepe rouw en lastering. Met deze daad wordt zijn hogepriesterschap onmiddellijk verbroken en stelt hij zichzelf geheel buiten functie. Zo slecht was zijn parate kennis van het gebod voor de priesters.
----
De Messias wist wat het betekende om helemaal los te zijn van de Eeuwige. Die angst was ook de menselijke angst die de Messias onderging. Helemaal los van Zijn Vader? Dat is het allerergste wat een mens kan overkomen. Die eeuwige leegte zonder enig houvast is de les die onze Messias ons wil leren.
Dus Abjathar is dus ook niet tot zijn dood hogepriester geweest.
Dit in opdracht van de Heere en niet volgens een menselijk spelletje.
