Vraag
Ik leef in de schaduw van anderen en heb daar veel verdriet van. Ik ben helemaal niks. Als ik binnenkom vindt niemand dat interessant. In de kerk besta ik ook niet. Wat een pijn. Wat nu?
Antwoord
Een in- en intriest verhaal wat de vraagsteller/stelster hier in enkele zinnen weergeeft. Er zitten jaren van teleurstelling en pijn achter. Bij het lezen en herlezen van de vraag, kwam ik tot de conclusie dat er zowel een psychische als een geestelijke kant aan dit verhaal zit.
Wat het eerste betreft, raad ik hem/haar aan om via de huisarts contact met een (liefst) christenpsycholoog te zoeken. En wat het tweede aangaat: Het lijkt me voor deze persoon goed om zich af te vragen: waarvoor en vooral voor wie ga ik naar de kerk? Deze teleurgestelde tobber gaat niet in de eerste plaats naar de kerk om de HEERE te zoeken, maar de naaste. Ik raad hem/haar aan om Jezus’ opdracht te volgen: “Maar zoekt eest het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid en al deze dingen (ook vrienden) zullen u toegeworpen worden” (Matteüs 6:33).
Met vriendelijke groet,
Ds. C. Oorschot
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Oorschot
- Geboortedatum:25-08-1933
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Stellendam
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. Oorschot is op 17 april 2021 overleden.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Welvaart, genot, geld zijn dingen waar iedereen mee bezig is!
Laten we bezig zijn met de Hemelse zaken!
Veel sterkte
Hij aanschouwt de moeite en het verdriet opdat men het in Zijn hand geven.
En Jezus weet hoe het is om er niet bij te horen.
Ben het niet met Cors eens dat je daar niet over mag klagen.
Doe het op de Goede Plek.
David deed dat ook.
Hij ontfermt Zich over wie het van Hem verwachten.
Als we ergens goed in zijn in de kerk, dan is het wel naar de naaste in nood het moraliserend vingertje op te heffen en op zijn/haar eigen verantwoordelijkheid wijzen.
Van bovenaf weten we precies te vertellen hoe de ander in elkaar zit, en wat diegene er zelf aan doen moet om te veranderen.
Wat we eigenlijk zeggen is: ‘jij bent niet goed genoeg!’
Mijn eerste vraag is: ‘wordt de vraagsteller daarin gehoord en gezien?’
Nee toch?
De klacht wordt alleen maar bevestigd, en de vraagsteller staat weer alleen.
Mijn volgende vraag is: ‘wat doet u met uw verantwoordelijkheid naast (en niet boven) de ander te gaan staan?’
