Vraag
Ik ben christelijk opgevoed, maar tijdens mijn pubertijd en jaren erna ben ik verder van God komen te staan door mij niet meer met het geloof bezig te houden. Sinds een half jaar, ik ben inmiddels 34, ben ik weer de Bijbel gaan lezen om dichterbij God te geraken. Ik moet u eerlijk bekennen dat ik de Bijbel een ingewikkeld boek vind.
Ik begrijp bijvoorbeeld niet goed waarom God onze zonden in het Oude Testament vergaf op basis van dierenoffers. God heeft ook de dieren geschapen en, los van het feit dat wij mensen over de dieren heersen, vind ik lastig te begrijpen dat dit de methode van God is. Uiteraard ben ik bekend met het ultieme offer in het Nieuwe Testament, maar ik zou graag willen begrijpen waarom God in het Oude Testament deze methode hanteerde.
Antwoord
Beste vragensteller,
Het is goed dat je de Bijbel weer bent gaan lezen. Het is het middel waardoor de Heilige Geest je bij Christus kan en wil brengen. Alleen door Hem kun je namelijk tot God geraken. Dat is een zeer belangrijk gegeven.
Dat heeft ook alles te maken met je vraag. Het is een vraag die ik op zich mij heel goed kan voorstellen. Het lijkt inderdaad dat het zo is: God vergeeft op basis van een dierenoffer. Hij laat een dier de zonde van een mens wegdragen en daarmee is het dan goed.
Toch laat de Bijbel zien dat het niet werkelijk zo is. Twee dingen zijn namelijk belangrijk:
1. Het brengen van een schuldoffer betekent niet automatisch verzoening met God. Het zal altijd gepaard moeten gaan met een innerlijke gesteldheid van het hart. Zie bijv. Psalm 51, waar benadrukt wordt dat het aankomt om een gebroken geest en een verslagen hart. Zonder bekering kan God geen lust hebben in offerande. Het offer van de goddeloze is de HEERE een gruwel. Er is dus geen automatisme in en het dier is nooit een soort aflaat waarmee je de zonde kunt afkopen. Vergeving is ook onder het Oude Testament een zaak van onverdiende barmhartigheid. Dat wordt ook veel plaatsen beleden.
2. Je moet tevens in het oog houden wat het doel van de dieroffers was. Het leerde het volk wat plaatsvervanging inhield en dat er zonder bloedstorting geen vergeving mogelijk is. Het volk van God onder het Oude Testament is daar door de zondoffers voortdurend bij bepaald. Het bloed is het leven, de ziel en die moet worden gesteld ter verzoening. Er hangt een prijs aan de zonde, die moet worden voldaan. Om dat het volk in te scherpen, heeft de Heere deze methode bevolen. De ware gelovigen onder het Oude Verbond hebben dan ook altijd geweten dat de zondofferdienst slechts gold totdat het echte bloed gevloeid zou zijn. Met Christus offer is dan ook de bloedstorting ten einde gekomen. De offerdienst is dus een stuk noodzakelijk onderwijs geweest voor de gelovigen om te leren wat het echte Lam van God zou komen doen. Zij had geen doel op zich maar zij was geheel gericht op Hem. Hoe had de Heere God het anders bekend moeten maken? Hij heeft het door deze ‘schaduwen’ gedaan. Zij zijn zo nuttig en goed geweest dat zelfs wij die nu van de vervulling mogen weten uit de oude offerwetten nog heel onderwijs kunnen halen over wat Christus met Zijn bloed heeft mogelijk gemaakt. Je kunt dat bijvoorbeeld lezen in de brief aan de Hebreeën. Het betekent dus ook dat de vergeving die God destijds bij de dierenoffers schonk niet echt op grond van het bloed van een offerdier, maar slechts op grond van wat nog in het verschiet lag aan hen is geschonken. Er was beter bloed nodig tot genoegdoening voor de schuld.
Ik hoop dat het je niet langer zal bevreemden dat de HEERE het zo gedaan heeft, maar dat het ook jou tot verwondering zal brengen. Hierin ligt namelijk de rijkdom van het christelijk geloof.
Hartelijke groeten,
Ds. J. L. Schreuders
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.L. Schreuders
- Geboortedatum:24-08-1957
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Boven-Hardinxveld
- Status:Actief
