Vraag
Werd de Heilige Geest in de Bijbel ook op vrouwen uitgestort?
Antwoord
Eerlijk gezegd vind ik dit een wat aparte vraag, omdat ik niet goed weet hoe onze vriend(in) tot deze vraagstelling komt. Duidelijk is in ieder geval wel dat de vrouwen niet in het ambt mochten dienen. In Israël kende men in de tempeldienst geen priesteressen. Alleen de heidenen hadden in hun heiligdommen priesteressen. Het Nieuwe Testament kent ook geen vrouwelijke apostelen, al neemt de vrouw zeker wel een dienende plaats binnen de gemeente in, zij mag geen plaats innemen in het regeerambt. Duidelijk wordt immers gezegd dat de vrouw in het regeerambt niet zal dienen, zoals we dat lezen in de pastorale breven van Paulus (1 en 2 Timotheüs en Titus), maar de Heilige Geest werd zeker wel op de vrouwen uitgestort.
In de eerste plaats waren vrouwen aanwezig in de samenkomsten na hemelvaart (Handelingen 1:14). Verder lezen we in Handelingen 2 over vervulling van Pinksteren, zoals Joël dat al geprofeteerd had. Daar wordt die profetie door Petrus aangehaald in Handelingen 2:16-21, dat de Heere op alle vlees van Zijn Geest uitstort. Daarbij horen ook de vrouwen.
Bovendien staat er ook dat de zonen en dochters zullen profeteren. Ook wordt er nog aan toegevoegd: Ja ook op Mijn dienstknechten en dienstmaagden zal Ik van Mijn Geest uitstorten. Dus er is enkel geen verschil tussen mannen en vrouwen bij de uitstorting van de Heilige Geest. Profetes was niet een regeerambt, maar een genade- of charismatisch ambt. Zo waren er dus ook veel profetessen, vooral in geestelijk dorre tijden. Die lijn kun je zelfs doortrekken in de kerkgeschiedenis.
Als het geestelijke leven tanende is, zie je vaak, dat de Heere vrouwen bijzonder begiftigt met de Heilige Geest. Denk aan Debora (Richteren 4 en 5). Denk aan de profetes Hulda in de tijd van koning Josia. In het Nieuwe Testament lezen we van Anna, in een geestelijk dorre tijd die een profetes was in de tempel (Lukas 2:38). Ook lezen we van de vier dochters van Filippus die profeteerden (Handelingen 21).
Heel vaak gebeurt het dan ook in het kerkelijk leven in tijden geestelijke dorheid en van vervolging, dat de vrouwen in de gemeenten vaak als moeders in de gemeente fungeren. Daarvan zijn veel voorbeelden ook uit de Kerkgeschiedenis te noemen. De vrouwen waren ook bij het kruis en de opstanding van Jezus betrokken. Zij waren het laatst bij het kruis en hebben waarschijnlijk Zijn kruiswoorden overgeleverd. En ook waren zij het eerst bij de opstanding van Jezus betrokken, terwijl de discipelen wat achteraan komen. Het lijkt erop dat de Heere de vrouw, die het eerste in het paradijs gevallen is, juist bij de grote heilsfeiten het eerste wil betrekken om het grote wonder van de verlossing in de kring van de discipelen bekend te maken. Zo kreeg de vrouw in de Bijbel een heel grote plaats in het geloof. Zullen we daarbij ook het moederschap niet vergeten? De gemeente Gods vertoont ook het beeld van een moeder. Jeruzalem dat boven is vrij, hetwelk is ons aller moeder (zie Galaten 4:26 vv). De Kerk een moeder. Zo zeggen de oude kerkvaders het (Cyprianus als eerste): Wie de Kerk niet heeft tot een moeder, kan God niet hebben tot een Vader!
Ds. P. Molenaar,
Lunteren
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Molenaar
- Geboortedatum:22-05-1945
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
